SHOCKING REVEAL: PDEA Informant sa 2012 Leaks, Diumano’y Patay Na; Kredibilidad ni Agent Morales, Sinagasaan sa Senado

Sa gitna ng isa sa pinakamainit at pinakakontrobersyal na pagdinig sa Senado, umigting ang tensiyon sa pagitan ng mga mambabatas at ng isang resource person, na humantong sa personalan at, higit sa lahat, sa isang nakakagimbal na pagbubunyag: ang confidential informant na susi sa tinatawag na “PDEA Leaks” noong 2012 ay diumano’y matagal nang pumanaw. Ang senado ay naging arena ng matinding sagutan, kung saan ang paghahanap sa katotohanan ukol sa classified documents na nag-uugnay sa kasalukuyang Pangulo ng Pilipinas ay tila nalunod sa pagdurog sa kredibilidad ng tagapagsalita.

Nakatutok ang mata ng publiko sa pagdinig na ito, na ang layunin ay liwanagin ang mga naglabasang dokumento mula sa Philippine Drug Enforcement Agency (PDEA) noong 2012. Ang mga dokumentong ito ay nagtataglay ng mga pangalan ng matataas na personalidad na umano’y sangkot sa ilegal na droga, kabilang na ang kasalukuyang Punong Ehekutibo ng bansa. Ngunit sa halip na tumuon sa substance ng mga leak, ang diskusyon ay bumaling sa pagkatao at integridad ng resource person—si dating Agent Morales—isang imbestigador na nakasaksi at kasangkot sa paggawa ng dokumento noong panahong iyon.

Ang Pag-atake sa Kredibilidad: Desisyon ng Korte Suprema, Ginamit na Panghampas

Mula pa lamang sa simula ng pagdinig, naging malinaw na ang estratehiya ng ilang Senador ay hindi ang pag-alam sa katotohanan ng mga PDEA Leaks, kundi ang pagwasak sa kredibilidad ni Morales. Paulit-ulit na itinanong ng Senador ang nakaraan ni Morales, partikular ang isang kaso kung saan siya ay nahatulan ng Civil Service Commission (CSC) at kinatigan ng Korte Suprema.

Mariing binanggit ng Senador ang desisyon ng CSC na nagpapatunay na si Morales ay nagkasala ng dishonesty, grave misconduct, at conduct prejudicial to the best interest of the service. Batay sa rekord, sinabi ng korte na si Morales ay nagkubli o nagbaluktot ng katotohanan hinggil sa pag-aresto sa dalawang indibidwal na sina Chua at Miao. Ang mas mabigat pa, sinabi ng korte na si Morales ay nag-retract ng kanyang naunang pahayag at ito ay taliwas sa katotohanang walang ilegal na droga ang nakumpiska o nasa pag-aari ng mga akusado—isang paratang na malinaw na tumutukoy sa “pagtanim ng ebidensiya.”

“Paano ka namin ngayong paniniwalaan sa mga sinasabi mo?” tanong ng Senador [00:00]. “Hindi na kami magtataka kung gawa-gawa mo din ang mga alleged leak documents,” dagdag pa nito [05:33].

Sa harap ng sunud-sunod na pag-atake, nanindigan si Morales, na mariing idineklara na ang isyu ng kanyang nakaraan at ang desisyon ng CSC ay walang kinalaman sa pinag-uusapan [05:42]. Ayon kay Morales, hindi siya dumalo bilang akusado, kundi bilang isang resource person [07:47]. Tinitingnan niya ang nangyayari bilang isang personal na pag-atake, isang masalimuot na pagtatangkang sirain ang kanyang pagkatao at kredibilidad.

Ang Hinala: Koneksyon sa Pinakamataas na Opisyal

Hindi nagpatinag si Morales. Sa isang punto, hayagan niyang iniugnay ang tindi ng pag-atake sa pagkakadawit ng pinakamataas na opisyal ng bansa sa mga classified documents. “Ngayon kung ito dinadanas ko ngayon na talagang sinisira ‘yung aking pagkatao, hindi kaya ito ay may kinalaman doon sa ngayo’y Presidente ng Pilipinas na naroon mismo doon sa dokumento?” mariing tanong ni Morales [09:40].

Ang pahayag na ito ay nagbigay ng isang bagong dimensyon sa pagdinig—tila ang pag-atake sa pagkatao ni Morales ay isang diversionary tactic o isang sadyang pagtatangka na baliin ang kanyang testimonyo upang maprotektahan ang isang mas malaking pangalan. Ang pagsubok sa kredibilidad ay tila mas mahalaga kaysa sa pag-alam kung totoo ba ang nilalaman ng mga dokumento.

Ang Bugtong ng Confidential Informant at ang Panata ng Handler

Lalong uminit ang pagdinig nang umikot ang usapan sa pinakamahalagang elemento ng imbestigasyon noong 2012: ang confidential informant (CI). Hiningi ng Senador ang pangalan ng CI, isang demand na kaagad na tinutulan ni Morales.

“Hindi ko po kakayanin ng konsensya ko, your honor, kapag may nangyaring masama doon sa confidential informant,” pakiusap ni Morales [15:37].

Dito, muling binatikos ng Senador ang pagiging hindi-tugma ng mga pahayag ni Morales. Una, sinabi diumano ni Morales na hindi niya kilala ang CI. Ngayon, mariin niyang tinatanggihang pangalanan ito dahil sa handler’s code of conduct at takot sa kaligtasan ng CI, na nagpapahiwatig na kilala niya ito at may malalim siyang ugnayan dito. “Maliwanag na maliwanag po, Mr. chair, na itong ating Resource person ay nagsisinungaling,” akusa ng Senador [16:21].

Nanindigan si Morales, aniya, “Mahigit isang dekada na po itong kaso na ‘to… kung natatandaan ko man ‘yung pangalan niya, hindi ko pa rin po talaga ipagkakaloob dahil po hindi kakayanin ng aking konsensya kapag may mangyari sa kanya” [17:17], [18:08]. Ang panata ng isang handler sa kanyang informant—ang pangako na protektahan ang kanilang buhay—ay tila mas mataas pa sa kanyang personal na kredibilidad na ngayon ay nakasalalay sa pagdinig.

Ang Nakakagimbal na Rebelasyon: “Patay Na Si Ian”

Sa gitna ng emosyonal at matinding sagutan, binitawan ng Senador ang isang impormasyong nagpahinto sa lahat ng usapan—isang nakakakilabot na rebelasyon na nagpalubog sa kuwento sa isang madilim na katotohanan.

“Ang pangalan ng confidential informant na ‘yan na naglaglag diyan kay Marcel Soriano ay ‘yung anak-anakan daw ni Marcel Soriano na ang pangalan ay Ian,” pag-amin ng Senador, batay sa impormasyong natanggap mula sa isang dating PDEA agent. Ang kasunod na pahayag ang nagpalamig sa tensyon at nagbigay ng mas mabigat na kahulugan sa pagtanggi ni Morales:

“Ngayon ‘yung Ian na ‘yan, patay na. Patay na,” bigkas ng Senador [01:41], [20:55].

Ang pagbubunyag na ito ay nagdagdag ng nakakabiglang twist sa buong naratibo. Kung ang informant ay matagal nang patay, ang pagtanggi ni Morales na pangalanan ito dahil sa takot sa safety ay nagiging isang trahedya, o isang posibleng indikasyon na ang impormasyong hawak niya ay hindi na current o, mas masahol pa, talagang wala na siyang maibibigay na pangalan. Ang tanong kung bakit pinoprotektahan pa ni Morales ang isang diumano’y pumanaw na indibidwal, o kung nagbibigay ba siya ng katotohanan hinggil sa CI, ay lalong nagpalala sa pagdududa sa kanyang testimonyo, kahit pa ang impormasyong ito ay galing lamang sa isang hindi nagpakilalang former agent.

Ang Dilema ng Dokumento: Totoo o Gawa-Gawa?

Samantala, nananatiling mailap ang katotohanan ukol sa PDEA documents.

Ipinunto ng Senador na ang opisyal na PDEA, sa pamamagitan ng kanilang kinatawan, ay nagsabing wala sa kanilang files ang classified documents. Tanging “soft copy” lamang diumano ang lumabas at hindi ito maituturing na “authentic” [11:45], [13:01].

Ngunit matibay ang paninindigan ni Morales na ang mga papel ay totoo at umiiral. “Ang ipinunta ko po rito is resource person po ako para dito sa PDEA dahil ang usapan po dito ay ‘yung paglabas ng dokumento… ako po ‘yung nag-imbestiga tungkol po dito,” aniya [08:28], [19:56]. Giit niya, nagtataglay ang mga dokumento ng kanyang pangalan at pirma at kinumpirma ng PDEA na ang mga sasakyan at kawani na nakasaad doon ay totoo [11:02]. Para kay Morales, ang papel ay totoo; ang tanong lang ay kung sino ang may hawak nito ngayon [12:45].

Konklusyon: Kredibilidad vs. Katotohanan

Ang pagdinig sa Senado ay naglantad ng isang nakababahalang tanong: Sa paghahanap ba ng katotohanan, mas mahalaga ba ang integridad ng mensahero kaysa sa bigat ng mensahe?

Ang pagdurog sa kredibilidad ni Agent Morales, gamit ang isang nakaraang kaso na may hatol ng Korte Suprema, ay isang mabisang estratehiya upang mabawasan ang bigat ng kanyang testimonyo ukol sa classified documents na nag-uugnay sa isang mataas na opisyal. Ngunit ang kanyang mariing pagtanggi, na nakaugat sa paniniwalang siya ay inaatake dahil sa kaso, ay nag-iwan ng butas sa pader ng pagdududa.

At sa lahat ng ito, ang kaluluwa ng confidential informant na si Ian, na diumano’y patay na, ay nagbigay ng isang trahedya at misteryo sa kuwento. Ang kanyang pangalan ay naging isang bugtong na nagdudulot ng katanungan: Kung siya ay patay na, bakit kailangang sirain ang tao na sumusuporta sa kanyang impormasyon? Habang nagpapatuloy ang imbestigasyon, ang publiko ay nananatiling naghihintay, nag-iisip kung ang liwanag ba ng katotohanan ay tuluyang maliliwanagan, o kung ito ay mananatiling nababalutan ng pulitika at pang-personal na pag-atake.

Full video: