Sa mundong ito, may mga pag-ibig na tila isinulat sa mga bituin, at may mga pag-ibig na isinulat sa mga kontrata. Ngunit ang pinakamakapangyarihang pag-ibig sa lahat ay ang pag-ibig na hindi nangangailangan ng lagda—ang pagmamahal ng isang ina para sa kanyang anak. Ito ang kwento ni Nina Reeves, isang babaeng itinulak ng tadhana sa isang sitwasyong hindi kayang arukin ng ordinaryong pang-unawa, isang desisyong yumanig sa buhay ng lahat, lalo na sa buhay ng bilyonaryong minsan niyang piniling talikuran.

Anim na taon na ang nakalilipas, si Nina Reeves ay isang simpleng event coordinator sa marangyang Sterling Grand Hotels. Si Dominic Sterling naman ay ang tagapagmana—isang bilyonaryong nakatakdang ikasal sa isang babaeng hindi niya mahal para sa kapakanan ng kanilang kumpanya. Sa bisperas ng kasal na iyon, sa isang gabing puno ng pilit na ngiti at strategic na usapan, nagtagpo ang kanilang mga mata. Isang gabi ng pag-amin, ng pagnanasa, at ng mga pangakong alam nilang kapwa imposible.

Sa takot na maging dahilan ng pagbagsak ni Dominic, pinili ni Nina ang pinakamasakit na desisyon. Bago pa sumikat ang araw, tumakas siya. Umalis siya nang walang paalam, dala ang alaala ng isang gabi at, lingid sa kanyang kaalaman, dala ang isang buhay.

Makalipas ang tatlong linggo, nalaman niyang siya ay buntis. Pinili niyang itago ang bata, palakihin ito mag-isa, at hayaan si Dominic sa mundong ginagalawan nito. Ang pangalan ng bata ay Oliver. Sa loob ng limang taon, ang kanilang mundo ay naging simple at masaya. Hanggang sa isang araw, ang mundong iyon ay gumuho.

Si Oliver, ang kanyang maganda at masiglang anak, ay na-diagnose na may Acute Myeloid Leukemia [01:16]. Mabilis na kumilos ang sakit. Matapos ang apat na buwan ng chemotherapy, sinabi ng mga doktor ang katotohanang dumurog kay Nina: hindi gumagana ang gamot. Ang tanging pag-asa ni Oliver ay isang bone marrow transplant.

Ngunit matapos ang malawakang paghahanap, walang nakitang match. Doon ibinato ng doktor ang tanong na muling bubuhay sa nakaraan: “Nina, kailangan nating kontakin ang ama ni Oliver. Ang isang kapatid ang may pinakamataas na tsansa na maging compatible.” [01:58]

Dito nagsimula ang isang plano na kasing desperado ng kanyang sitwasyon.

Nalaman ni Nina, sa pamamagitan ng mabilis na paghahanap sa internet, na si Dominic Sterling ay walong buwan nang diborsyado sa kanyang asawa [05:47]. Wala silang naging anak. Ang balitang ito ay isang siwang ng pag-asa, ngunit nagbukas din ito ng isang napakakomplikadong daan.

Paano niya hihingin ang tulong ng isang lalaking anim na taon niyang pinaglihiman? Paano kung tumanggi ito? Paano kung kagalitan siya nito? Paano kung, sa tagal ng kanilang pagtatalo, ay mahuli na ang lahat para kay Oliver?

Kaya, sa isang gabing puno ng takot at luha, gumawa si Nina ng isang desisyon na huhusgahan ng marami, ngunit maiintindihan ng bawat ina: hindi siya hihingi ng tulong. Hindi siya aamin. Sa halip, gagawin niyang muli ang nangyari anim na taon na ang nakalipas. Babalikan niya si Dominic Sterling, aakitin siyang muli, at sisiguraduhin niyang mabubuntis siyang muli [06:57]. Ang sanggol na ito ang magiging “savior sibling”—ang magliligtas sa kanyang kuya.

Ang plano ay kasing-talino, kasing-mapanlinlang, at kasing-sakit ng sitwasyon. Ginamit niya ang natitira niyang ipon para sa isang magandang damit at pumasok sa hotel bar na alam niyang palaging pinupuntahan ni Dominic.

Gaya ng inaasahan, ang pagkikita nila ay parang kidlat. Ang gulat sa mga mata ni Dominic—gulat na mabilis napalitan ng galit, at sa ilalim nito, isang bagay na tila pananabik—ay hindi maikakaila [08:05]. “Anim na taon,” sabi ni Dominic, ang boses ay magaspang. “Bakit ngayon?”

Nagsinungaling si Nina. Sinabi niyang hindi siya kailanman naka-move on. Na ang gabing iyon ay ang tanging bagay na naging totoo sa buhay niya [08:54]. Nagsimula ang isang mapanganib na laro. Sa loob ng sumunod na tatlong linggo, sila ay nagkita. Bawat pagkikita ay kalkulado. Pinapanatili ni Nina ang isang emosyonal na distansya na lalong nagpa-intrigued kay Dominic. Ang bawat halik ay may dalang bigat ng kasalanan, at ang bawat yakap ay may presyo: ang buhay ni Oliver.

Sa bawat sandali, lalong nahirapan si Nina. Si Dominic ay hindi na ang lalaking may bigat ng mundo sa kanyang balikat. Siya ay mas malambing, mas maalalahanin, at mas totoo. Ang bawat kilos nito ay nagpapaalala sa kanya kung bakit niya ito minahal noon pa man. Ngunit itinuloy niya ang plano.

Makalipas ang tatlong linggo, ang pregnancy test ay nagpakita ng dalawang pink na linya [13:06]. Nagtagumpay siya. Ngunit ang tagumpay ay may lasa ng abo. Ngayon, kailangan na lang niyang muling mawala.

Ngunit huli na ang lahat. Si Dominic, na pagod na sa laro ng taguan, ay kumuha ng pribadong imbestigador at natunton ang apartment ni Nina [14:17]. Pagbukas niya ng pinto, ang mundo nilang dalawa ay sasabog.

Nakita ni Dominic ang mga palatandaan: ang maliliit na sapatos sa may pinto, ang mga drawing sa refrigerator, at ang isang dinosaur backpack [14:41]. “May anak ka,” sabi niya. “Ilang taon na siya?”

Ang matematika ay simple. Ang mga mata ni Dominic ay nanlaki sa isang realisasyon na puno ng pag-asa at sakit. “Limang taon na siya.” [15:10]

“Akin ba siya?” tanong ni Dominic.

Hindi na nakapagsinungaling si Nina. “Oo.”

Ang sakit sa mukha ni Dominic ay sapat na upang durugin si Nina, ngunit ang trahedya ay hindi pa tapos. Sa gitna ng kanilang komprontasyon, bumukas ang pinto at pumasok si Oliver, kasama ang lola nito. Ang bata, na may parehong madilim na buhok at mga mata ni Dominic, ay tumingin sa estranghero at nagtanong, “Are you my dad?” [16:53]

Yumuko si Dominic at niyakap ang anak na hindi niya alam na nabubuhay. Ang mga luhang matagal na niyang itinago ay bumuhos. Ngunit pagkatapos ng madamdaming pagtatagpo, ang galit ay bumalik. At doon, si Nina ay napilitang ikumpisal ang lahat.

“Oo, may anak tayo,” pag-amin niya. “At siya ay nag-aagaw-buhay. At oo, buntis ako. Sinadya ko. Dahil kailangan niya ng kapatid para mabuhay.” [18:13]

Ang katotohanan ay masahol pa sa isang sampal. “Ginamit mo ako,” sigaw ni Dominic, ang kanyang boses ay basag. “Ginamit mo ako na parang sperm donor!” [18:36] Ang tiwala ay nawasak. Ngunit sa kabila ng galit, isang bagay ang malinaw: gagawin ni Dominic ang lahat para sa kanyang mga anak.

“Tapos na tayo,” mariin niyang sinabi kay Nina. “Pero ang mga anak ko, hindi ko sila iiwan.” [19:35]

Sa mga sumunod na linggo, ang kanilang buhay ay naging isang malamig na kasunduan. Inilipat sila ni Dominic sa kanyang penthouse para sa kalusugan ni Nina at sa pagpapagamot ni Oliver. Si Dominic ay naging isang perpektong ama—mapagmahal, pasyente, at laging naroroon para kay Oliver. Ngunit para kay Nina, siya ay isang estranghero [20:44].

Ang yelo sa pagitan nila ay nagsimulang matunaw, hindi dahil sa pag-ibig, kundi dahil sa takot. Isang gabi, si Oliver ay nagkaroon ng mataas na lagnat. Sa parehong pagkakataon, si Nina ay nagsimulang mag-spotting [22:19]. Sa ospital, sa gitna ng dalawang posibleng trahedya, ang kanilang mga kamay ay muling naghawak [24:27].

Doon, sa dilim ng silid ng ospital, habang nakabantay sa kanilang anak, ang lahat ng pader ay gumuho. “Patawad,” bulong ni Nina. “Natakot ako.”

“Hindi ito one-night stand para sa akin,” umamin si Dominic, ang kanyang boses ay puno ng sakit. “Ang gabing iyon ang pinaka-totoong bagay sa buhay ko. At hindi ako tumigil sa pagmamahal sa’yo.” [25:10] Sa wakas, naunawaan ni Dominic ang bigat ng desisyon ni Nina—hindi ito ginawa dahil sa galit, kundi dahil sa “desperadong pag-ibig” ng isang ina [28:07].

Makalipas ang ilang buwan, isinilang ni Nina ang kanilang anak na babae, si Sophie [29:14]. At kasabay ng kanyang pagsilang ang isang milagro: si Sophie ay isang perpektong bone marrow match para kay Oliver [30:14].

Ang transplant ay isinagawa. Ang buhay mula kay Sophie ay dumaloy patungo kay Oliver. At sa isang milagro ng medisina at pag-ibig, ang transplant ay naging matagumpay. Pagkalipas ng anim na buwan, si Oliver ay idineklarang nasa remission na [35:02].

Sa silid ng ospital, habang pinagmamasdan ang kanilang dalawang anak, lumuhod si Dominic Sterling. “Tama si Oliver,” sabi niya, “ang pamilya ay dapat magkakasama. Nina Reeves, pakakasalan mo ba ako?” [33:47] Hindi dahil sa obligasyon, kundi dahil sa pag-ibig na naghintay, nagtiis, at sa huli, nagpatawad.

Sila ay ikinasal sa isang simpleng seremonya sa Hawaii [35:04]. Ang kanilang kwento ay hindi nagsimula sa isang perpektong paraan. Nagsimula ito sa isang kasinungalingan na ipinanganak mula sa desperasyon. Ngunit nagtapos ito sa isang katotohanang mas matibay kaysa sa anumang kontrata: na ang tunay na pamilya ay hindi binuo sa kawalan ng pagkakamali, kundi sa kakayahang magpatawad at magsimulang muli. Si Nina, ang inang nagsakripisyo; si Dominic, ang bilyonaryong natutong magpatawad; si Oliver, ang batang lumaban; at si Sophie, ang sanggol na naging bayani.