PANAY TANGGI! MAG-ASAWANG AMO, HUMARAP SA SENADO MATAPOS MA-BULAG ANG KATULONG; MATINDING TAKOT SA LIE DETECTOR TEST, NAGBUNYAG NG LIHIM

Ang bulwagan ng Senado ay muling naging entablado ng matinding drama, tensyon, at emosyon—isang dramang naglalantad ng karumaldumal na pang-aabuso at isang pananagutang pilit na ikinukubli. Sa gitna ng pagdinig, isang larawan ng kalunos-lunos na kalagayan ang humiwa sa puso ng publiko: isang dating kasambahay na ngayon ay bulag na, isang malinaw at nakalulunos na ebidensya ng tindi ng pagmamaltrato na kanyang dinanas.

Ang mga tinutukoy ay ang mag-asawang sina France at Pablo Ruiz, na humarap sa komite ng Senado upang sagutin ang mga akusasyon ng seryosong pang-aabuso sa kanilang katulong. Ngunit sa halip na magbigay-linaw at katapatan, ang kanilang mga sagot, at higit sa lahat, ang kanilang matinding pag-iwas, ay nagbato lamang ng mas maraming anino sa kanilang kaso. Ang isyu ay umikot sa isang simpleng hamon: Payag ba silang sumailalim sa isang polygraph test o lie detector test upang patunayan ang kanilang pagiging inosente? Ang kanilang tugon ay naging mitsa ng matinding pagkadismaya at pag-aalinlangan sa mata ng marami.

Ang Ebidensya ng Pambubulag: Isang Kaso ng Kawalang Awa

Mula pa lamang sa simula ng pagdinig, hindi na maitatanggi ang bigat ng mga akusasyon. Dala-dala ng biktima at ng kanyang mga tagasuporta ang isang nakakapanlumo na katotohanan: ang kanyang mga mata, na siyang bintana sa mundo, ay tuluyan nang pikit. Bulag siya. At ang sanhi, ayon sa mga testimonya, ay ang pisikal na pananakit na ginawa ng mag-asawa.

Si Senador Tulfo, na namumuno sa pagdinig, ay hindi nagpaligoy-ligoy sa pagtukoy sa kalagayan ng biktima bilang kongkretong ebidensya. “Gusto niyong ebidensya? Oh, ‘yan ang ebidensya, ‘yung mata niya bulag,” mariing sabi ng Senador [00:29]. Idiniin niya na walang inosenteng tao ang magiging bulag nang walang dahilan. Ang kalunos-lunos na sitwasyon ng katulong ay isang tahimik ngunit makapangyarihang saksi laban sa mag-asawa. Tatlong testigo pa, na dating kasamahan ng biktima, ang nagbigay-diin sa kanilang salaysay, nagpapatunay na nakita nila ang “karumaldumal na pananakit” [00:14] na ginawa ng mag-asawa.

Gayunpaman, sa harap ng lahat ng ito, nanindigan ang mag-asawang Ruiz na sila ay inosente. Paulit-ulit nilang iginiit, sa tonong may halong pagkabalisa, na: “Hindi po kami ang gumagawa… hindi po kami nagsisinungaling” [01:43]. Ang tanong na umikot sa bulwagan ay: Kung totoo ang kanilang sinasabi, bakit ganoon na lamang ang naging kapalaran ng kanilang katulong? Bakit nagawa nilang maging “kawalan-awa” at “bayolente” [01:12] sa isang tao na dapat sana ay nasa ilalim ng kanilang pangangalaga?

Ang Hamon ng Katotohanan: Ang Polygraph Test

Ang pinakamalaking pagsubok sa katapatan ng mag-asawang Ruiz ay nang ihain ni Senador Tulfo ang hamon: sumailalim sa polygraph test. Ang lie detector ay isang instrumento na ginagamit upang matukoy kung ang isang tao ay nagsasabi ng totoo o hindi. Para sa mga inosente, ito ay dapat na isang welcome opportunity upang linisin ang kanilang pangalan. Ngunit para kina G. at Gng. Ruiz, ito ay naging pinagmulan ng matinding takot at pag-aatubili.

Nang tanungin si France Ruiz kung payag siyang mag-submit sa polygraph test, ang kanyang tugon ay hindi isang diretso at tiyak na “oo” [00:23]. Sa halip, ang kanyang sagot ay may kondisyon: “Kung lahat po kami, pati ‘yung mga Testigo nila at lahat-lahat…” [00:30]. Agad itong tinutulan ng Senador, na iginiit na sila lamang ng kanyang asawa ang pinatutungkulan ng tanong, dahil sila ang pangunahing inakusahan.

Ang panay na pagtanggi, pag-iwas, at paghahanap ng dahilan upang isama ang ibang tao sa pagsubok ay nagdagdag lamang sa hinala ng lahat. Tila naghahanap sila ng legal na paraan upang makalusot sa nakababahalang hamon. Ang mga sandali ng katahimikan, ang patuloy na pagkonsulta sa kanilang abogado, at ang pagpapaliban sa pagbibigay ng direktang sagot ay nagpinta ng isang malinaw na larawan sa publiko: mayroon silang itinatago.

Ang Hatol ng Publiko: Guilty sa Pag-iwas

Sa isang matalas na obserbasyon, ipinaliwanag ni Senador Tulfo ang epekto ng kanilang pag-aatubili sa “Court of Public Opinion.” Aniya, “in the court of public opinion, Guilty na agad kayo kasi tumatanggi kayo” [10:36]. Idiniin niya na ang pagtanggi ay kabaligtaran ng inaasahan mula sa isang inosenteng tao.

“Kung talagang wala kayong tinatago, nagsabi ka na totoo, you will say ‘yes’,” pahayag niya [10:41]. Ang polygraph test ay dapat sana ay isang daan upang mapawalang-sala sila at magbigay-linaw sa lahat. Ngunit ang kanilang matigas na pag-iwas ay nagbigay ng impresyon na ang pagsang-ayon sa test ay maglalantad lamang ng katotohanang pilit nilang itinatago—ang kanilang pagkakasala.

Ang tensyon ay umabot sa sukdulan nang binalaan ng Senador ang mag-asawa na may seryosong kahihinatnan ang kanilang panlilinlang. “Kapag nagsinungaling ka dito, pwede, hindi kita ipakulong dito sa baba,” ang matigas niyang banta [01:59]. Ang babalang ito ay hindi lamang retorika; ito ay isang pagpapakita ng awtoridad na hindi papayag na ang hustisya ay baluktutin.

Ang Pilit na Pagpayag at ang Pag-alis ng mga Anino

Matapos ang mahabang pagtatalo, pagpapalitan ng matatalim na salita, at pagbigay ng payo ng kanilang abogado, ang mag-asawa ay tuluyang napilitan na magbigay ng kanilang pinal na desisyon. Sa huli, si France Ruiz ay pumayag [12:58], at kasunod ay si Pablo Ruiz [13:36].

Ang pagpayag na ito ay nagbigay-daan sa agarang direktiba. Agad na inatasan ng komite ang National Bureau of Investigation (NBI) polygraph division na magpadala ng kanilang mga tauhan upang isagawa ang eksaminasyon. Ang pagsubok na ito ay isasagawa pagkatapos mismo ng pagdinig, na nagpapahiwatig ng pagkaapura ng komite na malaman ang katotohanan.

Hindi lamang ang mag-asawa ang isasailalim sa pagsubok. Bilang bahagi ng pagiging patas, inatasan din ang NBI na isama sina John Mark Tarom (JM) at John Patrick Simon, dalawang testigo na ang kanilang mga salaysay ay kinuwestiyon. Si JM ay nagkaroon ng dalawang affidavit—ang una ay sinasabing pinilit lamang, at ang pangalawa ay sinasabing nagmula sa sarili niyang kalooban. Ang pagkakasalungatan sa mga pahayag na ito ay nagbigay ng pangangailangan na sila rin ay sumailalim sa test upang masi-guro ang katotohanan.

Isang Pagdinig na Magpapaalala

Ang pagdinig na ito ay nagsilbing isang matinding paalala sa lahat tungkol sa tindi ng pang-aabuso sa mga kasambahay at ang kahirapan sa pagkuha ng hustisya. Ang kwento ng katulong na na-bulag ay isa lamang sa maraming kaso ng kawalang-katarungan na nangyayari sa likod ng mga nakasarang pinto.

Ang tensyon at takot na ipinakita ng mag-asawang Ruiz sa harap ng hamon ng lie detector test ay malinaw na nagpakita na ang katotohanan ay hindi madaling maitago. Sa huli, ang takot na malaman ang katotohanan ay mas malakas na patunay ng pagkakasala kaysa sa anumang salita.

Ang buong bansa ay naghihintay ngayon sa resulta ng polygraph test. Ang pagsubok na ito ay hindi lamang maglalantad ng kasinungalingan o katotohanan ng mag-asawa; ito ay magsisilbing mahalagang hakbang upang makamit ang hustisya para sa isang kawalang-palad na katulong na ang mga mata ay naging biktima ng karahasan at kawalang-awa. Ang pag-asa ay nananatiling buhay: na ang tunay na katarungan, sa wakas, ay lilitaw, kahit na sa pamamagitan pa ng isang lie detector machine.

Full video: