Ang biglaang paglisan ng social media influencer na si Emman Atienza ay nag-iwan ng malalim na kalungkutan at maraming katanungan. Kilala sa kanyang pagiging bukas tungkol sa mental health at sa kanyang masayahing personalidad online, ang kanyang pagpanaw ay yumanig sa marami. Ngunit habang nagsisimula nang tanggapin ng publiko ang malungkot na balita, isang eksklusibong CCTV footage at mga bagong detalye mula sa imbestigasyon ang lumutang, na nagbukas ng isang bagong kabanata ng misteryo at agam-agam: Ano nga ba talaga ang nangyari sa mga huling oras ni Emman?

Nagsimula ang lahat nang matagpuan ng mga imbestigador mula sa Los Angeles Police Department (LAPD) ang isang CCTV footage sa apartment building kung saan naninirahan si Emman. Sa video, na kuha bandang alas-11:30 ng gabi—isang araw bago siya matagpuang wala nang buhay—malinaw na makikita ang tatlong hindi pa nakikilalang lalaki na naghatid kay Emman papasok sa kanyang unit. Ang eksena ay tila normal sa una, ngunit ang sumunod na pangyayari ang nagbigay ng palaisipan sa mga awtoridad. Makalipas lamang ang humigit-kumulang tatlumpung minuto, ang tatlong lalaki ay muling nakita sa CCTV na papalabas na ng gusali. Wala silang anumang dala, ngunit kapansin-pansin ang kanilang tila pagmamadali sa pag-alis.

Hanggang ngayon, patuloy ang pagsisikap ng LAPD na matukoy ang pagkakakilanlan ng tatlong lalaking ito. Ayon sa mga opisyal, hindi sila mga residente ng nasabing gusali at wala ring malinaw na record ng kanilang pagpasok maliban sa nakuhang footage. Ang kanilang biglaang paglitaw at mabilis na pag-alis ay nagtatanim ng duda. Ibinunyag ng isang opisyal na hindi inaalis ang posibilidad na maaaring may kinalaman ang tatlong lalaki sa mga huling sandali ni Emman, bagama’t ito ay nananatiling espekulasyon habang hinihintay pa ang resulta ng masusing forensic analysis sa mga camera at mga fingerprint na nakuha sa lugar ng insidente.

Ang misteryo ay lalo pang lumalim nang pumasok ang mga pulis sa loob ng apartment ni Emman. Bukod sa mga personal na gamit, natagpuan nila ang isang kuwaderno o journal. Ngunit hindi ito ordinaryong talaarawan. Ang mga pahina ay puno ng mga sulat na tila magulo—mga pariralang paulit-ulit, mga pangalang hindi pamilyar sa mga kaibigan o pamilya, at isang pangungusap na paulit-ulit na isinulat sa dulo ng isang pahina, na nag-iwan ng kilabot sa mga nakabasa: “I tried to speak, but they didn’t want to listen.” (Sinubukan kong magsalita, ngunit ayaw nilang makinig.)
Ang kakaibang mensaheng ito ang nag-udyok sa mga imbestigador na huwag isara ang kaso sa paunang teorya. Ang pangungusap ba na iyon ay isang pangkalahatang hinaing tungkol sa kanyang mga pinagdaanan, o isang direktang patungkol sa mga taong kasama niya o nakausap bago ang malagim na pangyayari? Ang journal na ito, kasama ang CCTV footage, ang nagtulak sa kanila na palawakin ang anggulo ng imbestigasyon, tinitingnan ang posibilidad na may ibang taong sangkot o may nalalaman sa mga pangyayari bago natagpuan si Emman.

Kasabay ng paglabas ng mga detalyeng ito, muling nabuhay sa social media ang mga lumang video ni Emman kung saan buong tapang niyang ibinahagi ang kanyang pakikipaglaban sa mental health. Sa isa sa kanyang mga pinakasikat na vlog, na may pamagat ngayong “Ang Huling Pag-amin,” ngumiti siya sa harap ng camera, ngunit sa likod ng mga ngiting iyon ay mababanaag ang bigat ng kanyang dinadala. “I’m coming clean,” sabi niya. Inamin niya ang pagkakaroon ng bipolar disorder mula pa noong siya ay nasa kalagitnaan ng kanyang kabataan, na nagdudulot sa kanya ng mga yugto ng matinding saya (manic episodes) at matinding kalungkutan (depressive episodes).

Sa kanyang mga video, ipinaliwanag niya kung paano nakaaapekto ang mga yugtong ito sa kanyang pananaw sa sarili. Sa depresibong yugto, pakiramdam niya ay wala siyang halaga. Sa manic episode naman, nagiging labis ang kanyang pagkahumaling sa self-care—gym, diet, skincare—na minsan ay umaabot na sa puntong nakakasama na sa kanya. “Sometimes I’d wake up at 3 a.m. just to do my 20-step skincare routine,” pag-amin niya na may kasamang tawa, ngunit ang tawang iyon ngayon ay tila may bahid ng sakit. Sa dulo ng video, huminga siya nang malalim at sinabing, “It got to the point where it was hurting me. I thought I was healing—but I was actually just hiding my pain.” Ang mga salitang ito, na noon ay tila isang simpleng pag-amin, ngayon ay binibigyan ng mas malalim at mas madilim na kahulugan.

Sa isa pang video, ipinahayag niya ang kanyang pagkadismaya sa “self-diagnosis culture” na laganap sa TikTok, kung saan ang mga seryosong kondisyon tulad ng ADHD ay ginagawang biro o “quirk.” “But when someone really shows it—people turn away,” may pait niyang sabi. Ang mga salitang ito ay tila tumutugma sa paulit-ulit na linya sa kanyang journal: “I tried to speak, but they didn’t want to listen.” Sino ang mga taong tinutukoy niyang ayaw makinig?

Ang eksena sa kanyang apartment ay nagdagdag pa sa mga katanungan. Natagpuan si Emman na hawak pa ang kanyang telepono, at nakabukas ang camera app nito. Sa tabi ng kama, may isang notebook na tila script para sa susunod niyang video. Ngunit ang huling linya ay hindi pangkaraniwan: “To those who followed me, thank you. I hope you find peace in places I couldn’t.” (Sa mga sumunod sa akin, salamat. Sana mahanap ninyo ang kapayapaan sa mga lugar na hindi ko nagawa.) Ito na marahil ang kanyang huling mensahe, isang paalam na hindi na niya nai-post.

Madalas niyang tanungin sa kanyang mga vlog ang tungkol sa presyur ng kagandahan sa social media: “Bakit kailangan nating magsakripisyo ng katinuan para lang maramdaman nating maganda tayo?” Ayon sa mga psychologist na sumuri sa kaso, ang kanyang pagiging “hyper-aware” sa toxicity ng social media ay maaaring lalo pang nagpatindi sa kanyang panloob na laban.

Sa gitna ng lahat ng ito, ang pamilya Atienza ay nagluluksa ngunit nagsisikap na bigyang-liwanag ang pinagdaanan ni Emman. Sa kanyang libing, emosyonal na sinabi ni Kuya Kim, “She was fighting battles none of us could see. And yet she smiled, she laughed, she gave light.” Bilang pag-alala, inilunsad nila ang “Shine Like Emman Project,” isang foundation para sa mental health education at laban sa cyberbullying.
Habang patuloy na inaalam ng mga awtoridad ang buong katotohanan sa likod ng CCTV footage at ng journal, libo-libong tao ang bumabalik sa mga video ni Emman—hindi na para sa aliw, kundi para sa pag-unawa. Ang kanyang paglisan ay nag-iwan ng isang malaking palaisipan at isang mapait na paalala: Minsan, ang mga taong pinakamaliwanag magbigay ng ilaw sa iba ay sila ring pinakamabilis maubos sa dilim. Ang tanong na nananatili: Sino ang tatlong lalaki, at ano ang kanilang kinalaman sa mga huling sandali ng isang batang babaeng sinubukang magsalita, ngunit tila walang nakinig?