Pagkanta sa Kulungan: “I Don’t Care” at ang Krimen ni Jonel Nuezca na Mulíng Sumiklab

Noong Disyembre 2020, isang brutal na krimen ang kumulo sa puso ng publiko sa Pilipinas — si Jonel Nuezca, isang pulis na nakareserba o off‑duty, ay napatunayang nagbaril at pumatay sa mag-ina na sina Sonya Gregorio (52 anyos) at anak nitong si Frank Anthony Gregorio (25 anyos) sa barangay Cabayaoasan, Paniqui, Tarlac.

Ang insidente ay naganap bandang alas 5:10 ng hapon noong ika‑20 ng Disyembre, at nahuli sa video ng isang miyembro ng pamilya ng biktima ang mismong pangyayari—mula sa pagtatalo hanggang sa marahas na pamamaril.

Simula ng Alitan
Nagsimula ang lahat sa pagtutunggali tungkol sa paggamit ng boga, isang improvised noise device (karaniwan sa mga probinsya tuwing may okasyon), na inilalabas kay Frank. Si Nuezca, makikita sa mga ulat, ay pinuntahan ang mag-ina para kunin ang boga at itigil ang ingay.

Ngunit nagtuloy sa argumento ang mag-ina at si Nuezca. Ayon sa mga saksi, sumali si Sonya upang ipagtanggol ang anak at humarap sa pulis. Sa gitna ng sigawan, isang menor de edad na anak ni Nuezca—nakaparoon sa eksena—ang sumigaw: “My father is a policeman!” Bilang tugon, naging sagot ni Sonya: “I don’t care.”

Hindi naghintay pa ng pag-amin o pag-uusap si Nuezca. Loob sa ilang saglit, binaril niya si Sonya sa ulo, sinundan si Frank, at bumaril muli sa mapatuyong mag-ina. Papasok ang tunog ng sigawan, iyak, at pagkabigla ng nakakita.

Pagkatapos ng pamamaril, umalis si Nuezca sakay ng motorsiklo kasama ang anak, bahagya lamang nagpakita ng pagsisisi matapos sumuko sa mga awtoridad.

Viral na Video at Pampublikong Pagkondena
Ang video ng krimen ay kumalat agad sa social media, nagdulot ng matinding galit, takot, at paghahangad ng hustisya sa publiko. Lalong tumindi ang emosyon nang maibalita na sa loob ng kulungan kung saan siya nilalayuan, isang video pa ang umabot online: mga preso ay kumakanta ng kantang “I Don’t Care”, na siyang huling sinabi ni Sonya, ilang sandali bago siya pinatay ni Nuezca.

Para sa marami, ang eksenang iyon ay larawan ng pait at pighati — isang kantang inawit sa loob ng selda bilang panalangin, protesta, o paggunita sa kamatayan ng mag-ina Gregorio.

May nag-ulat din na humiling ang Commission on Human Rights (CHR) na tanggalin sa Facebook ang video ng pamamaril upang hindi patuloy na mapanakit ang damdamin ng pamilya ng biktima, lalo na ng anak na nakasaksing emosyonal na pangyayari.

Hukuman at Hatol

Matapos ang mga dekada ng media scrutiny at pagsubok sa sistema, noong Agosto 26, 2021, hinatulan si Nuezca ng double murder — may kasamang hatol na reclusión perpetua (mga 20 taon at 1 araw hanggang 40 taon) para sa bawat kaso — at obligadong magbayad sa pamilya ng biktima ng pinsala.

Hindi lamang iyon: de­misyon din siya sa serbisyo bilang pulis, matapos ang imbestigasyon ng PNP.

Dekonstruksiyon ng Viral Claims
Sa talamak na pagkalat ng impormasyon sa social media, may ilang maling pahayag na lumusot:

May mga nag-angkin na pinalaya si Nuezca dahil sa kakulangan ng ebidensya — ito’y wala sa katotohanan.

May nagkalat na ang bahay niya ay sinunog ng kapitbahay bilang paghihiganti. Ayon sa Bureau of Fire Protection, walang tala ng sunog sa kanyang tirahan noong panahong iyon.

May mga balitang nagsasabing iniutos ni dating Pangulong Duterte ang parusang kamatayan para sa kanya — mali rin ito. Sa Pilipinas, walang death penalty sa kasalukuyang batas.

Narito ang mga patunay ng maling impormasyon:

Ano ang Mensahe sa Bayan?
Ang kwentong ito ay hindi lamang tungkol sa isang krimen — ito’y salamin ng mas malalim na sugat sa lipunan: ang hamon sa pananagutan ng makapangyarihan, ang pagsubok sa integridad ng hustisya, at ang pagnanais ng mamamayan na marinig ang kanilang hinaing.

Ang viral video at ang kantang “I Don’t Care” sa loob ng selda ay nagsilbing paalala: ang dugo at luha ng biktima ay hindi dapat makalimutan. Pinatunayan nito rin na kahit sa loob ng kulungan, may boses ang mga naghihintay sa hustisya — at may sala ang sistemang magpapabaya.

Habang tumatakbo ang kaso ni Nuezca sa mata ng publiko, nananatili ang tanong: makakamtan ba ng pamilya Gregorio ang tunay na hustisya? At makapagdudulot ba ito ng pagbabago sa sistema upang hindi na maulit ang ganitong uri ng krimen?

Sa huli, ang pagkanta sa kulungan ay hindi lamang tugtugin — ito ay hamon sa lipunan na huwag bumitiw sa panawagan para sa kapayapaan, accountability, at dignidad ng bawat buhay na biktima ng kalupitan.