HINDI LANG PUSO ANG NAANTIG, BUHAY ANG NABAGO: Ang Pambihirang ‘Bayanihan’ ng Sambayanan na Nagpabuhos ng Tulong sa Batang Mag-aararo na si Reymark Mariano

Sa isang bansang kadalasang natatabunan ng pulitika at mga kontrobersiya, may isang kwento ng simple at wagas na pag-asa na muling nagpapaalala sa atin ng pinakaubod ng pagiging Pilipino: ang diwa ng bayanihan at walang-sawang pagmamalasakit. Ito ang kwento ni Reymark Mariano, isang 10-anyos na bata mula sa Sultan Kudarat na, imbes na maging abala sa paglalaro at pag-aaral tulad ng mga kasing-edad niya, ay mas pinili, o mas tamang sabihing napilitan, na sumuong sa mainit na sikat ng araw at mag-araro sa bukid. Ang kanyang kwento, na unang nai-ulat sa sikat na programang Kapuso Mo, Jessica Soho (KMJS), ay hindi lamang nagbigay-liwanag sa kanyang matinding paghihirap, kundi nag-udyok din sa isang pambihirang agos ng tulong mula sa buong sambayanan na nagpabago sa takbo ng kanyang buhay.

Ang pagpapakita ng kanyang kwento sa telebisyon ay naging parang kidlat na mabilis na kumalat, hindi lang sa ere kundi maging sa digital landscape ng social media. Walang makakaila sa bigat at sakit na hatid ng kanyang kalagayan: Isang musmos na bata, may katawang hindi pa ganap na umuunlad, pero may bigat na ng responsibilidad na pasan-pasan. Sa edad na dapat ay naglalaro ng tag at patentero, siya ay nag-aararo gamit ang isang kalabaw, nagpapagal nang todo para lamang may makain ang kanyang pamilya. Ang kanyang mga kamay, na dapat ay humahawak ng lapis at krayola, ay naging matitigas at gasgas dahil sa paghila ng araro. Ang kanyang mukha, na dapat ay nagniningning sa tuwa, ay may bakas ng pagod at pangamba. Ang matinding krisis sa ekonomiya na lalong pinalala ng pandemya ay nagtulak sa libu-libong Pilipinong pamilya sa matinding kahirapan, at si Reymark ay naging simbolo ng kalunos-lunos na reyalidad na ito.

Ang Luha ng Awa at ang Puso ng Bayan

Nang mapanood ng mga netizen ang kanyang kalagayan, ang reaksyon ay hindi lang simple, kundi agad-agad na emosyonal. Ang mga komento sa social media ay umapaw ng awa, paghanga, at higit sa lahat, pagiging handang tumulong. Ang kanyang larawan, na nag-aararo sa bukid, ay naging viral—hindi dahil sa iskandalo, kundi dahil sa matinding inspirasyon at pagdudulot ng hiya sa mga taong madaling sumuko sa kanilang sariling hamon. Maraming Pilipino ang naantig, at ang “bayanihan mode” ay agad na nag-activate.

Ang mga tawag, mensahe, at private messages ay sunud-sunod na dumating sa produksyon ng KMJS at sa mga nagbahagi ng kwento ni Reymark. Gusto ng mga tao na malaman ang kanyang lokasyon, ang kanyang account number, at ang kanyang personal na kontak para agad na maipadala ang tulong. Dito pumasok ang mga “bayani” sa digital world, kabilang na ang netizen na si Brandon Baltazar at ang iba pang mga pribadong indibidwal na nag-organisa ng online donation drive.

Ang pagiging malawakan ng kampanyang ito ay nagpatunay sa isang bagay: ang puso ng Pilipino ay malambot at hindi nagtatangi. Mula sa mga ordinaryong mamamayan, OFW, hanggang sa mga propesyonal at negosyante—lahat ay nagkaisa. Ang naging tawag sa kaganapang ito ay literal na “inulan ng tulong” si Reymark.

Ang Bunga ng Bayanihan: Sako-sakong Bigas at Pag-asa

Ang mga tulong na dumating ay hindi lang puro salapi. Ito ay nagkakahalaga ng higit pa sa materyal na bagay dahil kasama rito ang pagmamahal, pag-asa, at pangako ng mas magandang kinabukasan. Ayon sa mga ulat, nagkaroon ng initial na paghahatid ng tulong na binubuo ng mga pangunahing pangangailangan. Nariyan ang sako-sakong bigas—hindi lang isa o dalawa, kundi tatlong sako, na sapat na upang hindi na sila mag-alala sa kanilang kakainin sa loob ng ilang buwan. Kasama rin dito ang iba’t ibang uri ng groceries at gamit na kinakailangan sa bahay.

Higit pa rito, may mga indibidwal na nag-donate ng puhunan para sa kanyang pamilya upang sila ay makapagsimula ng maliit na negosyo, na mas magiging pangmatagalan kaysa sa pagtatrabaho lang ni Reymark sa bukid. Ang iba’t ibang money transfer ay sunud-sunod na dumating, na tinitiyak na ang kanyang Lola (na siyang nag-aalaga sa kanya) ay hindi na kailangan pang mag-alala sa biglaang pangangailangan.

Ang mga ganitong klase ng tulong ay nagbigay ng direktang lunas, lalo na sa panahon ng pandemya, kung saan ang trabaho ay nagiging pahirapan. Ang katotohanan na ang isang bata ay nag-aalay ng sarili niya para sa kaligtasan ng pamilya ay isang malinaw na wake-up call sa lahat. Ang kwento ni Reymark ay nagbigay ng boses sa libu-libong bata na tahimik na naghihirap sa buong bansa.

Higit sa Pagkain: Edukasyon at Kinabukasan

Ang pinakamahalagang regalo na natanggap ni Reymark ay hindi ang bigas o ang pera. Ito ay ang pagkakataon na makabalik sa eskwela at maging isang ganap na bata. Ang ilan sa mga donasyon ay inilaan para sa kanyang edukasyon—pag-aaral, school supplies, at maging allowance. Sa halip na mag-araro, ang kanyang mga kamay ay muling hahawak ng mga libro at notebook. Ang kanyang pagod na katawan ay makakapagpahinga at makakabalik sa natural na takbo ng pagkabata. Ito ang legacy ng ginawa ng mga Kapuso: ang pagbibigay ng isang second chance at ang pagbabago ng trajectory ng buhay ng isang musmos.

Ayon sa mga indibidwal na nag-organisa ng fund-raising, ang pagiging matulungin ni Reymark at ang kanyang pagiging responsible sa murang edad ay nagbigay sa kanila ng inspirasyon. Si Reymark ay isang reminder na kahit sa pinakamahirap na kalagayan, ang tapang at pagmamahal sa pamilya ay nananatiling matatag. Ang pag-aabala ng mga tao na i-transfer ang pera, bumili ng bigas, at i-coordinate ang paghahatid—kahit pa sa malalayong bahagi ng Sultan Kudarat—ay nagpapakita na ang pag-asa sa bansang Pilipinas ay hindi pa lubusang namamatay.

Ang Kapangyarihan ng Media at Ang Katotohanan ng “Bayanihan”

Ang kwento ni Reymark Mariano ay nagpapakita ng mahalagang papel ng media (tulad ng KMJS) hindi lamang bilang tagapaglathala ng balita, kundi bilang catalyst ng pagbabago. Ang pagiging credible at malawakang reach ng programa ay nagbigay ng platform para sa mga kwentong tulad nito, na naglalantad ng matitinding problema sa lipunan. Subalit, ang kapangyarihan ng programa ay wala ring saysay kung hindi rerespondehan ng publiko. Ang tunay na bida sa kwentong ito ay ang masa—ang mga Pilipinong nagbukas ng kanilang mga puso at nagbahagi ng kanilang kaunting biyaya.

Ang pagbuhos ng tulong ay nagpakita na ang bayanihan ay hindi lang salita, ito ay aksyon. Hindi na kailangan pang magsama-sama sa isang lugar para magtayo ng bahay, sapat na ang online coordination at ang sinserong intensyon na makatulong. Mula sa libu-libong viewers na nag-abang sa update sa kwento ni Reymark hanggang sa mga nagpadala ng pulsa at transfer ng pera, naramdaman ng buong pamilya Mariano na hindi sila nag-iisa.

Ang karanasan ni Reymark ay isang patunay na, sa gitna ng pandemya at krisis, ang pagiging human at ang pagmamalasakit ay nananatiling pinakamakapangyarihang lakas. Si Reymark, ang batang mag-aararo, ay hindi na lang isang biktima ng kahirapan. Siya ay naging icon ng pag-asa, at isang malinaw na reflection kung gaano kadakila ang puso ng Pilipino kapag ito ay nagkakaisa. Ang kwentong ito ay hindi natatapos sa pagtanggap ng tulong, kundi sa simula ng isang panibagong buhay—isang buhay na puno ng pangako, edukasyon, at ang walang-hanggang pag-asa na hatid ng sambayanan. At ito, mga Kapuso, ang tunay na esensya ng Pasko sa puso ng isang nag-aararo. Ang pagiging bahagi ng pagbabagong ito ay isang karangalan na mananatili sa alaala ng bawat Pilipinong nag-abot ng tulong. Si Reymark Mariano ay hindi na nag-iisa. Siya ay kasama na ng buong bayan, at ang kanyang kinabukasan ay tiyak na magiging mas maliwanag dahil sa pambihirang bayanihan na ito.

Full video: