Sa loob ng napakagandang Quezon Memorial Museum sa Lungsod Quezon, sa tabi ng replika ng opisina ni Pangulong Manuel L. Quezon—kung saan tila piping saksi ang mga lumang upuan at mesa sa mga mahahalagang desisyon ng kasaysayan—may isang premyadong aktor na nagbukas ng kanyang puso at isip. Siya si Jericho Rosales, ang heartthrob na naging de-kalidad na aktor, na ngayon ay handang suungin ang pinakamabigat na role ng kanyang buhay.

Sa isang exclusive at in-depth na panayam kay Julius Babao, ibinahagi ni Rosales ang tunay na dahilan sa likod ng kanyang mahabang hiatus sa industriya, ang kanyang mga pinagmulan na nagbigay sa kanya ng resilience, at ang matinding preparasyon na ginawa niya para gampanan ang Ama ng Wikang Pambansa sa pelikulang Quezon—isang proyekto na aniya ay ang “pinakamalaki” sa kanyang buong karera. Ang kanyang kwento ay hindi lamang tungkol sa isang artista na bumalik; ito ay kwento ng isang taong nagpahinga, nag-aral, at naghanda, na nagpapatunay na ang paglayo ay minsan, ang pinakamabuting paraan upang lumapit sa tunay na pangarap.

Ang Lihim sa Pagkawala: Isang Creative Reset

Kung susumahin, halos pitong taon ang lumipas mula nang huling napanood si Jericho sa isang regular na serye at sa isang pelikula. Sa mundo ng show business, ang pitong taon ay parang isang habambuhay. Sa ilalim ng unwritten rule na kailangang “pukpok nang pukpok” para hindi ka makalimutan, ang paglaho ni Echo ay nagdulot ng mga katanungan.

Ngunit inamin ni Jericho na ito ay parte na ng kanyang siklo bilang isang artista. “Meron akong ganu’n na mawawala na lang ako bigla. My team knows this about me. I will reach a certain peak or a certain height and then mare-realize ko na, okay, may kulang, may mali, and then I’ll stop,” paliwanag niya.

Ang pinakamalaking dahilan? Ang pelikula.

Ibinahagi niya ang kinatatakutan ng halos lahat ng artista: ang takot na baka kapag tumigil sila sa paggawa ng teleserye, makakalimutan sila ng mga tao, at mawawala ang mga endorsement. Subalit, sa kabila ng takot na ito, pinili ni Jericho ang kanyang mas malaking pangarap: ang maging creative producer, magsulat ng script, at gumawa ng mga de-kalidad na pelikula.

“Na-realize ko lang na I’ve just built differently,” pag-amin niya. Dahil sanay siya sa hirap, hindi na raw siya natatakot maghirap muli. Ang tanging kinatatakutan niya ay hindi niya pagbibigyan ang kanyang pangarap. Kaya naman, sinimulan niya ang self-investment. Naglaan siya ng budget para mabuhay nang hindi nagtatrabaho sa loob ng anim na buwan hanggang isang taon, naghanap ng mga taong makakatrabaho, at nag-aral sa New York.

Ang matinding paghahanda ay nagbigay sa kanya ng kumpiyansa na kayang tumigil at magpabuti ng sarili, na siyang nagdulot ng respeto mula sa industriya. Sa huli, ang pandemic ay nagbigay ng espasyo para sa kanya upang i-develop ang mga short films at simulan ang pagsusulat kasama ang kanyang ex-wife na si Kim Jones.

Mula sa Service Crew Hanggang sa Pambansang Aktor

Hindi maitatanggi na ang matibay na paninindigan ni Jericho ay nag-ugat sa kanyang pinagmulan. Ang aktor ay nagbahagi ng kanyang kwento bago siya sumikat sa Mr. Pogi ng Eat Bulaga.

Ang pangarap niya raw noon ay simple: magkaroon lamang ng isang schedule sa kalendaryo na may kinalaman sa trabaho upang magkaroon ng saysay ang kanyang buhay. Noong panahong iyon, tumigil siya sa pag-aaral at nagtrabaho bilang service crew, at kalaunan ay naging driver. Ang kanyang mga magulang ay hiwalay, at ang kanyang ina ay nagtatrabaho sa iba’t ibang odd jobs—mula sa catering, labandera, hanggang sa caretaker.

Ang pagpasok niya sa Mr. Pogi ay halos sapilitan, na inudyukan ng kanyang mga pamangkin at ng kliyente ng kanyang boss. Naalala niya ang panginginig ng panga at ang simpleng payo: “Basta pagdating sa question and answer, ngumiti ka lang sa mga judges ng maayos. Sumagot ka ng maayos.” Nang manalo siya, nakuha niya ang ₱50,000, trip sa Hong Kong, educational plan, at ang trabaho bilang host sa Eat Bulaga.

Ang karanasan sa hirap, aniya, ang nagbigay kulay sa kanyang buhay at nagpapanatili sa kanyang grounded. “Sanay ako sa hirap, ‘di na ako takot d’un. Pero natatakot ako, hindi ko pagbibigyan ‘yung pangarap ko,” matibay niyang pahayag. Ang kanyang biggest break na nagdala ng kasaganahan sa kanyang pamilya ay ang Pangako Sa ‘Yo (na pinagsamahan nila ni Kristine Hermosa), na naging kapalit ng role sana niya sa pelikulang Dekada ’70.

Ang Hamon ng Kasaysayan: Ang Pagiging Quezon

Ang pagbabalik ni Jericho sa pelikula ay dumating sa anyo ng isang pambihirang hamon: ang gampanan si Manuel L. Quezon sa Quezon, sa direksyon ni Gerald Tarog—ang direktor na kilala sa Heneral Luna at Goyo.

Ang casting ay mabilis at impulsive. Nag-text si Gerald Tarog habang nagte-taping si Jericho, at agad siyang tumawag. Sa kabila ng mga pelikulang naka-linya na, agad siyang pumayag at inusog ang lahat.

Ang mas nakakagulat na disclosure ay ang katotohanang si Jericho ang second choice para sa role. Ang orihinal na napili ay si TJ Trinidad, na gumanap na bilang Quezon sa mga naunang pelikula. Gayunpaman, ito ay hindi naging hadlang kay Jericho, na agad niyang sinabi, “No, not at all. Okay lang.”

Nang makuha niya ang role, sinimulan niya ang isang immersive at meticulous na preparasyon:

Pagsasaliksik sa Bato at Papel: Nagsimula siya sa pagtingin sa mukha ni Quezon sa Php20 bill. Bumili rin siya ng bust ni Quezon (sculpture ng ulo) matapos niyang makita ito sa isang antique shop. Binasa niya ang autobiography ni Quezon, mga history books, at ang script nang limang beses.

The Voice Transformation: Nalaman niya na iba ang boses at paraan ng pagsasalita ni Quezon. Kinailangan niyang i-muscle at i- train ang kanyang boses at pitch upang gayahin ang quality nito.

7-Hour Prosthetics: Ang physical transformation ang pinakamatindi. Ang makeup team ay gumawa ng bust ng ulo ni Jericho sa pamamagitan ng semento (upang makuha ang mold) at gumamit ng prosthetics para i-match ang kanyang mukha sa pangulo. Sa unang araw, umabot sa pitong oras ang pag-upo niya sa makeup chair. Nagdesisyon silang makuha lamang ang essence ng tao, at binawasan ang prosthetics.

Physicality at Health: Sinabihan si Jericho na huwag mag-workout o maging masyadong fit. Ito ay dahil namatay si Quezon sa tuberculosis, kaya kailangan niyang ipakita ang isang taong may postura ngunit hindi fit.

Pampulitika at Pangkasaysayan: Kinailangan niyang makipag-usap sa mga historian at maintindihan ang mga pangyayari noong 1920s, 1930s, at 1940s upang maintindihan ang internal na kaisipan ng pulitiko.

Ang Big League na Samahan at ang Aral ni Quezon

Ang pressure ni Jericho ay lalong tumindi nang makasama niya sa set ang international actor na si Ian Glenn, na gumanap bilang General Wood—ang highest-ranking American official na namamahala sa Pilipinas noong panahon ng Commonwealth. Si Ian Glenn ay kilala sa buong mundo bilang si Ser Jorah Mormont ng Game of Thrones.

“Tigalgal ako,” pag-amin ni Jericho. Ang presensiya ni Ian Glenn ay nagdala ng big league na enerhiya sa set. Gayunpaman, inilarawan niya si Ian bilang so generous, so professional, and so pure. Ang pagtatrabaho sa kanya ay nagbigay ng unforgettable time kay Jericho.

Matapos gampanan ang role, may malaking realization si Jericho kay Pangulong Quezon: “We had a leader… that number one had a vision, number two had a giant goal… but the success rate was so high because of the way he is”. Ang pinakamalaking kontribusyon ni Quezon ay ang pagdala ng independensiya sa mga Pilipino, kahit pa may mga taong humuhusga sa kanyang pagkatao.

Nang mag-tour si Jericho sa museum at hawakan ang mga memorabilia (tulad ng dry seal at tailcoat ni Quezon, at ang matrimonial bed at sapatos ni Doña Aurora), inilarawan niya ang pakiramdam bilang “nakaka-meta ng konti”. Ang paghawak sa mga bagay na ginamit ng taong kanyang ginampanan ay isang surreal na karanasan na lalong nagpalalim sa kanyang pag-unawa sa kalakihan ng Pangulo.

Sa huli, ipinapakita ng kwento ni Jericho Rosales ang isang aral na higit pa sa show business: Ang pagkuha ng break ay hindi pagtalikod sa ambisyon, kundi isang mas matinding paghahanda. Ang pitong taon niyang pagkawala ay nagamit niya upang paghandaan ang sandaling ito—ang gampanan ang role na siyang magtatatak sa kanyang legacy bilang isa sa pinakamahusay na aktor ng kanyang henerasyon.

Ang pelikulang Quezon, na inilarawan ni Jericho bilang entertaining, funny, at nakakakapal ng pagka-Pilipino, ay ipalalabas sa mga sinehan. Sa ngayon, ipinangako ni Jericho na “There’s no stopping Jericho now”. Sa tulong ng kanyang kasintahan na si Janine (na kasalukuyang developing din ng isang film story kasama niya), at sa kanyang patuloy na passion para sa sining, handa na si Jericho Rosales na harapin ang susunod na yugto ng kanyang world-class na karera. Umaasa siyang maibabahagi ang special moment na ito sa sambayanang Pilipino.