Ang Kontrobersyal na Paglaya at ang Nakakagimbal na Ebidensya: Bakit Pinalaya si Major De Castro, Habang ang Pamilya Camilon ay Patuloy na Nagluluksa sa Limang Buwan ng Kawalan?

Sa loob ng mahabang limang buwan, tanging pag-asa at luha ang bumalot sa pamilya ng nawawalang beauty queen na si Catherine Camilon. Ang kanilang pagtitiis ay muling sinubok ng isang kontrobersyal na desisyon sa Senado, isang hakbang na nagbunga ng mas maraming tanong kaysa sagot: ang temporaryong pagpapalaya kay dating Police Major Allan De Castro, ang pangunahing suspek sa kaso. Ang kaganapan sa pagdinig ng Senate Committee on Public Order, sa pangunguna ni Senador Ronald “Bato” Dela Rosa, ay hindi lamang nagbunyag ng mga kasinungalingan kundi nagpinta rin ng isang mas matingkad na larawan ng tila pagtatangkang pagtakpan ang katotohanan sa likod ng malagim na pagkawala ni Camilon.

Ang kaso ni Catherine Camilon ay naging isang pambansang kontrobersiya, naglalantad ng mga isyu ng power, corruption, at ang tila kawalang-katarungan sa mga taong nasa kapangyarihan. Ang mga huling pagdinig sa Senado ay naging isang mainit na entablado ng paghaharap ng mga testimonya, kung saan ang isang opisyal ng pulisya ay nagpakita ng tindi ng paglilinlang sa harap ng mga mambabatas, habang ang isang pamilya naman ay nagmamakaawa para sa katotohanan.

Ang Sinungaling na Suspek at ang Ebidensya ng Pag-ibig

Ang sentro ng drama ay umiikot kay Major Allan De Castro. Sa harap ng komite, mariin niyang itinanggi na naging kasintahan niya si Catherine Camilon. “Hindi po kami magkarelasyon, sir,” ang kanyang matigas na depensa, na tila hinamon pa ang mga nag-aakusa sa kanya [11:00]. Ngunit ang pagtangging ito ay mabilis na nabuwag ng matitibay na ebidensyang inilatag ng National Bureau of Investigation (NBI) at ng PNP Criminal Investigation and Detection Group (CIDG).

Ayon sa mga kinatawan ng NBI at CIDG, kumpirmado ang relasyon nina De Castro at Camilon. Sinuportahan ito ng mga pahayag ng mga testigo at ng screenshots ng kanilang mga larawan na nagpapakita ng kanilang display of affection o pagmamahalan [04:30:00]. Ang direktang kasinungalingan na ito ang nag-udyok kay Senador Robin Padilla na maghain ng mosyon upang i-cite in contempt si De Castro.

“I am not satisfied with your explanation,” saad ni Senador Padilla [05:22:00], na sinundan ng, “I move, Mr. Chairman, for citing in contempt Police Major Allan De Castro for lying before this committee [05:42:00].” Ang mosyon ay agad na inaprubahan, at si De Castro ay inilagay sa kustodiya. Ito ay isang nakakagimbal na sandali na nagpatunay na ang isang opisyal ng pulisya ay handang magsinungaling sa ilalim ng panunumpa. Ito ay isang malinaw na paglapastangan sa imbestigasyon at isang insulto sa pamilyang naghahanap ng kasagutan, na tila sinasamantala ang kanilang pag-asa.

Ang kanyang pagtanggi sa relasyon ay tila isang pagtatangka na distansyahin ang kanyang sarili mula sa motibo ng krimen. Kung walang relasyon, walang malalim na rason para sa isang posibleng krimen ng pag-iinggit, pagmamay-ari, o karahasan. Gayunpaman, ang pagpilit niya sa kasinungalingan ay nagbigay lamang ng mas matinding ebidensya sa kanyang kawalan ng kredibilidad, na nagpapalakas ng hinala na may mas malaking sikreto siyang tinatago kaysa sa simpleng pagtanggi sa isang affair.

Ang Kontrobersyal na “Humanitarian Release”

Gayunpaman, ang pagkabigla ng publiko ay lalong tumindi nang kinumpirma ni Senador Bato Dela Rosa na pinalaya pansamantala si De Castro [00:30]. Ang rason? Ang pagdiriwang ng Semana Santa at ang mahabang bakasyon ng Senado. “Pinakawalan ko dahil bakasyon ang Senado ng more than one month, walang magaganap na hearing… so hindi ko kinakailangan presensya niya [01:07:00],” paliwanag ni Dela Rosa.

Ang desisyon ay sinang-ayunan ni Senador Padilla, na tinawag itong “for humanitarian reason na rin [01:52:00].” Ang pagpapalaya sa isang suspek na kinalaunan ay napatunayang nagsinungaling sa harap ng Senado, dahil lamang sa “bakasyon” at “humanitarian reason,” ay nagdulot ng matinding pagkadismaya. Sa mata ng maraming naghahanap ng hustisya, ang kilos na ito ay tila nagbigay ng bintana ng pagkakataon sa suspek, isang banta sa integridad ng imbestigasyon. Ang kontrobersyal na paglaya ay lalong nagpalala sa hinala ng publiko na mayroong “koneksyon” at “proteksyon” ang dating police major sa loob ng sistema.

Hindi maikakaila na ang desisyong ito ay nagpakita ng isang double standard. Kung ang isang ordinaryong mamamayan ay na-contempt dahil sa pagsisinungaling sa isang pagdinig sa Senado, tila hindi sila bibigyan ng parehong “humanitarian consideration.” Ang pagpapalaya kay De Castro ay nagbigay ng mensahe na ang mga taong may koneksyon ay may kakayahang iwasan ang responsibilidad, kahit pa matapos silang mapatunayang naglilinlang sa mga mambabatas. Ang isyu ay hindi lamang legal, kundi moral at etikal, na nagpapababa sa pagtitiwala ng publiko sa kakayahan ng mga awtoridad na ituloy ang hustisya laban sa sarili nilang hanay.

Ang Crucial na Papel ni Jeffrey Magpantay: Ang Walang Malay at Duguang Babae

Higit pa sa pagiging kasinungalingan ni De Castro, ang pagdinig ay nagbunyag ng isang mas nakakagimbal na detalye na direktang nag-uugnay sa ikalawang suspek/person of interest, si Jeffrey Magpantay, sa posibleng krimen. Si Magpantay, na nagpakilalang driver lamang ng mga magulang ni De Castro, ay pinipilit na wala siyang alam sa kaso.

Ngunit muling binuksan ng CIDG ang katotohanan. Ibinunyag ng CIDG na ang partisipasyon ni Magpantay ay na-establish dahil sa dalawang independent witnesses na nakakita sa kanya. Ang testigo ay nagbigay ng testimonya na nakita nila si Magpantay na “supervising the transfer of an unconscious woman duguan ng ulo [07:21:00]” mula sa isang Nissan Juke patungo sa isang Red CRV.

“He was identified vividly by the witnesses because tinutukan nga sila sir ng baril [07:38:00],” pahayag ng CIDG, na nagpapakita na hindi lang simpleng driver si Magpantay, kundi isang taong may awtoridad sa pinangyarihan. Ang matinding detalye na ito—ang babaeng duguan at walang malay—ay nagbigay ng malamig na katotohanan sa matagal nang hinala na si Catherine Camilon ay hindi na buhay pa, at ang kaso ay tumutungo na sa isang murder o homicide investigation.

Sa kabila ng testimonya ng CIDG, pinili ni Magpantay na manahimik, na sinasabing payo ito ng kanyang abogado [10:54:00]. “Mas pinili ko na lang pong manahimik, your honor,” sabi niya, sa kabila ng pagdidiin sa kanya na alam niya ang seryosong kahihinatnan ng kanyang kaso. Ang kanyang pagpiling manahimik ay nagdulot ng malaking pagdududa, lalo na nang umamin siya na nagda-drive din siya para kay De Castro sa mga “private na lakad” [08:36:00], na sumasalungat sa kanyang unang pahayag na siya ay driver lamang ng mga magulang. Ang kanyang contradicting statements ay nagpalakas ng paniniwala na mayroon siyang itinatago o kaya naman ay mayroon siyang pinoprotektahan.

Ang Mapanglaw na Panawagan ng Isang Ina

Sa gitna ng tensiyonadong pagdinig, ang boses ng pamilya Camilon ang pumuno sa bulwagan ng Senado, nagdala ng emosyon at kirot na hindi kayang tapatan ng anumang legal na argumento. Ang ina ni Catherine ay nagbigay ng isang mapanglaw na panawagan kay De Castro, kay Magpantay, at sa lahat ng may alam.

“Ang lagi lang po namin, sir, na hinihiling ay malaman na ho namin talaga ang totoo sa kung ano pa po ang nangyari sa aming anak dahil limang buwan na ho [13:59:00],” ang kanyang madamdaming pahayag. Ang kanilang pagtitiis ay hindi matatawaran. Limang buwan silang walang alam, limang buwan silang nabubuhay sa pag-asa at pag-aalala. Ang kanilang pakiusap ay hindi lamang para sa hustisya, kundi para sa closure—ang pagbabalik ng labi ni Catherine, kung siya man ay pumanaw na.

Tinitigan niya si Magpantay, ang taong tinuturo ng testigo na nagmando sa paglilipat ng babaeng duguan. “Kawawa naman ho [14:23:00]… napakahirap sa loob namin bilang pamilya na hanggang ngayon wala ho kaming maiintindihan, wala ho kaming alam kung nasaan ho talaga ang aming anak [14:29:00].”

Senador Bato Dela Rosa, na tila naantig sa panawagan, ay nagbigay ng apela kay Magpantay. “Hindi ka ba nakonsensya sa sa naramdaman ng ina nung babaeng nawawala [16:08:00]… Tulungan niyo naman may balik yung katawan doon sa pamilya. Kawawa naman [16:38:00].” Ang mga salitang ito ay nagpapakita na ang kaso ay hindi na lamang legal, kundi isang moral na labanan na nagtatanong sa sangkatauhan ng mga sangkot.

Ang Matalim na Babala ni Senador Padilla: Ang Kapalaran ng ‘Maliit na Tao’

Sa huling bahagi ng pagdinig, nagbigay si Senador Robin Padilla ng matalim at seryosong babala kay Magpantay, na sinubukan siyang hikayatin na magsalita sa executive session. Gumamit si Padilla ng kanyang karanasan bilang dating bilanggo at ang karanasan ni Senador Dela Rosa bilang dating director ng Bilibid, upang ipaunawa kay Magpantay ang panganib na naghihintay sa kanya [17:29:00].

“Gusto ko lamang pong ipaalam sa inyo, yung mga kasong ganito karumaldumal laban sa babae, at pag kayo po ay nakulong, kayo po ay napatunayan na nagkasala at ginawa niyo po ito, at kayo po ay walang proteksyon, medyo mahirap po ang magiging sitwasyon niyo sa Bilibid [17:45:00],” mariin niyang sabi.

Idiniin niya na si De Castro, bilang isang pulis, ay mayroong proteksyon at mayroon pa siyang mga kasamahang pulis na nakakulong na maaaring magbigay sa kanya ng seguridad. Subalit si Magpantay, bilang isang sibilyan, ay walang anumang proteksyon [18:57:00]. Ang babala ay malinaw: sa loob ng piitan, ang mga kaso laban sa kababaihan ay may sariling batas, at si Magpantay ay walang kakampi. “Pag-isipan niyo pong mabuti, pag-isipan niyo pong mabuti nang 10 beses, pag-isipan ninyo. Makakatulong kayo ng pamilya na kawawa naman [19:19:00].”

Ang babalang ito ay nagbigay diin sa malaking agwat ng power at vulnerability sa kaso—ang pulis na may proteksyon kumpara sa sibilyan na madaling maging fall guy o scapegoat. Ang pakiusap ni Senador Padilla, na kumausap sa kanila sa isang executive session, ay isang huling pagkakataon para kay Magpantay na iligtas ang kanyang sarili mula sa mas mabigat na parusa at, higit sa lahat, makatulong sa paghahanap sa hustisya para kay Catherine.

Sa huli, pumayag si Magpantay na makipag-usap kina Senador Dela Rosa at Padilla sa isang executive session [19:57:00]. Ang kaganapang ito ay nag-iwan ng isang sinag ng pag-asa na sa likod ng mga kasinungalingan at kontrobersyal na desisyon, ang katotohanan ay tuluyan nang lilitaw. Ang pagkawala ni Catherine Camilon ay hindi lamang isang kaso, kundi isang malaking litmus test sa sistema ng hustisya sa bansa, kung saan ang kapangyarihan ay madalas na mas matimbang kaysa katotohanan. Patuloy na susubaybayan ng publiko ang bawat galaw, habang ang isang pamilya ay patuloy na nananalangin na makita na ang kanilang anak at tuluyan nang magkaroon ng kapayapaan. Ang huling pag-asang ito ay nakatutok ngayon sa kung ano ang ibubunyag ni Magpantay sa pribadong pag-uusap, at kung ito ba ang tuluyang magpapaliwanag sa limang buwang misteryo at paghihirap ng pamilya Camilon. Ang kaso ay nananatiling bukas, at ang paghahanap para kay Catherine ay hindi pa tapos.

Full video: