ANG NAKAKABIGLANG PAG-AMIN NI ‘SENOR AGUILA’: KULTONG HUMARAP SA SENADO, BINISTO NA SIYA RAW ANG SANTO NIÑO; MINOR DE EDAD, GINAMIT BILANG TIKET SA LANGIT

Ang katotohanan ay parang isang apoy na pilit sinasakal, ngunit kailanman ay hindi tuluyang mamamatay. Sa gitna ng kontrobersiya na bumabalot sa Socoro Bayanihan Services Incorporated (SBSI) ng Sitio Kapihan sa Surigao del Norte, isang pambihirang ebidensiya ang lumabas at nagpalabas ng totoong kulay ng kanilang pinuno: Si Jeren Kilario, mas kilala bilang si “Senor Aguila” o “Haring Aguila,” ay nabunyag na may lihim na pag-aangking siya raw ang mismong Santo Niño.

Ang pagbubunyag na ito, na inihayag ni Diane Dantz, isang matapang at dating miyembro ng grupo, ay nagbigay ng matinding dagok hindi lamang sa SBSI kundi maging sa milyun-milyong Pilipino na may malalim na debosyon sa Banal na Batang Hesus. Ito ay hindi lamang tungkol sa panloloko; isa itong hayag at malalim na paglapastangan sa sagradong pananampalataya na matagal nang kinagisnan ng sambayanang Katoliko.

Ang Lihim na Tinig at Ang Pagkakanulo sa Senado

Matatandaang humarap si Kilario sa Senado at mariing itinanggi na siya ay Santo Niño o isang reinkarnasyon ni Kristo. Aniya, ang titulong “Senor Aguila” ay screen name lamang niya bilang isang music composer [03:56]. Subalit, ang pagtatangging iyon ay gumuho kasabay ng paglabas ng audio recording na ibinahagi ni Dantz. Sa recording, maririnig mismo si Kilario na umaamin sa harap ng kaniyang mga miyembro na siya raw ang “Senor Santo Niño” [02:00].

Ang kasinungalingang ito ayon kay Dantz, ay isang patunay na matagal nang pinaglalaruan ni Kilario at ng kaniyang mga kasabwat ang pananampalataya ng mga tao. Ang pag-aangkin na siya ang Muling Pagkabuhay ni Kristo, na makakapagligtas sa kanila mula sa anumang katalagman [02:21], ay ginamit upang makontrol ang bawat aspekto ng buhay sa Kapihan. Ang emosyonal na epekto ng pagbunyag na ito ay hindi matatawaran. Para sa mga miyembro na nag-alay ng kanilang buong buhay, pawis, at dugo sa Kapihan, ang pag-alam na ang kanilang sinasamba ay isang sinungaling ay nagdudulot ng matinding pagkadismaya at sakit.

“Pili niyang dinideny [itinatanggi]! Paki-share at ating ipakalat sa buong mundo ang kasinungalingan at pambabastos sa ating sagradong Santo Niño at ng mga simbahan,” ang emosyonal na panawagan ni Dantz [00:47].

Buhay sa Kapihan: Gutom, Hirap, at Walang Kapayapaan

Ang Kapihan, na sinasabing “langit” ng mga miyembro nito [14:10], ay inilarawan ni Dantz bilang isang lugar ng paghihirap at matinding kontrol. Ayon sa kaniya, ang buhay ng mga miyembro ay puno ng paghihigpit at walang katapusang sakripisyo. Apat na beses sa isang araw silang bumabangon upang mag-pormasyon—kahit hatinggabi o madaling araw, dakong alas-dos ng umaga—upang dumalo sa mga ritwal na iniaatas [17:09].

Ang paniniwala ng kulto na ang kahirapan at pagkagutom ang daan patungong langit ang naging dahilan kung bakit tinitiis ng mga miyembro ang kawalan ng pagkain at ang pagkilos na parang mga robot [16:08]. Sila ay pinapahirapan, inuutusan na mag-boluntaryo, at ang iba ay dinadaan sa “punishment bath” o paliguan [17:18, 49:31]. Sa kabila ng matinding pagpapahirap na ito, inakala ng mga deboto na ito ay bahagi ng kanilang pagsasanay para sa kaligtasan.

Subalit, ang malungkot na katotohanan ay nakikita sa mga mukha ng mga miyembro na nanatili doon—wala silang kapayapaan sa isip o peace of mind [16:50]. Ang kanilang mga kilos ay hindi na dahil sa pananampalataya kundi sa takot at bulag na pagsunod sa “kultong tutan to” na ginawa ni Kilario at ng kaniyang mga mastermind, tulad ni Mamerto Galanida [33:45, 51:06].

Ang Karimarimarim na Kapalaran ng mga Kababaihan at Minors

Ngunit ang pinakamatinding krimen na ibinunyag ay ang malalim na pag-abuso sa sekswal na aspeto, lalo na ang paggamit ng mga kabataang babae at menor de edad [26:54]. Ginamit ni Kilario ang kaniyang huwad na imahe bilang “Santo Niño” upang magkaroon ng “access” sa mga babaeng kaniyang nagugustuhan, na inilarawan ni Dantz bilang “libre siyang mandukot na mga babae, mga hindi pa niregla” [26:11].

Ang modus operandi ay naglalayon na takutin at suhulan ang mga biktima. Sinasabihan diumano ang mga dalaga na ang pagsasama sa huwad na diyos ay magdadala sa kanila nang diretso sa langit, sa tabi mismo ng “pekeng Santo Niño” [27:27]. Ang pangangailangan ni Kilario bilang tao—ang kaniyang mga sekswal na pangangailangan—ay binalot sa balabal ng pananampalataya. Ang mga ito ay ginawa niya sa pamamagitan ng kaniyang mga bugaw, na siyang naghahanda ng mga biktima upang “umoo” [26:39]. Ito ay isang pambihirang antas ng pagmamanipula at pang-aabuso na dapat kondenahin at tugisin ng batas.

Ang Paglapastangan sa Batas: Paghabla sa Mga Bayaning Pulis

Hindi lamang ang pananampalataya ang nilapastangan ng kulto; binastos din nila ang batas at ang mga tagapagtanggol nito. Matapos tulungan ng ilang magigiting na pulis ang mga biktima at kabataan na tumakas mula sa Kapihan [07:55], ang mga miyembro ng SBSI, kabilang sina Edwin Hobe at Rayza Sutana, ay gumanti sa pamamagitan ng paghahabla ng kasong kidnapping laban sa limang pulis [05:08, 07:01].

Ayon kay Dantz, ang mga affidavit na ginamit ay gawa-gawa ni Mamerto Galanida [09:39], ang sinungaling na mastermind ng grupo. Ang paghahabla ay hindi lamang inihain sa Barangay o sa lokal na istasyon kundi dinala pa sa Ombudsman [28:14]—isang hakbang na nagpapakita ng kanilang labis na kapalaluan at paniniwala sa kanilang sariling lakas. Ang pag-atake sa mga pulis, na nagpapakita ng pambihirang kabayanihan, ay isang matinding insulto sa sistemang panghustisya. Sa kasalukuyan, ang mga lider ng kulto ay hawak na ng mga awtoridad, na walang special treatment at wala sa naka-aircon na lugar—isang paalala na walang makaliligtas sa kamay ng batas [29:42].

Ang Personal na Sakripisyo at Ang Biktima ng Panyong Puti

Ang laban ni Diane Dantz ay personal at puno ng emosyonal na pasakit. Bilang isang dating miyembro at taong nagmamalasakit pa rin sa kaniyang pamilya, naglaan siya ng lahat upang ilantad ang kasamaan. Ang kaniyang katapangan ay nagdulot ng malaking paghihirap, kung saan inutusan pa raw ni Kilario ang kaniyang nanay at kapatid na i-disown siya [36:16]. Ito ay isang matinding mine game at last card ng kulto upang patahimikin siya [37:26].

Ngunit ang pinakamahapding sugat na dala ni Dantz ay ang pagkamatay ng kaniyang tatlong-linggong gulang na pamangkin sa Kapihan [18:17]. Ang sanggol, na ipinanganak at namatay sa loob ng komunidad, ay hindi dinala sa ospital dahil sa bulag na paniniwala sa “panyong puti” ng kanilang pekeng Panginoon [19:37]. Ang kawalan ng prenatal care at ang pagtanggi sa modernong medisina ay direktang nagresulta sa pagkawala ng buhay ng isang inosenteng bata. Ang puntod ng bata ay natagpuan na walang petsa ng kapanganakan o kamatayan—isang senyales ng pagtatago ng katotohanan [21:14].

Ang kuwento ng bata ay sumasalamin sa kawalang-awa at kapabayaan ng kulto sa kanilang mga miyembro, na mas pinili pa ang kamatayan at pagdurusa kaysa sa paghanap ng tulong medikal.

Ang Panawagan: Ihiwalay ang Bayanihan sa “Kultong Tutan To”

Para kay Diane Dantz, ang laban ay higit pa sa pagpapabagsak kay Senor Aguila; ito ay tungkol sa pagbawi sa dangal ng orihinal na Samahan. Matindi ang kaniyang panawagan na ihiwalay ang pangalang “Bayanihan” sa ginagawang kasamaan ng “kultong tutan to” [51:57].

Ang Bayanihan, ayon sa kaniya, ay orihinal na itinayo sa pawis, dugo, at luha ng mga nagtatag nito, tulad ni Mama Nena (Mama Nen), sa loob ng ilang dekada [48:47, 53:13]. Ang orihinal na grupo ay binuo sa pagmamahal at respeto—walang sinasaktan, walang inilulublob sa maruming paliguan [49:31]. Ang kasalukuyang kulto, na gumagamit ng bandila na may imahe ng bungo, ay sumasalamin sa kanilang tunay na intensyon: ang lasunin ang isip ng mga tao [52:25, 52:41].

“Ang Bayanihan ay biktima. Tulungan niyo ako, gusto kong maalis sa kontrobersiya ang Bayanihan,” ang emosyonal na pagprotesta ni Dantz [48:35, 51:22]. Naniniwala siyang ang espiritu ni Mama Nena ay naghahanap ng hustisya [49:21].

Ang paglalantad na ito ay isang mahalagang paalala sa lahat ng Pilipino: ang bulag na pagsunod sa isang indibidwal na nag-aangking makapangyarihang nilalang ay maaaring humantong sa trahedya at pagkaligaw ng landas. Kailangang maging mapanuri, maging kritikal, at higit sa lahat, manatili sa katotohanan. Ang digital court, ayon kay Dantz, ay magpapatuloy sa pagbubunyag ng katotohanan—hindi titigil hangga’t hindi nabibigyan ng katarungan ang mga naapi at hangga’t hindi nakikilala ng buong mundo kung gaano kalala ang kriminalidad na ginagawa ng kultong ito [30:39, 44:16]. Ang laban para sa katotohanan sa Kapihan ay isang laban na kailangang panalunan para sa kapakanan ng pananampalataya, hustisya, at dignidad ng bawat Pilipino.

Full video: