Claudine Barretto, Inamin ang Pagkaospital Dahil sa Malubhang Depresyon at Mababang Blood Pressure

Sa likod ng mga ilaw at kamera, may isang realidad na madalas hindi nakikita: ang sakit sa isipan. Sa pinakahuling pagbubukas ni Claudine Barretto sa publiko, ipinahayag niyang hindi ito isang simpleng pagod o drama—isa itong malalim at tunay na laban.

Noong Agosto 2025, ibinahagi ni Claudine sa kanyang social media ang kanyang pagkaospital dahil sa depresyon. Sa isang video reel, makikitang niyayakap niya ang isang doktor sa ospital at nakahiga sa kama kasama ang kanyang anak Noah na nag-aalaga sa kanya. “Yes, this is what depression looks like. So please don’t judge,” ang kanyang caption, na nagpapaalala na madalas may nakatagong laban ang mga taong tila “maayos” ang anyo sa labas.

Mababang BP at dramatikong karanasan sa ospital

Pero hindi lang ito laban sa depresyon. Sa mga nakaraang buwan, siya’y naospital din dahil sa mababang blood pressure (low BP). Ayon sa kanya, “My BP has been too low and to be admitted was necessary.”

 Siya rin ang nagsiwalat na habang ginagamot siya, kanyang naramdaman ang pagka-disoriented: “i jerked & my speech was slurred. i was disoriented while they carried me back to my bed.”

 Dagdag pa rito, sinabi niyang nasaksihan niya ang mga medikal na hakbang — tulad ng MRI at pelikulang iniksyon na sobrang sakit niya ang naramdaman — na nag-iwan sa kanya na lubos na nangangapa sa kanyang kalusugan.

Sa kanyang panay paghingi ng tulong at suporta sa kanyang mga doktor, hindi man niya nakalimutan ang mga yakap at pag-aaruga ng kanyang mga anak, lalo na si Saint, Sabina, at ang anak na si Noah.

“Please don’t judge” — isang panawagan

Sa kanyang pagbubukas, hindi niya nilihim ang takot at kahinaan. Sa caption ng kanyang post: “So please don’t judge. We all need more understanding and compassion.”

 Sa isang mundo kung saan ang mental health ay madalas ikinakabit sa kahinaan o stigma, ang kanyang pagsasalita ay matapang at mahalaga.

Hindi ito unang beses na humarap si Claudine sa mga hamon ng mental health. Bago pa man, inamin niya na nakaranas siya ng panic disorder, at sa ilang pagkakataon ay sumailalim sa rehabilitasyon dahil sa post-traumatic stress disorder (PTSD).

Reaksyon ng kapwa artista at publiko

Maraming personalidad sa showbiz ang nagbigay ng suporta sa kanya. Sina Vilma Santos, Vina Morales, Small Laude, Cristalle Belo, at marami pang iba ay nagpadala ng mga mensaheng puno ng pagmamahal at pagsuporta.

Sa kanilang pagsulat, ipinapakita nila na walang artista na tunay na nag-iisa sa laban niya.

Sa publiko naman, may iba’t ibang reaksyon: may mga nag-aalala, may mga nanghuhusga. May mga kumikwestyon, pero higit sa lahat, may mga nagmamalasakit. Sa isang social media post, may isang netizen ang nagsabing: “Get well, Ms. Claudine.”

Bakit mahalagang marinig ang kanyang kuwento

Pagpapakalma sa stigma
Sa kultura na madalas itinuturing ang depresyon bilang “pagpapakatamad” o “sumusobra lang sa drama,” ang pagtanggap ng isang kilalang tao sa kanyang sakit ay nagbibigay ng lakas sa iba. Ipinapakita nito na ang depresyon ay hindi pinipili — maaaring mangyari sa sinuman, kahit sa pinaka-makintab sa entablado.

Pag‑taas ng kamalayan sa mental health
Ang pagiging bukas ni Claudine tungkol sa kanyang karanasan ay nagbibigay ng pagkakataon sa mga tao na magsalita rin. Maaaring marami sa atin ang nagdurusa nang tahimik. Ang kanyang kuwento ay paalala: hindi ka nag-iisa.

Tulong at suporta
Una, sa pamilya at kaibigan: ang presensya, pakikinig, at pag-alalay ay may malaking epekto. Pangalawa, sa propesyonal na tulong: therapy, gamot, at ang tamang medikal na pangangalaga. At panghuli, sa pananaw ng publiko: ang pagbibigay ng respeto, pagkakaunawa, at hindi panghuhusga.

Ilang hamon at tanong na pwedeng pagnilayan

Gaano karami sa ating mga kilala — artista man o hindi — ang nagtatago ng labanan nila sa mental health?

May sapat na suporta ba sa bansa para sa mental health — lalo na para sa mahihina at sikat na tao?

Paano natin mababago ang kultura ng panghuhusga sa mga taong humihirap sa emosyonal na sakit?

Paglalapit: pagsasabing “hindi ka nag-iisa”

Sa pagtatapos, ang kwentong ito ni Claudine Barretto ay hindi lamang tungkol sa isang artista. Ito’y tungkol sa isang tao na, sa kabila ng katanyagan, naramdaman ang pighati, panghihina, at pangamba. Ngunit siyang tao rin na nananawagan: huwag husgahan. Tiyakin na may pag-intindi. Tiyakin na may malasakit.

Kung ikaw man ay may kilala o sarili mong pinagdadaanan — tandaan: hindi mo kailangang mag-isa. May dalawang kamay na handang umabot, may mga salita na handang makinig. At higit sa lahat — may pag-asa.

Basahin ang buong kuwento, pakinggan ang kanyang tinig, at sana’y magsilbi itong paalala: sa likod ng ngiti at tangkad ng tagumpay, may pusong nagdurusa. Ngunit sapagkat tayo’y tao, may kakayahang maghilom at magmahal muli.