HULING YAKAP NG SAKIT: Maricel Soriano, Napa-Hagulgol sa Matinding Dala ng Pagkawala ng Kanyang ‘Nanay Nanayan’ na si Gloria Romero

Sa tahimik na pagluluksa ng Philippine cinema, nagsilbing sentro ng emosyon at pagpupugay ang pangatlong gabi ng burol ng yumaong veteran icon at legendary actress na si Gloria Romero. Ang pagpanaw ng tinaguriang reyna ng pelikulang Pilipino ay nag-iwan ng isang malaking butas sa puso ng industriya, ngunit higit sa lahat, sa mga artistang minahal at itinuring niyang tunay na pamilya. Nagsilbing acid test ang gabing iyon ng pagtitipon, kung saan kitang-kita ang magnitude ng naiambag ni Tita Glo sa sining at buhay ng mga superstar na humarap sa kanyang kabaong. Sa gitna ng mga nagliliwanag na bituin, isang actress ang kumuha sa lahat ng atensyon, hindi sa kanyang glamor o kasikatan, kundi sa tagos-pusong sakit na kanyang ipinamalas: ang Diamond Star na si Maricel Soriano.

Ang Pagguho ng Isang Bituin: Ang Hagulgol ni Maricel

Hindi inaasahan ang tindi ng emosyon na ipinakita ni Maricel Soriano. Habang dumadalaw at nakikipag-usap sa pamilya ng yumaong aktres, ang Diamond Star—na kilala sa kanyang matapang at palaban na personalidad—ay tuluyang napahagulgol sa iyak [00:42]. Ang tagpong iyon ay agaw-eksena [00:00], na nagpapatunay na kahit ang isang superstar ay hindi kayang pigilan ang pagguho ng kanyang damdamin sa harap ng isang matinding pagkawala. Sa kanyang pag-iyak, tila dala-dala niya ang kolektibong kalungkutan ng buong industriya.

Ang matinding tagpo ay naganap habang kausap niya ang nag-iisang anak ni Miss Gloria Romero, si Maritoni Gutierrez [00:46]. Sa mga sandaling iyon, hindi lamang isang co-star ang nagbibigay ng pakikiramay; ito ay isang alaga na nagbibigay ng huling paalam sa kanyang Nanay Nanayan. Ang mga luha ni Maricel ay dumaloy hindi lang dahil sa profound na respeto sa isang icon, kundi dahil sa pagpanaw ng isang mentor at surrogate mother [01:04]. Ang bawat hikbi ay nagsasalaysay ng isang dekada ng pinagsamahang trabaho, ng mga aral na ibinahagi, at ng isang pagmamahalang lumampas na sa boundaries ng showbusiness.

Isang Mentor, Isang ‘Nanay Nanayan’: Ang Di Matatawarang Legacy

Malalim at personal ang koneksyon ni Maricel Soriano kay Gloria Romero, isang katotohanang inihayag ng sarili niyang pagdadalamhati. Ayon mismo kay Maricel, ang legacy ni Miss Gloria Romero sa Philippine cinema ay di matatawaran, lalo na sa papel nito bilang isang mentor at guro. Binigyang-diin niya na halos lahat daw ng artista sa showbiz ay Tinuruan [00:58] niya at naging mentor [01:04] sa galing ng pag-arte. Ito ang dahilan kung bakit, ayon kay Maricel, ganun na lang ang kanyang pagdadalamhati [01:04] nang pumanaw ang kanyang nag-iisang Nanay Nanayan [01:10].

Ang terminong ‘Nanay Nanayan’ ay hindi basta-bastang salita sa industriya. Ito ay nagpapahiwatig ng isang relasyon na puno ng paggabay, proteksyon, at walang-sawang pagsuporta—isang inang figure na naghubog sa kanyang mga alaga hindi lamang bilang mga artist kundi bilang mga tao. Si Gloria Romero ay higit pa sa isang actress na may sterling body of work; siya ay isang institution na nagbigay-daan, nagturo, at nagbigay-inspirasyon sa bawat henerasyon ng mga bituin na sumunod. Bilang isang mentor, si Tita Glo ay nagbigay ng mga subtle na aral sa set, mga insigths sa pag-arte na hindi makikita sa anumang acting workshop, at higit sa lahat, ang halaga ng professionalism at humility sa kabila ng kasikatan. Ang bawat eksena, bawat proyekto, ay nagsilbing masterclass sa ilalim ng kanyang pamumuno.

Ang pagluluksa ni Maricel ay naging catalyst para muling balikan ng publiko ang magnitude ng kontribusyon ni Gloria Romero. Sa mahabang career nito, nasaksihan niya ang pag-unlad ng Philippine cinema, at siya ang gold standard ng pagiging versatile. Maaari siyang maging reyna, manggagawa, kontrabida, o ina—at sa bawat papel, nag-iiwan siya ng tatak na authentic at remarkable. Kaya naman, ang pagkawala ng Nanay Nanayan na ito ay hindi lang isang personal na pagluluksa para kay Maricel, kundi isang pagkawala ng isang mahalagang haligi na nagpapatatag sa craft at discipline ng pag-arte sa Pilipinas. Ang kanyang mga aral at presensiya ay priceless.

Ang Huling Pagpupugay: Pagtitipon ng mga Senador at Superstar

Ang lalim ng respeto kay Gloria Romero ay sinasalamin din ng listahan ng mga dumalo sa burol [00:10]. Sa pangatlong gabi pa lamang, marami nang bigating artista at mga superstar sa cinema at telebisyon ang nagbigay-pugay. Ngunit hindi lang ang showbiz ang umikot sa paligid ng kanyang kabaong; maging ang mga senador ay personal na pumunta [00:18] upang magbigay-galang.

Kabilang sa mga spot-on na dumating si Senator Bong Revilla [00:26], na kasama ang kanyang matalik na kaibigan na si Niño Muhlach [00:30]. Ang pagdalo ni Revilla, isang veteran action star na naging politiko, ay nagpapakita ng respeto hindi lamang ng industriya, kundi maging ng pamahalaan sa stature ni Miss Romero. Nakita rin siyang nakikipagkuwentuhan at nakikiramay sa isa ring beteranang kontrabida na actress na si Celia Rodriguez [00:33], na nagpapatunay sa tight-knit na komunidad ng mga icon na nagbahagi ng parehong entablado.

Bukod pa sa kanila, dumating din si Senator Grace Poe [01:10], na anak ng isa pang Philippine cinema icon na si Fernando Poe Jr. Ang presensiya ni Senator Poe ay nagpapahiwatig ng koneksyon ng showbiz sa politika at ang paggalang ng mga legacy families sa legacy ng yumaong aktres. Hindi rin nagpahuli ang Comedy Concert Queen na si Ai-Ai delas Alas [01:16], na nagbigay ng kanyang huling paalam. Ang mga pagdating na ito—mula sa action star, comedy queen, politicians, at veteran kontrabida—ay nagpapakita na ang impluwensya ni Gloria Romero ay sumasaklaw sa lahat ng genre at sphere ng lipunan.

Ang bawat pagbisita, bawat kuwento na ibinahagi, ay nagsilbing tribute sa buhay na punung-puno ng sining at pag-ibig sa propesyon. Ang burol ay hindi lamang isang lugar ng kalungkutan, kundi isang selebrasyon ng buhay ng isang legend na minahal ng bayan. Ang silence ng lugar ay sinira ng mga bulong ng pag-alaala at pagtanaw ng utang na loob.

Ang Tindi ng Pagdadalamhati: Isang Aral ng Pagmamahal

Ang burol ni Gloria Romero ay naging touchstone ng pagpapakita ng tunay na bayanihan at pagmamahalan sa showbusiness. Bagamat puno ng glamor at kasikatan ang mundo ng pelikula, sa huli, ang authentic na koneksyon at relasyon ang nagpapatunay ng halaga ng isang tao. Si Maricel Soriano, sa kanyang unfiltered at raw na pag-iyak [00:42], ay nagbigay ng isang napakalakas na mensahe: na ang pagkawala ni Gloria Romero ay isang personal tragedy para sa kanyang mga alaga at co-workers.

Hindi lamang isang icon ang inililibing ng industriya; inililibing nila ang isang ina, isang mentor, at isang pillar ng Philippine cinema. Ang mga hikbi ni Maricel ay testament sa legacy ng pagiging maka-tao ni Tita Glo, isang legacy na mas matimbang kaysa sa anumang award na kanyang napanalunan. Ang pagdadalamhati ng Diamond Star ay nagbigay ng emosyonal na closure at pagpapatunay na ang pagmamahal na ibinigay ni Miss Gloria Romero sa industriya ay ibinalik sa kanya ng walang pasubali.

Ang mga pangyayari sa burol, lalo na ang emosyonal na tagpo ni Maricel, ay mananatiling nakaukit sa kasaysayan ng Philippine showbiz. Ito ay nagpapaalala sa lahat na sa kabila ng shimmer at glitz ng showbusiness, ang core nito ay ang tao, ang relasyon, at ang malalim na respect sa mga nauna at nagbigay-daan. Ang pagkawala ni Miss Romero ay isang irreplaceable loss, ngunit ang kanyang mga aral at spirit ay mananatiling buhay sa puso at sining ng bawat artistang kanyang hinubog. Ang huling paalam na ito ay hindi lang paalam sa isang star; ito ay paalam sa isang Nanay Nanayan ng lahat.

Full video: