ANG TAPANG-TAPANG MO! ROSMAR AT RENDON, PINALAMPASO NI MADAM KILAY SA KONTROBERSYAL NA “CLOUT CHARITY” AT HAYAGANG PAGPAPAHIYA SA CORON

Sa isang mundo kung saan ang kasikatan sa social media ay kasinghalaga ng ginto, hindi maitatanggi na ang kapangyarihan at impluwensya ng mga vlogger ay umabot na sa mga sulok ng ating bansa. Ngunit kasabay ng malawak na reach na ito ay ang mabigat na responsibilidad na gamitin ang plataporma para sa kabutihan. Sa kasamaang palad, minsan, ang mga online personality na ito mismo ang lumalabag sa mga simpleng prinsipyo ng paggalang at tamang asal, na nagreresulta sa mga kontrobersiyang humahati sa opinyon ng publiko.

Nitong mga nagdaang araw, naging usap-usapan sa buong Pilipinas ang isang viral video na nagpapakita sa mga sikat na vlogger na sina Rosmar at Rendon Labador habang hayagan nilang sinusuwag at kinokompronta ang isang ordinaryong babae sa mismong munisipyo ng Coron, Palawan. Ang insidente, na nauwi sa maingay at hindi kaaya-ayang pagpapahiya, ay mabilis na umani ng batikos. At sa gitna ng online frenzy na ito, nagbigay ng kanyang matapang, prangka, at walang-patumpik-tumpik na reaksyon ang isa sa pinaka-boses na personalidad sa internet—si Madam Kilay.

Sa kanyang video na pinamagatang, “MATAPOS SUGURIN AT AWAYIN NI ROSMAR AT RENDON ANG BABAE SA CORON PALAWAN, MADAM KILAY AWANG-AWA,” hindi nag-atubili si Madam Kilay na pintasan ang ginawang asal ng magkarelasyon, na idiniin na ang kanilang mga aksyon ay lalo lamang nagpasama sa kanilang imahe [00:00]. Sa isang tono na nagsasaad ng pagkadismaya at pag-aalala, ipinunto niya ang kahalagahan ng pakikipag-usap nang maayos, lalo na kung ang intensyon ay tumulong.

Ang Pagtutulungan at Pagpapahiya: Isang Malaking Pagkakamali

Hindi lingid sa kaalaman ng publiko na sanay na sanay na sina Rosmar at Rendon sa pagiging kontrobersyal. Subalit, para kay Madam Kilay, ang ginawa nilang pag-kompronta at pagpapahiya sa isang babae sa Coron ay lumampas na sa boundary ng simpleng clout at pumasok na sa teritoryo ng bullying.

“Kung sanay na tayong binabash, dapat hindi na natin pinatulan, hindi na natin pinahaba ito,” mariing pahayag ni Madam Kilay [00:04]. Ayon sa kanya, dapat ay kinausap na lang nila nang maayos ang babae, at hindi hinayaang maging eksena sa harap ng maraming tao, lalo na sa munisipyo. Ang paggamit ng kanilang power at kasikatan upang “pagtulungan” ang isang indibidwal ay nakakababa ng pagkatao at nagpapakita ng kakulangan sa tamang asal [00:08], [05:35]. Ang mga aksyon na tulad nito, na nakikita ng libu-libong netizens, ay nag-iiwan ng pangmatagalang impresyon sa kanilang mga tagasuporta, lalo na sa mga bata na kanilang iniimpluwensyahan. “Maraming batang makakapanood nito, marami kayong batang naiimpluwensyahan,” pag-aalala ni Madam Kilay [05:19].

Ang pag-aastang “batas” at ang pagmamayabang na dala ng fame ay lubhang nakakasama, lalo na kung ang public figure ay nasa teritoryo ng iba. Ang tila pag-aasal-siga sa loob ng munisipyo ay nagpapakita lamang ng matinding kawalan ng paggalang sa awtoridad at sa mismong mga lokal na residente.

Ang Kayabangan sa Likod ng “Turismo Promotion”

Isa sa mga point na matindi ring binatikos ni Madam Kilay ay ang paggamit nina Rosmar at Rendon ng dahilan na, “nagpunta kami dito para i-promote ang Turismo ng Palawan,” bilang panangga sa mga batikos. Para kay Madam Kilay, isa itong pagmamalaki at empty claim.

“Huwag niyong sabihin ‘yan, huwag niyong ipagmalaki ‘yan na nagpunta kayo diyan para i-promote ang Turismo ng Palawan, huwag ganoon,” diretsang sabi ni Madam Kilay [00:13]. Idiniin niya na ang Palawan, partikular ang Coron, ay matagal nang sikat at kilala sa buong mundo. Hindi na raw nila kailangan i-promote ito dahil sikat na ito kahit wala sila [00:30], [06:35].

Ayon sa kanya, sila mismo ang pumunta doon para mag-unwind at mag-relax, hindi dahil inanyayahan sila o dahil may malaking misyon sila sa turismo [00:22], [06:22]. Ang pag-isumbat at paggamit sa turismo bilang rason ay nagpapakita lang ng kanilang matinding kayabangan. “Ang yabang niyo, ang yabang niyo dito sa video na ‘to,” dagdag pa niya [00:41], [06:41]. Ang pagsasabi ng ganitong pahayag ay nagmumukhang may kapalit ang kanilang pagpunta at parang utang na loob pa ng mga taga-Coron ang kanilang presensya.

Ang Dehumanizing na “Charity” at Pagiging “Timawa”

Ngunit higit sa insidente ng komprontasyon, ang pinakamalaking isyu na inungkat ni Madam Kilay, at nagdulot ng matinding emosyonal na reaksyon, ay ang paraan ng pagbibigay nila ng tulong o “charity.”

Binatikos niya nang husto ang kanilang mga pakulo sa giveaway, partikular na ang insidente kung saan ang mga tao ay pinagawa ng “Bring Me” game, na kabilang ang “Bring Me pustiso” (dentures) [01:51]. Para kay Madam Kilay, ang pagpapagawa ng mga ganoong bagay ay hindi na tungkol sa pagtulong kundi sa pagpapahiya. “Huwag niyo ng pahirapan ‘yung mga tao, magbigay kung magbibigay,” panawagan niya [02:07].

Tinawag niyang mga “punyeta” ang mga ganitong klase ng kawanggawa dahil “pahihirapan ka muna bago ka Bigyan” [02:10]. Ang mas masakit, ayon kay Madam Kilay, ay ang ginagawang “timawa” ang mga tao—na parang nagmamakaawa at handang gawin ang lahat ng kahihiyan para lang makakuha ng tulong [02:15].

Inalala rin ni Madam Kilay ang isa pang kontrobersyal na gimmick noong nakaraan kung saan inalok ng P50,000 ang sinumang magpapalagay ng tattoo ng mukha ni Rosmar [02:25]. Mariin niyang sinabi na sagrado ang tattoo at hindi dapat gamitin sa simpleng giveaway. Ang tattoo ay panghabambuhay at ang hindi mapipiling nakagawa na ng tattoo ay magiging kawawa [02:30]. “Kailangan pa nilang maging keloids ‘yan bago nila mabura ‘yan sa katawan nila or gagastos sila ng malaki bago nila mabura ‘yan sa katawan nila,” dagdag niya, idiniin ang pagiging hindi makatao ng nasabing pakulo [02:43].

Ang mga ganitong aksyon, aniya, ay nagpapakita na “hindi bukal sa loob ang pagtulong” [03:03]. Ang tanging motibasyon, aniya, ay “for the image” o “for the clout” para lang magmukhang mabait sa publiko [03:07]. Ang tunay na pagtulong ay walang panunumbat at walang kapalit.

Ang Kayabangan ni Rendon at Ang Tamang Pananaw ng Babae

Hindi rin nakaligtas sa kritisismo ni Madam Kilay ang partner ni Rosmar na si Rendon Labador (na tinawag niyang “invisible rice”). Ayon kay Madam Kilay, ang pag-uugali ni Rendon ay puno ng kayabangan [04:30]. Ang kanyang tila pagiging “entitled” dahil sa kanilang status bilang vlogger ay hindi raw katanggap-tanggap.

“Ang yabang ng dating mo dito. Parang ikaw ‘yung merong pinagmamalaki dahil vlogger kayo kuno,” diretsong bulyaw ni Madam Kilay [04:34], [11:38].

Sa kabilang banda, ipinagtanggol ni Madam Kilay ang babaeng kanilang sinugod. Naniniwala siyang tama ang pananaw ng babae patungkol sa disorganisasyon ng event. Ang komento ng babae, na nagsasabing ginamit lang ang mga taga-Coron para sa vlog at ang pagkadismaya dahil sa mahabang paghihintay ng mga tao (gutom at pinapaniwala na may matatanggap) ay isang valid na obserbasyon [01:45], [10:10]. Ayon kay Madam Kilay, siya mismo siguro, kung naroon, ay magkokomento rin sa kawalan ng organisasyon at kawawa ang mga taong nag-aantay [10:30]. Pinuri pa niya ang babae, na aniya’y may magandang background sa pagtulong sa kapwa noong panahon ng pandemya [07:22].

Ang Kakulangan sa Permiso at Organisasyon: Ang Ugat ng Gulo

Ang pinaka-ugat ng kaguluhan, ayon sa pagsusuri ni Madam Kilay, ay ang matinding kawalan ng tamang organisasyon at permiso mula sa lokal na pamahalaan [10:39].

Sila ay pumunta sa Palawan para mag-unwind. Ang event ng giveaway ay tila biglaan lamang na naisip [10:53]. Dahil dito, wala silang permiso sa Mayor o sa munisipyo, kaya’t hindi sila na-assist nang maayos [10:47]. “Wala kayong permiso sa Mayor, eh wala kayong permiso sa pamahalaan nila na magkakaroon kayo ng ganitong klaseng event,” pagdidiin niya [10:47].

Ang kawalan ng permit at coordination ang nagdulot ng kaguluhan at pagka-dismaya, na siyang nagtulak sa babae upang magkomento [11:01]. Sa halip na magpakumbaba at umintindi, nag-asta silang tila “entitled” at sila ang “batas” [11:13]. Ang pagtatapos ni Madam Kilay sa isyung ito ay isang matinding reminder sa lahat ng public figure: ang pagiging sikat ay hindi lisensya upang maging bastos o walang-galang [11:26].

Ang Paghusga: Sila ay mga “Bad Influencer”

Sa huli, matapos timbangin ang lahat ng kaganapan—mula sa komprontasyon, sa mapanumbat na tulong, hanggang sa kayabangan—ang verdict ni Madam Kilay ay malinaw. Hindi niya tinawag na vlogger ang dalawa, bagkus ay binansagan silang “bad influencer” [04:41], [12:45].

“Ang pinakita niyo na ganyan sa mga tao, hindi, hindi kayo vlogger para sa akin. You’re a bad influencer,” pagtatapos niya [12:45]. Ang kanilang mga aksyon ay nagpapakita ng kawalan ng pagpapahalaga sa damdamin ng kapwa at ang pagiging handang gumawa ng gulo, o kahit makipag-away, para lang mapag-usapan at magkaroon ng clout [12:14].

Ang panawagan ni Madam Kilay ay simple: ayusin ang ugali [12:51]. Sa panahon na ito, hindi sapat ang views at subscribers kung ang katumbas naman nito ay ang pagkawala ng moralidad, paggalang, at pag-uugali. Ang insidente sa Coron ay isang malalim na pagmumuni-muni para sa lahat ng gumagamit ng kanilang plataporma—ang tunay na impluwensya ay hindi nasusukat sa dami ng pera o kasikatan, kundi sa kalidad ng pagkatao at kung paano mo ginagamit ang iyong tinig upang itaas, at hindi ibaba, ang iyong kapwa. Kailangang matuto ang mga vlogger na entitled na sila ay hindi ang batas, at ang pagpapakumbaba ay mas malakas na impluwensya kaysa sa anumang kontrobersiya. Ang paggawa ng mabuti ay dapat bukal sa loob, hindi isang iskrip o pakulo para sa mga views. Ang leksyong ito mula kay Madam Kilay ay tumatagos, hindi lamang sa mga kontrobersyal na personalidad, kundi sa bawat Pilipinong sumusubaybay at tumutulong sa mga online content creator.

Full video: