Ang buong bansa ay nagluluksa sa pagpanaw ng tinaguriang “Prince of Ballad” at kauna-unahang Grand Champion ng Pilipinas Got Talent (PGT) na si Jovit Baldivino. Sa edad na 29, nagwakas ang maikli ngunit makulay na buhay ng Batangueño na minsang nagbigay-inspirasyon sa marami. Ngunit higit pa sa biglaang pagkawala, ang mga detalye ng kanyang huling sandali ay tila isang trahedya na nag-iiwan ng matinding kirot sa puso ng mga Pilipino: isang huling performance na ginawa niya laban sa mahigpit na babala ng doktor, isang awit na naghatid sa kanya sa kanyang kamatayan.

Ang Babala at ang Lihim na Performance

Ayon sa salaysay ng kanyang ama, si Hilario Baldivino, ang kanyang anak ay pumanaw noong madaling araw, anim na araw matapos siyang isugod sa Intensive Care Unit (ICU) ng Jesus of Nazareth Hospital sa Batangas City. Ang sanhi ng kanyang pagpanaw ay kinumpirma bilang mga komplikasyon mula sa stroke na dulot ng aneurysm—isang namuong dugo sa utak na nasumpungan sa CT scan.

Ngunit ang nakakabigla at nakalulungkot na kuwento ay nagsimula ilang linggo bago ang insidente. Noong Nobyembre 22, 2022, si Jovit ay inatake ng mild stroke. Limang araw siyang ginamot, at bukod pa rito, nabatid na mayroon siyang enlarged heart at nagkakaroon ng pamamanas. Matapos gumaling at makabalik sa bahay, mahigpit ang naging paalala ng kanyang mga doktor: huwag munang kumanta habang nagpapagaling.

Ang pagkanta ay nangangailangan ng matinding pisikal na enerhiya, lalo na para sa isang balladeer na tulad ni Jovit na kumakanta nang buo at may emosyon. Ang pagpilit sa sarili na kumanta ay maaaring magpataas ng blood pressure at maging sanhi ng matinding strain sa kanyang puso at sistema na kapapahinga pa lamang.

Ang Awit na Ikinatalon ng Buhay

Dumating ang malagim na gabi noong Linggo, Disyembre 4, 2022. Naanyayahan si Jovit na magtanghal sa isang Christmas party ng kaibigan ng kanilang pamilya, doon din sa Batangas City. Sa simula, sinunod niya ang payo ng doktor. Ngunit, tulad ng inaasahan sa isang bituin, hiniling ng mga bisita at ng crowd na kumanta siya.

Dito pumasok ang trahedya ng kanyang desisyon: nagbigay si Jovit sa sigaw ng mga tao. Bilang isang taong likas na mapagmahal at mapagbigay sa kanyang mga tagahanga, hindi niya natiis ang hiling. Umakyat siya sa entablado at inawit ang kanyang tatlong signature songs, kasama na ang kantang nagpasikat sa kanya, ang Faithfully ng Journey.

Nang dumating siya sa pangatlong awit, kitang-kita na siya ay hirap na hirap. Siya ay “hingal na hingal,” ayon sa kanyang ama. Isang oras matapos ang performance, habang siya ay nakaupo at nagpapahinga, ang mga nakapaligid sa kanya ay nakasaksi ng isang nakakagimbal na eksena. Nagbago ang ekspresyon ng kanyang mukha. May “umaagos na laway” at ang kanyang nguso ay “nakangiwi.” Agad siyang dinala sa ospital. Ang mini-concert na iyon ay ang huli niyang pagtatanghal sa buhay. Ang kanyang puso, na mayroon nang enlarged heart, ay hindi kinaya ang bigat ng strain na dulot ng pagkanta.

Ang Anim na Araw na Pakikipaglaban at Ang Pangako

Sa ospital, matapos ang operasyon, si Jovit ay na-comatose. Ngunit bago pa man siya tuluyang mawalan ng malay, mayroong isang sandali ng pag-asa na nagbigay ng matinding emosyon sa kanyang pamilya. Ayon kay Ginoong Hilario, naglakad pa si Jovit mula sa ambulansya patungo sa ospital at nagpahayag ng isang determinadong pangako: “Lalaban siya dahil gusto niyang mabuhay.”

Ang pangako na iyon ay nagbigay ng puwersa sa kanyang pamilya sa loob ng anim na araw ng kanyang pakikipaglaban sa ICU. Ngunit ang namuong dugo sa kanyang utak ay tila masyadong matindi. Sa kasamaang palad, ang kanyang pangako na mabuhay ay hindi nagtagumpay laban sa tadhana. Pumanaw siya bandang 4:00 ng madaling araw, Disyembre 9 o 10, 2022.

Ang Luha at Pagtanggap ng Isang Ama

Ang isa sa pinakamatitinding bahagi ng kuwento ay ang pagharap sa trahedya ni Hilario Baldivino. Sa kabila ng matinding kirot, nagbigay siya ng isang pahayag na puno ng pananampalataya at pagmamahal.

“Masakit sa loob namin. Pero kailangang ipa-Diyos namin ito,” ani G. Baldivino. “Mahal na mahal ko ang anak ko. Pero mayroon din tayong Panginoon kaya kailangang tanggapin natin.”

Ang mga salitang ito ay nagpapakita ng isang amang hindi lang nagdadalamhati, kundi nagpapamalas din ng isang pambihirang lakas at pagtanggap. Lalo pang nagiging mas mabigat ang kalungkutan dahil ibinunyag ni Hilario na ang nakakabatang kapatid ni Jovit ay pumanaw din noong panahon ng pandemic. Dalawang trahedya sa loob ng maikling panahon—isang napakabigat na pagsubok para sa pamilya Baldivino.

Ang kasintahan ni Jovit na si Camil Miguel, ay nagpahayag din ng kanyang matinding kalungkutan sa social media. Sa isang post na may umiiyak na emoji, sinabi niya: “Anong sama ng papasko mo sa amin… Miss na miss na po kita love ko.” Isang masakit na paalam sa taong inaasahan niyang makasama sa darating na Kapaskuhan.

Mula sa Tindahan ng Siomai Hanggang sa Kasaysayan ng PGT

Ang kuwento ni Jovit Baldivino ay higit pa sa stroke at trahedya; ito ay isang kuwento ng tagumpay at inspirasyon.

Bago siya makilala ng bansa, si Jovit ay isa lamang simpleng binata na naglalako ng siomai sa Batangas. Ang kanyang pangarap at talento ay sinubok nang siya ay sumali sa kauna-unahang season ng Pilipinas Got Talent noong 2010. Sa edad na 17, pumasok siya sa entablado na may dala-dalang pag-asa, hindi lang para sa sarili niya kundi para sa kanyang pamilya.

Ang kanyang malakas at emosyonal na bersyon ng Faithfully ay agad na kumalat at nagbigay-daan sa kanya para maging YouTube hit kahit bago pa man matapos ang competition. Ang kanyang boses, na may soul at timbre ng isang professional singer, ay tumagos sa puso ng hurado at manonood.

Nang ianunsyo ang resulta ng PGT, si Jovit ang naghari. Sa 48.81% ng kabuuang text at online votes—isang pambihirang margin—tinalo niya ang mga runner-ups na Baguio Metamorphoses at Velasco Brothers. Nag-uwi siya ng P2 milyong piso, isang pagbabago sa buhay na dulot ng kanyang talento at kasipagan.

Ang kanyang tagumpay ay naging patunay na ang talento ay hindi nakikita sa estado ng buhay, kundi sa puso at boses. Siya ang standard-bearer ng mga aspirational na Pilipino na umaasang magbabago ang kanilang buhay sa pamamagitan ng kanilang sining.

Ang Aral ng Huling Sandali

Ang biglaang pagkawala ni Jovit ay isang matinding paalala sa lahat, lalo na sa mga celebrity na palaging nakatuon sa pagbibigay-lugod sa publiko. Ang kanyang pag-awit sa kabila ng babala ng doktor ay nagpapakita ng kanyang dedication at pagmamahal sa craft, ngunit ito rin ang nagpabigat sa kanyang kondisyon.

Ang huling performance ni Jovit ay isa na ngayong eulogy—isang awit ng paalam na ikinanta niya para sa sarili niya, isang trahedya na sanhi ng kanyang pagbibigay-halaga sa kanyang mga tagahanga higit pa sa kanyang sariling buhay.

Sa huli, ang tinig ni Jovit Baldivino, ang boses na minsan nang nagbigay-inspirasyon at nagpasaya sa milyun-milyong Pilipino, ay tuluyan nang nanahimik. Ngunit ang kanyang kuwento—mula sa paglalako ng siomai hanggang sa pagiging champion, at ang trahedya ng kanyang huling awit—ay mananatiling nakaukit sa kasaysayan ng Philippine reality TV at sa puso ng Batangueño at ng sambayanan. Ang kanyang pangako na “lalaban siya” ay magsisilbing aral na ang buhay ay isang patuloy na laban na hindi laging nananalo ang lakas, kundi ang pag-iingat at pagmamahal sa sarili. Maraming salamat, Jovit, sa awit na inialay mo, hanggang sa huling hininga.