‘Time Is Now My Enemy’: Kris Aquino, Naghahabol sa Oras Laban sa Puso at “One In A Million” na Sakit; Ipinagkatiwala na sina Josh at Bimby sa Kanyang mga Kapatid

Sa isang iglap, tila nagbago ang takbo ng orasan para sa tinaguriang Queen of All Media, si Kris Aquino. Mula sa kanyang tahimik na pakikipaglaban sa malalayong lupain, isang nakakagimbal na pahayag ang kanyang inilabas, na hindi lamang nagpapatunay ng tindi ng kanyang pinagdaraanan kundi nagpapahiwatig din ng isang desperadong takbo laban sa panahon. Sa kanyang pag-uulat sa publiko, tila binigkas niya ang pinakamasakit na katotohanan ng kanyang buhay, isang bagay na kailanma’y hindi inaasahan ng kanyang milyun-milyong taga-suporta: ang kanyang kalusugan ay sumasalaula, at ang oras, ayon sa kanya, ay hindi na kaibigan.

Sa gitna ng kanyang mga pinagdaanan, nag-iwan si Kris ng isang linyang tumatak sa damdamin ng bawat Pilipino: “Time is now my enemy.” [00:45] Ang simpleng pahayag na ito ay naglalarawan ng kritikal na yugto ng kanyang pakikipaglaban. Ibinahagi niya ang matinding pag-asa na wala pang naibibigay na permanenteng pinsala sa mga daluyan ng dugo na patungo sa kanyang puso, [00:52] isang detalyeng nagpapataas sa antas ng pag-aalala. Ang katotohanang may direktang banta sa kanyang puso ay nagpapahiwatig na ang mga autoimmune diseases niya ay umabot na sa isang lebel na nangangailangan ng agarang at masinsinang pagkilos.

Kinilala rin ni Kris ang kanyang doktor, si Dr. Gavino, isang Filipino-American na naka-base sa Houston, na siyang matagumpay na nag-diagnose ng totoong kondisyon ng kanyang kalusugan. [01:25] Ang pagbibigay-pugay na ito ay nagpapakita ng kanyang kumpletong tiwala sa medikal na kaalaman ni Dr. Gavino. Sa kasamaang palad, ang kanyang mensahe ay nagtapos sa isang malungkot na paalam, “sadly, It’s Goodbye praying na kayanin ng katawan ko itong matitinding pagsubok.” [01:55] Ito ay hindi paalam sa buhay, kundi isang masakit na pagtalikod sa kanyang pampublikong buhay sa loob ng ilang taon upang lubusan siyang makapagtuon sa pagpapagamot.

Ang Nakakabahalang Kuwento sa Loob ng Silid: Pamamaga at Panghihina

Habang nananatiling matapang si Kris sa kanyang mga post, ang veteranong kolumnista at malapit na kaibigan na si Christopher Min ay nagbigay ng isang mas nakakapangilabot na paglalahad ng kanyang kalagayan. Ayon kay Min, nalulungkot siya dahil sa labis na kahirapan na dinaranas ni Kris. [02:17] Ang Queen of All Media ngayon ay hirap na hirap na raw at halos hindi na makakagalaw, kung kaya’t “Lagi na lang daw nasa kwarto”. [02:44]

Ang isa sa pinakabahalang detalye na ibinunyag ni Min ay ang pagkalat ng pamamaga na nag-ugat sa kanyang pagpapagamot. Ang mga iniksyon na kailangan niya sa kanyang mga ugat (veins) ay nagdulot ng kumakalat na pamamaga na umabot na sa kanyang mga kamay. [02:48] Ang ganitong kalagayan ay hindi lamang nagdudulot ng matinding sakit kundi nagpapahirap din sa kanya na makakilos o makagamit ng kanyang mga kamay. Ang pagiging parang balat-sibuyas ng kanyang kalusugan ay pinatitibayan pa ng patuloy na pagdami ng kanyang sakit; tila “padagdag nang padagdag” ang karamdaman. [04:38]

Taliwas sa inaakala ng marami, ang matagal na pagkakahiga ay hindi laging lunas. Ipinunto ni Min na ang kawalan ng kilos ay maaaring magpalala sa kondisyon, lalo na sa blood circulation. [05:28] Bilang isang beterano, nagpaalala siya na maging ang mga bagong panganak o mga na-operahan ay kinakailangang gumalaw at mag-ehersisyo upang manatiling gumagana ang mga ugat at maiwasan ang lalong paghina ng katawan. Ang payo na ito ay isang matinding hamon para kay Kris, na sa ngayon ay tila wala nang lakas upang makagawa ng anumang pagkilos.

Ang Pambihirang Sakit at ang Isang Inang Naghahanda

Ang karamdaman ni Kris ay hindi lamang marami, kundi pambihira. Ayon kay Min, ang kanyang sakit ay “One In A Million” [03:22]—isang bihirang kundisyon na lalong nagpapahirap sa diagnosis at paggamot. Iginiit ni Min na mabuti na lamang at armado si Kris ng yaman, dahil kung hindi ay mas magiging kritikal ang kanyang sitwasyon. [06:16] Ngunit ang pera ay hindi nakakabili ng katiyakan sa kalusugan, lalo na kung ang kalaban ay isang pambihirang karamdaman.

Ang pinakamasakit na bahagi ng kanyang pagsubok ay ang pagiging ina. Sa gitna ng kanyang matinding laban, inihayag ni Christopher Min ang nakakabagbag-damdaming detalye: ipinagkakatiwala na ni Kris ang kanyang mga anak na sina Josh at Bimby sa kanyang mga kapatid, [03:30] isang malinaw na paghahanda sa posibilidad na hindi maging matagumpay ang kanyang pagpapagamot. Ang hakbang na ito ay nagpapakita ng tindi ng pag-aalala ng isang inang humaharap sa kawalang-katiyakan, na pinipiling siguraduhin ang kinabukasan ng kanyang mga anak habang may pagkakataon pa.

Lalo pang nakakaawa ang kalagayan ni Josh, na may mga espesyal na pangangailangan. Ang pag-aalala ni Min ay nakatuon sa kung sino ang mag-aalaga at magpapatuloy sa pagmamahal na ibinibigay ni Kris kay Josh, [03:50] isang concern na tiyak na bumabagabag din sa sarili ni Kris. Ang pag-aayos ng ganitong uri ng usapin ay hindi lamang legal o pinansyal, kundi isang masakit na proseso ng pagtanggap at pagpapakita ng wagas na pag-ibig ng isang ina.

Ang Hamon ng Pananampalataya at ang Panawagan ng Tapang

Sa kabila ng kanyang pisikal na paghihirap, binibigyang-diin ni Christopher Min ang mental at espirituwal na laban na kailangan harapin ni Kris. Ito raw ang pagkakataon na kailangan niyang ipunin “lahat ng tapang niya, lahat ng tiwala niya sa sarili niya, lahat ng paniniwala niya tungkol sa Diyos Ipunin niya ng isahan para gumaling siya.” [05:58] Ang mga salitang ito ay hindi lamang pampalakas-loob kundi isang paalala na ang tunay na lunas ay madalas nagmumula sa isang matatag na kalooban.

Ngunit ang tindi ng kanyang laban ay makikita sa kanyang pisikal na anyo. Ibinahagi ni Min ang kanyang kalungkutan sa mga larawang lumalabas: “ang pangit-pangit na nung mga sumusunod na mga picture na naglalabasan hindi na maganda parang hindi na siya si Kris.” [07:27] Ang kanyang napakaputing balat ay nagpapalitaw sa mga pasa at mga ugat na “pumuputok lalo yung veins”, [07:34] isang malinaw na palatandaan ng sakit at labis na panghihina. Ang kanyang pagiging clumsy at flat-footed [08:00] na dati na niyang inamin, ay lalo pang nagpapahirap sa kanyang kundisyon ngayon.

Nagpahayag din si Min ng pag-aalala tungkol sa bilang ng mga doktor na nakapaligid kay Kris, na umabot daw sa 17. [06:24] Bagama’t ang rare na sakit ni Kris ay nangangailangan ng maraming ekspertong pag-aaral, [07:02] nagbabala si Min na ang napakaraming opinyon ay maaaring magdulot ng komplikasyon. “Mas lalo nagkakaroon ng komplikasyon,” [06:44] ang babala ni Min, na nagbibigay-diin sa kasabihan na kapag marami ang nagpapakain sa baboy, lalo itong nagugutom dahil naghihilahan ang mga tagapag-alaga—isang analogy na naglalarawan ng kalituhan sa medikal na diskarte.

Sa huli, ang pag-asa ay nakasalalay sa isang bagay na higit pa sa yaman o siyensya: “awa ng Diyos na lang talaga ang bubuhay sa sama-samang panalangin.” [07:11] Sa gitna ng kanyang one in a million na karamdaman, ang tanging mapanghahawakan ni Kris at ng kanyang mga taga-suporta ay ang sama-samang panalangin na pinaniniwalaang mas mabilis lumilipad sa langit. [07:17]

Ang laban ni Kris Aquino ay hindi lamang personal, kundi isa nang pambansang pagsubok na sumasalamin sa tindi ng pag-ibig ng isang ina at sa kapangyarihan ng pananampalataya. Ang kanyang tapang sa pagharap sa mga katotohanang ito ay nagbibigay-inspirasyon, habang ang kanyang paalam ay nagsisilbing isang malungkot na paalala sa lahat na ang buhay ay sadyang maikli at kailangang pahalagahan ang bawat sandali. Ngayon, higit kailanman, kailangan niyang ipagpatuloy ang laban, habang ang bansa ay patuloy na nananalangin na sana, “makita na talaga yung pinagmumulan” [08:35] ng kanyang lahat ng sakit, upang tuluyan na siyang makabalik sa kanyang mga anak at sa publiko na patuloy siyang minamahal.

Full video: