Pagtataksil at Lihim na Pakikipagsabwatan: Ang 80-Pahinang Blueprint ng Pamahalaan Laban kay Rodrigo Duterte

Sa gitna ng isang madamdamin at mapangahas na sesyon sa Senado, isiniwalat ni Senador Imee Marcos ang isang serye ng nakakabiglang ebidensya na nagpapatunay umano ng isang malalim at planadong pagtataksil ng kasalukuyang administrasyon laban kay dating Pangulong Rodrigo Roa Duterte. Ang mga rebelasyon ay nagpapahiwatig na sa kabila ng paulit-ulit at matitigas na pagtanggi ng mga opisyal ng Pilipinas na tutulungan nila ang International Criminal Court (ICC), ang totoo, ay may mga lihim na paghahanda at pakikipagsabwatan na nangyayari na buwan pa ang nakalipas. Ang mga akusasyon ni Senador Marcos ay hindi lamang nagpapatingkad ng kontradiksyon sa pahayag ng gobyerno kundi naglalantad din ng isang 80-pahinang secret plan ng Philippine National Police (PNP) na nakatuon lamang sa pag-aresto at pagdetine kay PRRD—ang “Oplan Pursuit.”

Ang Lihim na Pagtulong sa ICC: Mayo pa Lamang, May Plano Na

Nagsimula ang pagbubunyag ni Senador Marcos sa pamamagitan ng pagbibigay ng kronolohikal na talaan ng mga pangyayari, na nagpapakita na ang diumano’y pagtataksil ay matagal nang naiplano. Ayon sa Senadora, bilang pagpapatunay sa kaguluhan ng nagdaang taon, May 2024 pa lamang ay may briefer na ang Department of Justice (DOJ) na tumatalakay sa dalawang kritikal na punto: una, ang potensyal na pag-aresto kay Presidente Duterte, at ikalawa, ang pagbabalik ng Pilipinas sa hurisdiksyon ng ICC.

Ito ay matinding kontradiksyon sa opisyal na posisyon ng gobyerno, na paulit-ulit na nagsasabing “hindi papasukin ang ICC.” Ngunit ang presensya ng naturang briefer, at ang mga press release ni DOJ Assistant Secretary Mico Clavano noong Mayo 8, 2024, ay nagpapahiwatig na ang pinakamataas na antas ng administrasyon ay hindi lamang aware kundi aktibong pinag-aaralan ang mga senaryo ng pag-aresto. Ang May 2024 na briefer na ito ang nagpapakita na ang krisis ay hindi isang biglaang reaksyon sa balita kundi isang planadong hakbang.

Lalong lumala ang sitwasyon nang ibinunyag ni Senador Marcos ang malinaw na pagpasok ng mga tauhan ng ICC sa bansa noong Oktubre 2024. Binanggit niya ang mga pangalan tulad ni Maya Destura Brcken (interpreter, dumating Oktubre 4), William Rosato (protection expert, Oktubre 15), at Glenn Roderick Thomas Cala (imbestigador, Oktubre 24), kasama pa ang iba. Ang mas nakakagulat, ang mga tauhan na ito ay malinaw na nakilala ng Bureau of Immigration (BI) at humingi at nabigyan ng proteksyon at transportasyon ng Pilipinas. Nagpapakita ito ng di-tuwirang, ngunit malinaw na, partisipasyon ng Pilipinas. Ang mga dayuhan ay nagbigay ng mga tirahan sa mga kilalang hotel tulad ng Maidas, Raffles, at Diamond Hotel.

Paano magagawa ng ating mga opisyal na itanggi ang pagtulong sa ICC, samantalang ang mga tauhan mismo ng International Court ay nag-o-operate nang hayagan sa ating teritoryo at binibigyan pa ng serbisyo ng gobyerno? Ang sagot, ayon sa Senadora, ay dahil ang partisipasyon na ito ay planado na buwan pa ang nakalipas, isang well-oiled machine na nagtatrabaho sa likod ng tabing ng pambansang pagtanggi.

Ang Ebidensya ng Pagtataksil: Mga Sensitibong Dokumento, Inihain sa ICC

Ang pinakamatinding akusasyon ni Senador Marcos ay nakatuon sa pagpapasa ng mga sensitibong ebidensya ng gobyerno ng Pilipinas sa mga ICC Prosecutor. Ito ang smoking gun na nagpapatunay sa lihim na pakikipagtulungan.

Ibinunyag ng Senadora na ang ICC personnel ay humingi ng mga impormasyon at dokumento na halos imposible para sa ordinaryong mamamayan, o maging sa mataas na opisyal, na makuha:

Bank Account Records: Mga rekord mula Hunyo 2016 hanggang 2019 ng isang “Peter Parungo.” Mariing kinuwestiyon ni Senador Marcos kung paanong ang mga bank accounts, na protektado ng bank privacy at mahirap makuha kahit ng Senado, ay madaling naibigay sa ICC.

Police Operations Records: Mga blottters, crime scene evidence (CE), at radio transmissions mula sa Police Station 6 sa Batasan Hills, Quezon City—mga taktikal na operasyon ng pulisya.

Forensic Evidence: Mga detalyadong rekord ng East Avenue Medical Center para sa lahat ng dead on arrival (DOA) na pasyente mula Hulyo 2016 hanggang Hulyo 31, 2017, kasama ang postmortem at autopsy na detalye.

Sa isang matalas na pagtatanong, ipinahayag ni Senador Marcos ang matinding pagtataka: “Papaano nakuha ng ICC Prosecutor ang mga ito kung sa salita at deklarasyon ng ating administrasyon, sinabi, ‘It will not lift a finger to help the ICC’?” Ang sagot ay nag-iisang lohikal: nagmula ang mga ebidensya sa mismong pamahalaan.

Pinatunayan pa ito nang kinuwestiyon ang katotohanan ng ICC prosecutor’s application for a warrant of arrest para kay PRRD. Ang prosecutor ay nagbanggit ng mga dokumento na nagmula sa PNP at iba pang kagawaran, kabilang ang drug watch list, financial and bank records, at forensic evidence na nagmula sa PNP. Ang agenda na hiningi ng ICC, ay siya ring lumabas na katibayan sa warrant—isang verbatim na pagtutugma na hindi na maitatanggi. Ang kaso laban kay Duterte sa ICC ay malinaw na batay sa ebidensyang ibinigay ng pamahalaan ng Pilipinas.

“Oplan Pursuit”: Ang 80-Pahinang Plano para sa Aresto

Ang pinaka-sensational na bahagi ng rebelasyon ay ang pagkumpirma ng PNP mismo, sa pamamagitan ni General Torre, ng isang 80-pahinang secret plan na tinawag na “Oplan Pursuit.”

Si General Torre, na umamin sa pagpaplano, ay nagsabing, “Hindi ito spur of the moment… matagal ko nang pinaplano ang Oplan Pursuit.”

Ayon kay Senador Marcos, ang operasyon ay inutos ni General Marville, ang Chief PNP, at ang pagpaplano ay nagsimula na as early as January 2025. Ang detalyadong blueprint na ito ay nagpapakita na ang administrasyon ay anticipating at pinaghahandaan na ang aplikasyon at pag-iisyu ng warrant of arrest ng ICC.

Ang nakakabiglang detalye ng Oplan Pursuit ay kasama ang:

Mga senaryo ng pag-aresto kay PRRD, maging sa Manila o Davao.

Mga mapa ng mga ari-arian ng dating Pangulo, kanyang pamilya, at mga kaalyado.

Mga may tatak na arrow na nagpapakita ng kalapit na kalsada kung saan maaaring dumaan ang PNP upang makarating sa mga ari-arian.

Ang lahat ng ito ay nagpapatunay na ang sinasabing pagkagulat ng administrasyon noong Marso 11, nang dumating ang Interpol diffusion notice, ay lubos na hindi kapanipaniwala. Hindi ang Interpol notice ang nag-umpisa ng lahat, kundi ang extensive and exhaustive plan na ito na binuo buwan pa ang nakalipas. Ang tanong ni Senador Cayetano ay sumusuporta sa puntong ito, na nagsasabing hindi dapat confidential ang video o mga ebidensya na hindi lumalabag sa pambansang seguridad.

Ang Gusot ng Legal na Kontradiksyon

Bukod sa isyu ng pagtataksil at sekreto, tinukoy din ni Senador Marcos ang malaking kontradiksyon sa legal na posisyon ng DOJ.

Sa isang banda, nagtatag ang DOJ ng task force noong Nobyembre 4, 2024, para magsagawa ng case build-up at mag-file ng kaukulang criminal charges. May mga alegasyon pa na humihingi sila ng additional 90 days para sa kanilang accomplishment report at nanghihingi ng private legal team para mag-draft ng complaint for murder laban sa mga responsable sa pagkamatay ng tatlong Pilipino sa bilangguan ng Davao.

Sa kabilang banda, ipinagtatanggol ng DOJ sa harap ng Korte Suprema ang posisyon na walang sapat na imbestigasyon o pag-uusig ang Pilipinas sa mga extrajudicial killing (EJK) na kaso—isang argumento na ginagamit para tanggihan ang hurisdiksyon ng ICC. Ang pagkakaroon ng task force at case build-up ay tahasang sumasalungat sa kanilang argumento sa SC. Ang pag-atras mismo ng Solicitor General sa pagtatanggol sa posisyon ng DOJ ay nagpapahiwatig ng pag-amin sa katotohanan na mayroon talagang isinasagawang case build-up sa ilalim ng gobyerno.

Ang tanong ng legal basis para sa pag-aresto ay nananatiling palaisipan. Kung ang Interpol red notice/diffusion ay hindi isang arrest warrant, at kung ang Pilipinas ay hindi maaaring mag-deport ng sarili nitong mamamayan (ayon sa legal opinion ng DOJ noon), ano ang legal na basehan ng pag-aresto? Ang pagpapaliwanag ng gobyerno na ang turnover ay surrender (sa ilalim ng RA 9851) ay nangangahulugang kailangan pa rin muna nilang arestuhin si PRRD upang i-custody ito. Sa kawalan ng warrant, posibleng administrative arrest ito—ngunit legal ba ang naturang aresto at may kapangyarihan ba ang DOJ o sinumang nag-utos nito?

Ang Geopolitical na Babala: US Sanctions

Nagbigay din ng babala si Senador Marcos tungkol sa posibleng geopolitical backlash. Binanggit niya ang Executive Order ni dating US President Donald Trump (EO), na nagpataw ng sanctions sa ICC. Dahil ang Pilipinas ay hindi na state party ng ICC at itinanggi ng Ehekutibo ang hurisdiksyon nito, kinuwestiyon ni Senador Marcos kung si PRRD ay awtomatikong itinuturing na protected person sa ilalim ng EO.

Ang implikasyon nito ay matindi: Maaari bang mapatawan ng asset freeze at sanctions ng US ang mga opisyal na sangkot sa pag-aresto at pag-surrender kay PRRD—tulad nina General Torre, Garma, at Leonardo—lalo na’t may pamilya ang ilan sa kanila na nasa Amerika? Ang paglawak ng isyu hanggang sa US ay nagpapahiwatig na ang mga opisyal na nagtaksil sa dating Pangulo ay maaaring humarap sa international consequences, hindi lamang sa loob ng bansa.

Isang Tawag sa Rule of Law

Sa huli, ang mga rebelasyon ni Senador Imee Marcos ay nagbabalangkas ng isang pambansang krisis ng tiwala at soberanya. Kung ang sarili nating mga ahensya ng gobyerno ay nagtatago at nagtutulungan laban sa isang dating Pangulo, at kung ang mga ebidensyang ginagamit laban sa kanya ay galing mismo sa mga tanggapan na dapat ay nagtatanggol sa ating mga mamamayan, ang tanong ay: Sino ang mapagkakatiwalaan?

Ang sinabi ni Senador Cayetano ay nagpapatibay sa aral ng sitwasyon: “Two wrongs does not make a right.” Magkaiba man ang paninindigan—pro-Duterte man o anti-Duterte—ang pangangailangan para sa rule of law at tamang proseso ay kailangang manatili. Anuman ang desisyon ng bansa sa kasong ito, ito ay magiging aplikable sa lahat.

Ang pagtataksil na inilantad ngayon ay hindi lamang tungkol sa pulitika, kundi tungkol sa moralidad at integridad ng ating pamahalaan. Kailangang matukoy ang katotohanan at panagutin ang mga opisyal na, sa gitna ng pagtanggi, ay lihim na nagbebenta ng ating pambansang soberanya at nagtataksil sa isang dating lider—isang pagkilos na, sa huli, ay naglalagay sa lahat ng Pilipino sa panganib. Ang 80-pahinang Oplan Pursuit ay hindi lamang plano ng aresto; ito ay isang mapait na paalala ng lalim ng political maneuvering at betrayal sa pinakamataas na antas ng gobyerno.

Full video: