Ang tinig ni Dr. Willie Ong, ang respetado at minamahal na doktor na naging boses ng kalusugan para sa milyun-milyong Pilipino, ay muling narinig—ngunit sa pagkakataong ito, hindi ito payo tungkol sa sakit. Ito ay isang patotoo ng pag-asa, pananampalataya, at isang matinding pagbatikos na nagmumula sa mismong hukay ng kamatayan.

Nang ibalita ni Doc Willie sa madla ang kanyang matinding pakikipaglaban sa isang bihirang Stage 4 Sarcoma—isang agresibong cancer na sumasalakay sa malambot na tissue—marami ang nag-alala. Ngunit sa pinakahuling pag-uulat, kasama si Doc Liza Ong, ipinahayag niya ang isang balita na ikinagulat maging ng kanyang doktor sa Singapore: Ang malaking bukol na sumasakal sa kanyang buhay ay lumiit nang 50% matapos lamang ang dalawang cycle ng chemotherapy, isang reaksyon na itinuturing na pambihira sa buong mundo para sa ganitong uri ng kanser.

Ang Puso Na Lumabas Sa Puwesto: Ang Lupit ng Sarcoma

Bago ang himalang ito, inilarawan ni Doc Willie ang kalagayan niya bilang “kritikal” at halos wala na sa sarili [01:14]. Ang sarcoma na tumubo sa kanyang tiyan ay hindi lamang basta bukol. Ito ay isang dambuhalang masa na umabot sa sukat na 13x13x13 sentimetro, na nagdulot ng malubhang komplikasyon.

“Inipit lahat ng organs ko. Grabe, inipit ‘yung kalahati ng katawan ko,” pag-alala ni Doc Willie [02:39].

Ang matinding pamamanas (edema) ay nagpahinto sa kanyang paglalakad [02:47]. Ngunit ang pinakanakakagimbal na detalye ay ang epekto nito sa kanyang puso. Dahil sa laki ng bukol, ang kanyang puso ay literal na naakyat at naipit. “Puso ko nasa kili-kili ko na. Inakyat niya dito, grabe ‘yung bukol” [02:54]. Ang kondisyong ito ay nagpakita ng seryosong panganib sa kanyang buhay, lalo pa’t nagkaroon din siya ng pleural effusion (tubig sa baga) at metastasis (pagkalat ng cancer) sa baga at sa kanyang buto sa likod [03:12], [03:23]. Ang sakit na dulot nito ay inihalintulad niya sa “cancer pain,” ang pinakamasakit na uri ng kirot na mararanasan ng isang tao [03:31].

Sa loob ng ospital, nasaksihan niya ang matinding pagsubok. “Feeling ko nga sa atin, no? Three days na lang, sure ako, patay na ako in three days,” buong tapang niyang isiniwalat [06:34]. Ang matinding kondisyon niya ay nagbigay-daan sa kanya upang isagawa ang kanyang “life review,” kung saan handa na siyang tanggapin ang kamatayan [07:51].

Ang Medikal na Milagro na Nagpabigla sa Singapore

Ang paglipad ni Doc Willie at Doc Liza patungong Singapore, sa tulong ng isang kaibigan ng kanyang kapatid, ay hindi nagtagal at agad silang ipinasok sa pangangalaga ni Dr. Ang Peng Tiam, isang kilalang oncologist [06:57]. Ang pagtanggap ni Dr. Ang kay Doc Willie ay isa na ring himala, dahil ayaw na nitong tumanggap ng mga bagong pasyente at ang mga pasyente nito ay kadalasan nang mga Punong Ministro [07:07].

Ayon sa salaysay ni Doc Willie, ang nagmakaawa kay Dr. Ang ay nagsabi: “Doc Willie isingit mo, gamutin mo. ‘Pag ginamot mo ‘yan, marami pa siyang tutulungan Pilipino” [07:23]. Ang mga katagang ito ang tila nagpatibay sa pananampalataya ni Doc Willie na siya ay may misyon pa sa mundo.

Bago simulan ang chemotherapy, isang malungkot na pag-amin ang ibinahagi ni Dr. Ang. “Doc Willie, I am very sorry, you have a very bad cancer,” sabi niya [14:24]. Ipinaliwanag ng doktor na ang sarcoma, lalo na ang nerve sheath sarcoma, ay bihirang gumaling o magbigay ng magandang tugon sa gamutan. Aniya, kung liliit man ang bukol, baka 10% lamang [14:51].

Ngunit ang PET Scan, na isinagawa matapos ang dalawang cycle ng chemotherapy (o anim na linggo), ay nagbigay ng resulta na nagpatahimik sa mga nagdududa. Ang bukol ay lumiit ng humigit-kumulang 50% [15:01].

Ayon kay Doc Willie, ipinakita ng PET scan na ang SUV Max (isang marker ng metabolic activity ng cancer) ay bumaba mula 12 patungong 6.5 [16:11]. Higit sa lahat, ang mga nodules o mets sa kanyang baga ay “hindi na umiilaw,” isang senyales na kontrolado na ang pagkalat ng kanser na nagpapababa sa kanyang stage [16:22].

Ang reaksyon ni Dr. Ang Peng Tiam ay mas nagsilbing patunay na isang miracle ang nangyari. “Kala ko sasabihin niya, ang ganda ng gamutan ko. Ang sabi niya, God loves you,” pagbabahagi ni Doc Willie [17:10]. Hindi makapaniwala ang doktor na, sa dami ng pasyente sa mundo na may ganitong uri ng cancer, siya ang nakakita ng ganitong pambihirang response.

Ang kaganapang ito ay itinuturing ni Doc Willie na sagot sa panalangin ng sambayanang Pilipino. Nabanggit ni Doc Liza na ang buong Pilipinas, kasama ang lahat ng kanilang kaibigan, kakilala, at tagasuporta sa Facebook at YouTube, ay nagdadasal para sa kanyang paggaling, nagpamisa, at nagtirik ng kandila [12:29]. Para sa kanya, ang healing ay isang kolektibong pagkilos ng pananampalataya.

Pagtuligsa sa Sistema: ‘Parang Nakakulong Tayo’

Ang kanyang pananatili sa Singapore ay hindi lamang naging daan sa kanyang paggaling; naging eye-opener din ito sa kanyang pagtuligsa sa sistema ng kalusugan sa Pilipinas. Mariing ibinunyag ni Doc Willie ang matinding kakulangan at kapabayaan na kanyang nasaksihan.

“Nakita ko talagang nakita ko ‘yung gamutan natin sa Pilipinas, talaga, hindi talaga puwede. Talagang mamamatay tayo. Ang daming kulang sa atin,” buong bigat niyang pahayag [03:40].

Ilan sa mga problema ay ang “mabagal na diagnosis, mabagal na treatment… kahit private, mabagal lahat” [04:02]. Ibinigay niya ang halimbawa ng mga magagaling na Filipino doctor na parang “Carlos Yulo” na hindi magiging gold medalist dahil kulang sa kagamitan ang Pilipinas [04:11].

Ipinunto rin niya ang kakulangan ng mga essential na gamot tulad ng albumin, na mabilis siyang pinagaling sa pamamanas sa Singapore, ngunit bihira at mahal sa Pilipinas [04:42]. Ang kakulangan sa koordinasyon ay isa ring malaking isyu. Binanggit niya ang tagal ng paghihintay sa pathology report na umaabot ng two weeks o isang buwan—panahon na maaaring ikamatay ng pasyente [11:07].

Dahil dito, ang pakiramdam niya sa Pilipinas ay: “We are like in jail in the Philippines,” dahil hindi naaabot ng mga tao ang kalidad ng care na kailangan nila [10:29].

Ang matindi niyang pagbatikos ay umabot sa mga pulitiko na nagpapagamot sa ibang bansa: “Doon ako naiyak. Biruin mo, kayong mga pulitiko, dito kayo nagpapakasasa, sarap-sarap ng mga checkup niyo dito. Pag-uwi niyo doon sa atin, mamimigay lang kayo ng bigas. My God, you treat people like animals” [06:14].

Ang Pagpili sa Laban: Isang Banal na Hamon

Sa sandali ng kanyang life review, inalok siya ng Diyos ng dalawang pagpipilian: “Pwede ka na umuwi sa langit, tapos na misyon mo, Doc… Pero kung gusto mo pang dagdagan sa Pilipinas, dadagdagan ka pa… Maghihirap ka diyan, marami babatiin ko sa ‘yo, mahihirapan ka, pero tutulungan ka ng Diyos. Marami kang ma-se-save” [07:59].

Pinili ni Doc Willie ang ikalawa. Ang miracle healing na kanyang naranasan ay nagpatibay sa kanyang paninindigan na dapat niyang gamitin ang kanyang second life para sa pagbabago. Nakita niya ang kanyang sarcoma hindi lamang bilang sakit, kundi bilang isang “open up ng third eye” upang makita ang mas malalim na problema ng bansa [07:44].

Ang kanyang misyon ay malinaw: Ayusin ang sistema ng kalusugan. Nais niyang bilisan ang serbisyo, pababain ang presyo ng gamot, at ayusin ang mga ahensya tulad ng PhilHealth at FDA [26:19].

“Hindi ko kayo papahiya sa Senado… Aayusin ko ‘yan, bilisan ‘yung mga report… Kailangan meron ng mag-umpisa na marunong,” pagtitiyak niya [10:54], [26:03].

Sa pagtatapos ng kanyang pahayag, nagbigay siya ng payo sa lahat ng pasyente ng kanser na “You have to fight, fight, fight,” at kumain ng anumang malasahan para lumakas at magkaroon ng panlaban [21:23].

Ang paggaling ni Doc Willie Ong ay hindi lamang isang medical success story; ito ay isang hamon at pangako. Siya ay binuhay muli hindi lamang para sa sarili at pamilya, kundi para sa 17 million na followers na nagdarasal at umaasa na sa wakas, ay magkakaroon sila ng isang boses na makikipaglaban sa systemic corruption at kapabayaan sa kalusugan. Sa isang bansang nakakulong sa mabagal na proseso at kakulangan, si Doc Willie ay bumalik bilang isang survivor na may bagong lakas at banal na misyon, handang isagawa ang pinili niyang paghihirap para sa ikabubuti ng lahat. Ang kanyang laban ay hindi pa tapos, at ngayon, ito ay nagiging laban na ng buong bansa.

Full video: