“Akala Nila Suwerte, Pero Laban ni Efren Reyes Ay Talino at Puso: Ang Tunay na Sandata ng ‘The Magician’”

Sa bawat sulok ng mundo kung saan may mesa ng bilyar, iisang pangalan ang kinikilala bilang hari—Efren “Bata” Reyes. Sa Pilipinas, siya ay simbolo ng diskarte, kababaang-loob, at katalinuhan sa laro. Ngunit sa mata ng mga hindi pa nakakakilala sa kanya, madalas siyang tawaging “suwerte.” Akala nila, puro tsamba lang ang panalo ni Bata. Pero ang hindi nila alam, ang tinatawag nilang “buenas” ay bunga ng dekadang pagsasanay, matinding obserbasyon, at pambihirang kakayahang basahin ang isip ng kalaban.

Ang Simula ng Alamat

Lumaki si Efren sa Maynila, sa mga simpleng bilyaran kung saan kailangang maglaro para may pambili ng pagkain. Bata pa lang siya, alam na niya na ang bawat palo ay hindi lang basta tira—ito ay kombinasyon ng matematika, instinct, at pusong Pilipino. Wala siyang mamahaling gamit, wala ring espesyal na training. Ang kanyang unang taco ay lumang kahoy lang, at ang mesa ng bilyar ay madalas may sira o tabingi. Ngunit doon nahasa ang kanyang tunay na sandata: ang utak at tiyaga.

Ang “Sandata” ni Efren

Sa larong bilyar, mahalaga ang kumpiyansa at teknik. Ngunit kay Efren, mas malalim pa roon. Ang kanyang tunay na sandata ay ang kakayahang “basahin” ang sitwasyon—parang may mapa sa isipan niya ng bawat bola, bawat anggulo, bawat posibleng resulta. Kapag tumira siya, tila imposible, pero laging pumapasok. Maraming kalaban, lokal man o banyaga, ang nagsasabing parang may salamangka si Efren. Ngunit ang totoo, iyon ay bunga ng karanasan at malalim na pag-intindi sa laro.

May mga kuwento na noong unang panahon, tuwing matatalo ang mga lokal na manlalaro kay Efren, sinasabi nilang “swerte lang.” Ngunit pagdaan ng panahon, narealize ng marami na ang “swerte” ni Efren ay hindi aksidente—ito ay disiplina na ginawang likas na kilos.

Ang Lihim ng Kanyang Diskarte

Hindi lang basta tira ang ginagawa ni Efren; bawat galaw niya ay may dahilan. Kapag tinitingnan mo siyang maglaro, parang walang effort, parang simpleng laro lang. Pero sa likod nito, naglalaro siya ng chess sa loob ng isip niya—apat o limang hakbang ang advance na plano. Kaya nga kahit sa mga kumpetisyon sa Amerika o Europe, kung saan ang mga kalaban ay may mamahaling gamit at modernong training, si Efren pa rin ang nangingibabaw.

Isa sa mga nakamamanghang sandali sa kanyang karera ay noong World 9-Ball Championship 1999, kung saan natalo niya ang ilan sa pinakamagagaling na manlalaro sa mundo. Sa bawat round, tila hindi siya kinakabahan. Ang kanyang ngiti ay hindi ng kayabangan, kundi kumpiyansa ng isang taong alam ang bawat galaw ng kalaban.

Humble na Alamat

Kahit tinaguriang The Magician, nanatiling simple si Efren. Hindi siya mahilig sa yabang o kasikatan. Kapag tinatanong kung paano niya nagagawa ang mga tira, madalas niyang sagot, “Tiyamba lang.” Ngunit sa likod ng biro na iyon, alam ng mga nakakakilala sa kanya na ang “tiyamba” ni Efren ay produkto ng libo-libong oras ng ensayo, ng pagkakamali, at ng pagmamahal sa larong bilyar.

Inspirasyon ng Pilipino

Sa bawat Pilipinong nangangarap, ang kwento ni Efren Reyes ay paalala: hindi kailangan ng marangyang simula para magtagumpay. Kailangan lang ng sipag, dedikasyon, at pagmamahal sa ginagawa. Dahil kahit sa laro ng bilyar, gaya ng buhay, hindi sapat ang suwerte. Ang tunay na panalo ay para sa mga marunong magtiwala sa sarili at marunong magpatuloy kahit mahirap.

Ngayon, sa tuwing pinapanood natin si Efren sa mga video o lumang laban, hindi lang laro ang nakikita natin—ito ay sining. Isang sining na binuo ng talino, puso, at kababaang-loob. Kaya nga, kahit sabihin ng iba na “buenas lang si Efren,” alam ng tunay na tagahanga na ang kanyang sandata ay hindi suwerte—kundi karunungan, tiyaga, at pagmamahal sa bawat tira ng buhay.