“Akala ng Germany ay Tayo na, Pero May Magic pa pala si Efren ‘Bata’ Reyes”

Sa isang gabi na inaakala ng marami na simpleng exhibition game lamang para sa Efren “Bata” Reyes ang magiging laro, nangyari ang kabaligtaran: isang pagtatanghal na puno ng gilas, sorpresa at pagmamahal sa larangan ng bilyar ang bumalot sa venue sa Germany—at muling pinatunayan natin na ang “The Magician”, gaya ng tawag sa kanya, ay may magic pa rin.

Ang setting: isang kumpetisyon sa Germany kung saan si Efren “Bata” Reyes ay tinawag upang makipagharap sa isang German tirador. Ayon sa ulat ng When In Manila, nangyari ito sa Pinneberg, Germany kung saan naglaro si Reyes kasama ang isa pang Pilipinong bilyarista na si Francisco “Django” Bustamante laban sa ilang German manlalaro. 
Sa partikular na laro laban kay Reiner Prohaska, nanalo si Reyes at ipinakita ang isang trick shot na nagpahanga sa lahat.

Ano ang naganap?
Mula sa simula pa lamang, ramdam na ng mga tagapanood ang tensiyon—isang Pilipino laban sa isang European neutral ground. Hindi ito simpleng laro lang; may dala itong ibig ipakita si Reyes: na kahit nagdaan na ang marami niyang taon sa propesyon, ang konsentrasyon at galing niya ay hindi pa dilim na memorya kundi buhay pa rin.

Sa isang kritikal na pagkakataon, inihanda ni Reyes ang cue stick, tinutukan ang bola, at sa isang tila ordinaryong hakbang — tumama, tumalbog, at pumasok. Ang reaksiyon ng German opponent, ng mga iba pang manonood, pati ng komento sa video, ay parang sabog: hindi inaasahan ang pagiging mabilis, malinaw, at “walang kibo” ng tirang iyon. Ito ang eksena na nagpabalik ng titulo sa kanya bilang “The Magician”:

“This guy isn’t known around the world as ‘The Magician’ for nothing.” 
Sa Reddit at iba pang forums ng mga mahilig sa bilyar, mababasa ang humahanga:
“Efren “Bata” Reyes, one of the spearheads of increasing billiards’ popularity in the Philippines.” 
“That was black magic shit and wonderful to watch.”

Hindi lang basta panalo ang kuwento—ito’y mensahe. Mensahe na kahit sa edad o sa paglipas ng panahon, ang dedikasyon, ang pagmamahal sa laro, at ang husay ay kayang magbigay ng sandali na ipag-uusapan pa. Dahil sa mundo ng bilyar, gaya ng ibang sports, may mga rito na nagsasabing “nakikita mo na ang galing, pero hindi mo alam kung paano niya ginawa” — at doon lumilitaw ang magic.

Para kay Efren, hindi lang ito simpleng eksena. Isa ito sa mga pagpapatunay na siya ay hindi basta legend sa papel lang—aktibong humaharap sa hamon, muling nagtatanghal, muling sumasagot sa tanong “Kaya pa ba?” at sinasagot ito ng… “Oo”. Bawat shot niya sa larong iyon ay tila may disenyo, tila may kuwentong sinusulat sa hangin na sinasabing: “Hindi ako laos.” At sa mundong gaano man kahigpit ang kumpetisyon, ang tingin niya, ang saloobin niya ay simple: gawin mo ang iyong laro — at ipakita mo ang sarili mo.

Sa mga sandali matapos ang panalo, makikita ang mukha ng kalaban—isang halong paghanga, pagkamangha, kahit na bahagyang pag-aalinlangan. At sa mga panig ni Efren—may dalang saya, may kumpiyansa, may tahimik na pagngiti. Sa publiko, may bulungan: “Ang laki nga pala ng pinag-iba ni Efren.” Ito ang iyung panahong kahit ang mga manlalarong internasyonal ay tumigil sa pagsasamba sa kanilang sariling gawang laro at nagsabing: “Tingnan mo ’yan. Paano niya ginawa iyon?”

Ano ang leksyon dito para sa atin?
Una: Huwag magbilang ng isang tao basta dahil sa edad, narating na, o tila wala na sa rurok. May mga pagkakataon pa rin ang pag-ikot ng bola sa ibabaw ng pula-puti na mesa upang gawing kakaiba ang inaasahan.
Pangalawa: Kahit anong laro ang nilaro mo—bilyar man, negosyo man, buhay man—ang pagkakasanay, ang pagiging kalmado sa presyon, at ang kahandaang magpakitang-gilas sa tamang oras ay susi.

Pangatlo: Ang “magic” sa laro ay hindi lang trick; ito’y kombinasyon ng instinct, practice, karanasan—at isang maliit na sandali na pumapasok sa tama sa tamang oras.

At para sa mga tagahanga ng bilyar sa Pilipinas at sa buong mundo, ito ang paalala: may mga kwento na kahit paulit-ulit nang pinag-usapan, may lakas pa rin silang makuha upang makabigla. Katulad nito—isang laro sa Germany, isang Pilipinong bumangon, isang tirang walang sablay, isang imahinasyon na naging realidad.

Sa pagtatapos, ang larawan ni Efren “Bata” Reyes sa mesa ay hindi lang larawan ng isang manlalaro—ito ay larawan ng isang alamat. Ang mesa, ang bola, ang cue, ang tagpo sa Germany: bahagi ng isang yugto kung saan ang “akala nilang… ay ito na” ay napalitan ng “wow, he still got it.”

At sa lahat ng mahilig sa bilyar, o sa larong hinaharap sa araw-araw, tandaan: huwag mong sabihing wala na ang magic—maaari pa rin itong sumilip at makahagis ng pagkabigla sa sandali mong akala mong tapos na.