Ang Hukay ng Kontrobersiya: Bakit Hindi Na Lang Tungkol Kay Pastor Quiboloy ang Laban na Bumabalot sa Pilipinas

Sa mga kaganapan na nagaganap ngayon sa pambansang entablado, ang mga mata ng Pilipino ay nakatutok sa nag-aapoy na sentro ng kontrobersiya—si Pastor Apollo C. Quiboloy, ang charismatic leader ng Kingdom of Jesus Christ (KOJC). Ngunit ang isyu ay matagal nang lumampas sa usapin ng isang indibidwal na pinuno ng relihiyon at naging isang malawak na pagsubok sa pagtindig ng demokrasya, kalayaan ng pamamahayag, at ang pagpapatupad ng batas laban sa mga itinuturing na may “malakas na kapangyarihan.” Ang pinagsama-samang pwersa ng kasong kriminal, pag-aresto, at alegasyon ng panggigipit ng gobyerno ay nagbunga ng isang malaking krisis na humahati sa opinyon ng sambayanan.

Ang Tumatinding Legal na Laban: Subpoena, Kaso, at Banta ng Pag-aresto

Ang tensyon ay nagsimula sa Senado, kung saan si Senador Risa Hontiveros ay matapang na nagtulak ng pagdinig hinggil sa mga seryosong paratang laban kay Quiboloy. Ang mga paratang na ito ay kinabibilangan ng mga usapin ng pang-aabuso at iba pang labag sa batas na gawain. Bilang tugon sa isang subpoena, inaasahan at inobliga si Quiboloy na humarap sa Senado upang personal na sagutin ang mga akusasyon [00:30]. Gayunpaman, sa kabila ng pagtanggap ng kanyang kampo sa pinadalang utos, nanatili siyang mailap.

Ang pagiging matigas ni Quiboloy ay nag-udyok kay Senador Hontiveros na magbigay ng matinding babala. Idineklara ng Senador na kung hindi ito haharap, siya ay i-s-site in contempt at ipapaaresto [01:30]. Ang hakbang na ito ay hindi lamang nagpapakita ng awtoridad ng lehislatura, kundi nagtataguyod din ng prinsipyo na walang sinuman, gaano man kalakas ang koneksyon o impluwensya, ang makatataas sa batas ng bansa.

Kasabay nito, pormal nang umaksyon ang ehekutibo. Inanunsyo ni Justice Secretary Jesus Crispin “Boying” Remulla ang paghahain ng kasong sexual abuse at qualified human trafficking laban kay Quiboloy. Ang mga kasong ito ay inihain sa Pasig City at Davao City Prosecutor’s Office [01:37]. Ngunit, ang pinakatampok sa hakbang ng DOJ ay ang panawagan nito sa Korte Suprema na ilipat ang kaso mula sa Davao patungong Metro Manila.

Ipinaliwanag ni Remulla na ang desisyong ito ay nag-ugat sa katotohanang mahirap magdemanda sa isang lugar kung saan malakas ang kapangyarihan ng mga taong binabangga [02:00]. Ang pahayag na ito ay isang matapang na pag-amin ng estado sa tila napakalaking political capital at impluwensya na hawak ni Quiboloy sa kanyang bailiwick. Sa masusing pag-aaral, nakita umano ng DOJ na “mabigat ang basihan” para ituloy ang kaso at ilagay sa tama ang sitwasyon [02:22]. Bilang tugon sa isyu, nagpalabas na rin ng Immigration Lookout Bulletin Order (ILBO) si Remulla laban kay Quiboloy, bagamat ang impormasyon ng gobyerno ay nagsasabing nananatili pa rin siya sa loob ng bansa [02:39].

Ang mabilis at mapagpasyang pagkilos na ito ng DOJ ay agad namang ikinatuwa ni Senador Hontiveros, na nagpahayag ng pasasalamat sa kalihim at sa mga biktima, na tinawag niyang isang “welcome first step towards heating the victim survivors cry for justice, peace and healing” [03:39]. Ang legal na aspeto ay umuusad na, at tila hindi na matatakasan pa ang seryosong kalagayang kinahaharap ni Quiboloy.

Pagtindig sa Liwasang Bonifacio: Ang Panawagan ng mga Taga-Suporta

Habang tumitindi ang legal na pamumuwersa, hindi naman nagpadaig ang mga taga-suporta ni Quiboloy. Nagkaisa ang mga miyembro ng Kingdom of Jesus Christ at nagtipon sa makasaysayang Liwasang Bonifacio sa Maynila. Sa kanilang pagmartsa, nakasuot sila ng mga puting t-shirt na may tatak na “Justice for Pastor Apollo C. Quiboloy,” bilang simbolo ng kanilang pagkakaisa at pagtatanggol sa kanilang lider [00:44].

Ang rali ay isang tahasang protesta laban sa umano’y “panggigipit” sa kanilang pinuno, na idinidiin nilang inosente sa lahat ng bintang. Higit pa sa simpleng pagpapakita ng suporta, ang pagtitipon ay nagpahiwatig na ang laban ay hindi lamang nasa korte, kundi isa ring social at political na paghaharap. Nagsilbi itong arena para ipahayag ang kanilang saloobin—na ang pag-uusig sa kanilang Pastor ay isang paglabag sa kanilang karapatan at kalayaan sa relihiyon.

Ang Boses Mula sa Nakaraan: Isang Babala ng ‘Selective Martial Law’

Ang pinaka-sensasyonal na bahagi ng rali ay ang pag-akyat sa entablado ng isang tagapagsalita na may pambihirang kasaysayan: isang dating lider-aktibista at tagapangulo ng Bagong Alyansang Makabayan (Bayan Muna) at ng Communist Party of the Philippines (CPP) sa Panay [04:01]. Ang dating rebolusyonaryong ito ay nagbalik-tanaw sa kanyang nakaraan—ang mga araw kung saan siya ay kumikilos bilang underground na miyembro ng Urban Operation ng CPP-NPA-NDF [04:42].

Nagbigay siya ng isang makabagbag-damdaming talumpati, inihayag ang kanyang pagkalito at pagsisisi na muli siyang aakyat sa entablado, hindi para labanan ang gobyerno sa pamamagitan ng armas, kundi upang punahin ang mga pagkakamali sa kasalukuyang administrasyon na pilit niyang tinulungan at niyakap sa pag-asang magiging matino ito [05:59]. Sa paghahanap niya ng totoong demokrasya, binalikan niya ang prinsipyo na ang katotohanan, hindi armas o pagpatay, ang dapat gamitin upang marinig ang boses ng mamamayan [06:30].

Ang kanyang mensahe ay naging sentro ng usapin. Iginiit niya na ang kasalukuyang nangyayaring panggigipit sa SMNI, ang paglabag sa karapatan ni Pastor Quiboloy, at ang pag-atake sa mga anchor at mamamahayag nito, ay malinaw na palatandaan ng isang malalim na problema sa loob ng kasalukuyang gobyerno [08:14]. Para sa kanya, ang mapayapang pagpupuna at pagtitipon ng mamamayan ay hindi isang gawaing pagrerebelde, kundi isang tungkulin ng mabuting mamamayan sa kanyang bayan at kapwa [08:46].

Ang Isyu ng Media at ang ‘Selective Martial Law’

Ang pinakamapanganib na alegasyon na binitawan sa rali ay ang pag-angkin na mayroong “selective martial law” na nagaganap [14:30]. Ang sentro ng paratang na ito ay ang paggamit umano ng kapangyarihan ng mga pulitiko, partikular si Martin Romualdez, upang supilin at tanggalin ang franchise ng Sonshine Media Network International (SMNI).

Sa kabila ng katotohanang ang batas na nagbibigay-pahintulot sa SMNI ay may bisa pa hanggang 2044 [13:21], inakusahan ang mga kalabang pulitiko na ginagamit ang National Telecommunications Commission (NTC), na tinawag niyang “National Tyrannical Commission,” at ang impluwensya sa Kongreso para gipitin ang network [13:57]. Higit pa rito, idiniin na si Pangulong Marcos Jr. ay umano’y nagpabaya sa ganitong kalagayan, na nagpapahintulot sa pang-aabuso ng NTC at mga pulitikong kasabwat [14:16].

Ang pag-atake umano sa SMNI ay ginagawa sapagkat ito ang isa sa iilang media network na “naglakas loob na isiwalat ang katotohanan” tungkol sa terorismo ng CPP-NPA-NDF, at buong tapang na tumulong sa pamahalaan sa laban na ito [11:23]. Ang paninindigan ng SMNI sa isyu ng counter-insurgency ay tila nagiging dahilan ngayon ng pag-uusig, at ito, ayon sa mga taga-suporta, ay paglapastangan sa mga karapatan at Konstitusyon [14:58].

Isang Pambansang Isyu, Hindi Lang Pang-Quiboloy

Ang pinal na mensahe ng mga nagprotesta ay malinaw: “This is no longer about Pastor Kiboy only. This is not about Kingdom of Jesus Christ or SMNI only. Ito po ay isyu ng buong sambayanang Pilipino” [15:20].

Ang kaganapan ay nagsisilbing isang masakit na paggunita sa kasaysayan, partikular noong idineklara ang martial law 50 taon na ang nakalipas, sa ilalim ng tatay ni Pangulong Marcos Jr. [12:55]. Ang takot na manumbalik ang “mga pangil ng martial law” at ang panggigipit ay isang lehitimong alalahanin na inihayag ng mga nagprotesta.

Para sa mga taga-suporta ni Quiboloy, kung kaya nilang gawin ang paglapastangan at pagsupil sa SMNI at kay Pastor Quiboloy—sa kabila ng kanilang pagtulong sa gobyerno at paninindigan para sa good governance, transparency, and accountability—walang dahilan para hindi nila ito gawin sa iba pang magiging matapang na lalaban sa kanila [15:38].

Ang isyu ay naging isang daluyong ng pulitika, batas, at pananampalataya. Habang patuloy na hinaharap ni Quiboloy ang mga seryosong kasong kriminal at banta ng pag-aresto, ang kanyang mga taga-suporta ay nagbabala sa pamahalaan. May limitasyon, anila, ang pagpapasensya ng mamamayan [16:11]. Ang pagkakaisa ng mga Pilipino laban sa abuse of power, nasaan man ang panig, ay ang tunay na laban na dapat tutukan at suportahan. Ang hustisya, sa huli, ay hindi dapat piliin batay sa kapangyarihan o pulitika. Ito ang panawagan na umalingawngaw sa Liwasang Bonifacio, isang panawagang dapat pakinggan ng sinumang nakaupo sa pwesto. Sa huli, ang kapangyarihan ng sinuman, mula sa presidente pababa, ay hiniram lamang sa mamamayan, at dapat itong maibalik sa bayan [10:42]. Ang kasalukuyang krisis ay isang pagpapakita na ang pagtitiwala sa gobyerno ay nasa bingit na ng pagkadurog.

Full video: