PAGNANAKAW SA AKTO: Bistado sa CCTV ang 27-Minutong ‘Blackout’ ng Pulisya sa Operasyong P64-M; Mga Opisyal, Nagkaproblema sa Paglilinlang sa Senado

Mabigat ang kalderong kumulo sa sesyon ng pagdinig ng Kongreso. Sa ilalim ng matalim na tanong at pagsusuri, natuklasan ang isang operasyon ng pulisya na hindi lamang nagpapakita ng malaking kakulangan sa pamamaraan, kundi nagpapahiwatig ng isang mas malalim at mas nakababahalang isyu: ang posibilidad ng malawakang pagnanakaw at manipulasyon ng ebidensya na kinasasangkutan ng milyun-milyong piso. Ang kaso ay umikot sa isang operasyon laban sa mga dayuhang Chinese national, kung saan tila ang tunay na target ay hindi ang pagpapatupad ng batas, kundi ang malalaking tumpok ng salapi.

Ang Misteryo ng Naglahong Milyones

Ang sentro ng eskandalo ay ang hindi magkatugmang ulat sa halaga ng perang nakumpiska. Sa simula, ang inisyal na “Spot Report” ay nagsabing P4.6 milyon lamang ang nakuha, kasabay ng ilang armas. Ngunit hindi nagtagal, lumabas ang testimonya ng isang operatiba, na nagbunyag na may nadiskubre pa siyang P27 milyon na nakatago sa loob ng banyo (CR) ng apartment unit na sinilip. Nakalilito at nakakabigla, dahil paano nagawang hindi makita ng naunang search team ang napakalaking halaga ng pera sa isang kritikal na lugar? Ang sagot, ayon sa komite, ay nag-ugat sa isang masikot na plano.

Lalo pang tumindi ang pagdududa nang ibunyag sa pagdinig ang isang “withdrawal slip” mula sa Okada Hotel, na nagpapakitang may mahigit P64 MILYONG PISO ang kinuha mula sa bangko, na may kaugnayan sa subject ng operasyon. Ang tanong ay bumagabag sa lahat: Kung P64 milyon ang na-withdraw, at wala pang P32 milyon ang opisyal na napaulat na nakumpiska (4.6M + 27M), nasaan ang natitirang milyun-milyon?

Sa pag-aaral ng ebidensya, lalo pang lumitaw ang pagtatago. Nang ipakita ang litrato ng mga bundle ng pera, na sinasabing nagkakahalaga ng P27 milyon, hindi napigilan ng komite, sa pangunguna ni Congressman Tulfo, ang magpahayag ng pagdududa. Ayon sa mabusising pagbilang sa mga patong ng P1,000 bill, tinatayang ang aktuwal na halaga nito ay maaaring umabot sa P50 hanggang P60 milyon—malayo sa sinasabing P27 milyon. Ang tila simpleng pag-iimbentaryo ay naging usapin ng malaking pandaraya at pagnanakaw.

Ang ’27-Minutong Blackout’ at ang Ebidensya ng CCTV

Ang pinakamalaking ebidensya ng pagmamanipula ay ang tinatawag na 27-minutong ‘blackout’ ng Body-Worn Cameras (BWC). Ayon sa timeline na iprinisinta, sa pagitan ng 12:30 PM at 12:59 PM, bigla na lang pinatay ang BWC, na siyang dapat sana ay nagtatala ng buong proseso ng operasyon. Ang 27 minutong ito, kung saan walang opisyal na rekord ng audio o video, ay ang tinatawag na ‘golden time’ kung kailan naganap ang umano’y pagnanakaw at pag-aayos ng eksena.

Dito pumasok ang CCTV footage. Sa kabutihang-palad, nagkaroon ng CCTV coverage sa labas ng unit 181, na siyang nagbigay-liwanag sa mga pinagtatangkaang itago. Ang video ay nagpakita ng ilang matataas na opisyal, kabilang sina Major Kiana, Colonel Gibara, at Major Magsalos, na pumasok sa kuwarto nang sabay-sabay. Mas nakababahala pa, ang mga opisyal na itinalaga lamang para sa “perimeter security,” gaya ni Major Magsalos, ay pumasok din sa loob ng unit.

Kitang-kita sa footage kung paano sila nagpaikot-ikot, nagkakalkal, at nag-aayos ng mga bagay sa loob ng kuwarto, bago pa man opisyal na binasa ang “Search Warrant.” Nagbigay ng matinding puna si Congressman Tulfo sa nakitang eksena, tinawag itong “Bad production, bad direction,” at iginiit na tila isa itong “Michael J. Fox” na pag-atras sa oras. Ang operasyon ay hindi tiningnan bilang isang lehitimong paghahanap ng armas, kundi isang tahasang paghahanap ng pera. “Naghahanap sila ng budget, ang pera ang kaagad na target dito,” matalas na pahayag ng Kongresista. Malinaw na sinabi sa komite na inayos ng mga pulis ang eksena sa loob ng 27 minutong iyon upang gawing tama ang lahat bago nila muling binuksan ang BWC at basahin ang search warrant dakong 12:59 PM. Ang ebidensya ay hindi maikakaila: nagkasabwat ang mga operatiba upang magsinungaling at linlangin ang batas.

Ang Ebidensya ng ‘Hush Money’ at Nagbabagong Testimonya

Isa pang aspeto na nagpabigat sa kaso ay ang hindi maikakailang pagtatangka ng mga opisyal na pagtakpan ang kanilang pagkakamali sa pamamagitan ng pagbabago ng kanilang mga testimonya. Lumabas sa pagdinig ang isang pre-investigation meeting ni Colonel Gibara, na siyang naitala sa video, kung saan inamin niya sa mga heneral na umabot sa P31 Milyon + P4.6 Milyon (o kabuuang P35.6 Milyon) ang totoong nakuha nila. Higit pa rito, inamin din niya na nagbigay siya ng P500,000 kay Major Magsalos.

Nang tanungin si Gibara sa harap ng komite, biglang nag-iba ang kanyang kuwento. Nagpumilit siyang hindi maalala o kaya’y nagkunwari na ang pag-uusap ay pribado lamang at hindi niya alam na siya ay ni-record. Ganito rin ang ginawa nina Major Magsalos at Major Kiana, na parehong mariing itinanggi na nakatanggap o nagbigay sila ng P500,000.

“Alam mo, Gibara, ito na ang pagkakataon mo na maging tapat sa sarili mo, sa pamilya mo,” ang emosyonal na panawagan ng komite [17:58], na nagpapakitang alam na alam nila na nagsisinungaling ang opisyal. Ang pagtatangka na magbigay ng ‘hush money’ at ang pagkakabunyag ng kanilang pagtatago ng P35.6 Milyon ay nagbigay ng malinaw na konklusyon: may naganap na malaking katiwalian, at ginagamit nila ang kanilang posisyon upang pagtakpan ito.

Hindi rin nila nagawang maging direkta at tapat sa simpleng tanong tulad ng anong denominasyon ng pera ang kanilang nakita. Si Major Kiana, na isa sa mga head ng operasyon, ay nagbigay ng paiba-ibang sagot tungkol sa kung 500-piso o 1,000-piso ba ang nakita nilang salapi, na nagpapahiwatig ng pagkalito at hindi pagiging handa sa mga detalye—na dapat ay alam na alam ng isang opisyal na nag-inventory [05:51].

Ang Trahedya ng Institusyon

Ang kaso na ito ay higit pa sa isang simpleng insidente ng pagnanakaw; isa itong trahedya para sa buong institusyon ng kapulisan. Ang mga opisyal na ito ay nagtatangkang ipaliwanag ang isang “illegal possession of firearm” operation [09:59], samantalang ang ebidensya (CCTV, withdrawal slip, at ang napakalaking tumpok ng pera) ay nagpapahiwatig na ang buong operasyon ay idinisenyo upang magnakaw.

“Kung hindi nakuha ng mga taong ito, sa gabay ni General N**es, ang CCTV, makakalusot kayo,” ang huling babala ng komite [16:25]. Ang katotohanan ay, lahat sila ay “artista” at “direktor” sa loob ng 27 minuto, inayos ang lahat, ngunit nahuli dahil sa hindi nila inaasahang lente ng camera.

Ang pagtatangkang manlinlang, ang pagtanggi sa ebidensya, at ang pagmamalaki sa harap ng komite ay nagdudulot ng matinding pinsala sa tiwala ng publiko. Ang mga opisyal na ito, na nanumpa na protektahan at paglingkuran ang bayan, ay tila ginamit ang kanilang tungkulin para sa pansariling pakinabang. Ang taumbayan ngayon ay naghihintay, hindi lamang ng simpleng pagpapaalis sa tungkulin, kundi ng mas matinding pananagutan at katarungan. Kailangang maibalik ang milyun-milyong pisong ninakaw, at kailangang magsilbing matinding aral ang kasong ito—na ang katotohanan, gaano man katagal itago, ay tiyak na lilitaw, lalo na kung ang mismong ebidensya ang maglalahad ng buong kuwento. Sa huli, ang pagiging tapat at tapat sa tungkulin ang tanging paraan upang maibalik ang dignidad ng isang institusyong dumanas ng matinding pinsala.

Full video: