Sa mundo ng showbiz, si Ogie Diaz ay kilala bilang isang matalas na comedian, isang maalam na talent manager, at isang vlogger na walang takot magbigay ng opinyon. Ngunit sa likod ng mga tawa at controversial na balita, may isang kwentong pampamilya ang sikat na personalidad na nagpapakita ng kanyang vulnerability, matinding pagmamahal, at matibay na pananampalataya. Ito ang kwento ng kanyang bunsong anak, si Meerah Khel, na isinilang bilang isang premature baby at tinalo ang napakaliit na pag-asa para mabuhay.

Sa isang vlog na nagbigay ng matinding emotional impact sa milyun-milyong viewers, ibinahagi ni Ogie Diaz ang mga di-malilimutang detalye ng pakikipaglaban ni Meerah Khel para mabuhay. Ang kanyang pag-amin na, “Di ako makapaniwala na mabubuhay si Meerah Khel,” ay nagpapakita ng bigat ng pagsubok na pinagdaanan ng kanilang pamilya. Ito ay hindi lamang isang simpleng kwento ng kapanganakan; ito ay isang salaysay ng himala, pag-asa, at walang katumbas na pagmamahal ng magulang.

Isang Munting Anghel na Dumating Nang Maaga

Noong Pebrero 9, 2017, nagbago ang buhay ng pamilya Diaz sa isang iglap. Isinilang si Meerah Khel, ang ikalima at bunsong anak nina Ogie at Georgette del Rosario, nang anim na buwan pa lamang. Ang karaniwang gestation period na siyam na buwan ay hindi naabot, at ito ay nagdulot ng agarang matinding pangamba sa kalusugan ng sanggol.

Ang detalye ng kanyang kapanganakan ay bumabagabag sa puso. Si Meerah Khel ay tumimbang lamang ng 680 gramo, na katumbas ng bigat ng ilang pakete ng kape. Inilarawan mismo ni Ogie Diaz ang kanyang anak bilang, “Isang dangkal lang ang laki,” na nagpapahiwatig kung gaano kaliit at ka-delikado ang kanyang kalagayan. Ang kanyang buhay ay nakasalalay sa teknolohiya at medical expertise, ngunit higit sa lahat, sa kanyang sariling determinasyon.

Nag-umpisa ang kanilang ordeal bago pa man siya isilang. Inalala ni Ogie kung paanong sinubukan ng kanyang asawa na si Georgette na gawin ang lahat para lang umabot si Meerah kahit sa ika-anim na buwan bago lumabas. Kinailangan pang i-replenish ng mga doktor ang amniotic fluid matapos pumutok ang water bag ni Georgette, lahat upang mabigyan ng mas matagal na oras si Meerah sa sinapupunan. Ang mga panahong iyon ay puno ng kaba at dasal, ngunit ang misyon ay natupad: naabot ang anim na buwan.

Ang Apat na Buwang Laban sa Incubator

Matapos isilang, agad na dinala si Meerah sa Neonatal Intensive Care Unit (NICU) at inilagay sa incubator. Dito nagsimula ang apat na buwang laban. Ang incubator ang nagsilbing pansamantalang tirahan ni Meerah, kung saan nakakabit sa kanyang munting katawan ang maraming apparatus na kritikal sa kanyang survival.

Inilarawan ni Ogie ang tagpong iyon, na parang isang “basketball” na laro, kung saan mabilis na ipinasa ng obstetrician sa pediatrician at neonatal doctor ang sanggol, at ginawa ang lahat bago siya “mai-shoot” sa incubator. Ang mga medical professionals sa Delgado Hospital ay tinawag ni Ogie na kanilang “bayani,” dahil sa kanilang walang sawang paglaban para sa buhay ni Meerah.

Ayon kay Ogie, malinaw sa kanyang alaala ang araw-araw na paglaban ni Meerah. Sa kabila ng kanyang napakaliit na sukat at mabigat na kalagayan, hindi raw kapansin-pansin ang pagsuko sa kanyang munting katawan. Ang sanggol mismo ang nagbigay sa kanila ng lakas upang hindi bumigay at patuloy na ipaglaban ang kanyang buhay. Ang infant na ito, na tanging isang dangkal lamang ang laki, ay nagpakita ng tapang na hindi matatawaran.

Ang Kangaroo Father Care: Pagmamahal Laban sa Sakit

Sa loob ng ospital, hindi lamang ang makinarya at gamot ang naging sandigan ni Meerah. Ang matinding pagmamahal at physical contact ng kanyang mga magulang ay naging kritikal na bahagi ng kanyang paggaling.

Ginawa nina Ogie at Georgette ang tinatawag na Kangaroo Mother Care at Kangaroo Father Care (KFC), na isang skin-to-skin na paraan ng pag-aaruga. Ang technique na ito ay sinasabing nakakatulong upang mapalakas ang immune system ng mga preemie at lalong nagpapatibay sa ugnayan ng magulang at anak. Ang mga larawan ni Ogie na nakayakap kay Meerah, habang nakasuot lamang ng robe at ang infant ay nakadikit sa kanyang balat, ay nagpakita ng kanyang dedikasyon at pagiging hands-on na ama.

Emosyonal na inalala ni Ogie ang kanyang pakiramdam, na nag-post sa social media ng mga salitang: “Dyusko, anak. Kung pwede lang kitang palitan diyan, kaso ‘di naman ako kakasya diyan, hehe. Bilib ako sa’yo. Kinaya mo”. Ang mga salitang ito ay nagpapakita ng paghanga at matinding pagmamahal ng isang ama na handang gawin ang lahat para sa kanyang anak.

Sa panahong ito, ang pananampalataya ng pamilya ay lubos na nasubok. Ang araw-araw na paglakas ni Meerah, sa kabila ng lahat ng pagsubok, ay itinuring nilang “himala at ginto”. Ang pagsubok na ito ay nagpatunay sa kanilang paniniwala at nagbigay ng lakas hindi lamang sa kanila kundi pati na rin sa kanilang mga supporters.

Ang Tagumpay at Ang Pag-uwi

Matapos ang apat na buwan ng matinding pakikipaglaban, dumating ang pinaka-emosyonal na sandali: ang paglabas ni Meerah Khel sa ospital. Nagawa niyang talunin ang bawat hadlang at, sa wakas, handa na siyang umuwi kasama ang kanyang pamilya.

Ang kanyang pag-uwi ay hindi lamang katapusan ng isang medical journey; ito ay simula ng kanyang miraculous life sa mundong ito. Sa kabila ng tagumpay, nagkaroon din ng mga complication ang kanyang paningin dahil sa pagiging premature. Ibinahagi ni Ogie sa kanyang fans na kailangan pa ni Meerah ng eye operation upang maayos ang kanyang paningin, na nagpapakita na ang laban ay hindi pa lubusang tapos. Ngunit ang mahalaga, buhay siya at lumalaki nang malusog.

Ngayon, si Meerah Khel ay isang masayahing bata, ang “little big boss” ng pamilya Diaz. Ang kanyang ngiti ay nakakatanggal ng pagod at stress. Ang kanyang survival story ay hindi lamang pinatibay ang pamilya Diaz kundi nagbigay rin ng pag-asa sa iba pang mga magulang na dumadaan sa parehong pagsubok. Sa katunayan, maraming netizens ang nag-iwan ng komento sa vlog ni Ogie Diaz na nagbabahagi ng kanilang sariling kwento ng premature babies na lumaban at nagtagumpay din.

Ang Aral ng Himala

Ang kwento ni Meerah Khel at ang emosyonal na pagbabahagi ni Ogie Diaz ay nagbigay ng isang malalim na aral sa lahat. Ito ay patunay na ang buhay ay ginto at ang bawat araw ay isang himala. Ipinakita rin nito na ang pagiging magulang ay hindi lamang tungkol sa pag-aaruga sa madaling paraan, kundi paglaban kasama ng anak sa pinakamasikip at pinakamadilim na sandali.

Para kay Ogie, ang kanyang anak ang nagbigay sa kanila ng lakas at tapang upang lumaban. Sa tuwing tinitingnan niya si Meerah, hindi pa rin siya makapaniwala na ito na pala ang batang ipinaglaban at nabuhay. Ang kanyang kwento ay nagbigay-diin sa kasabihang, “Nothing ever worth it in this world comes easy,” na nagpapatunay na ang buhay ni Meerah ay may matinding halaga dahil sa hirap na dinaanan.

Ang vlog ni Ogie Diaz ay hindi lamang isang personal account; ito ay isang public service na nagbibigay inspirasyon at nagpapatatag sa pananampalataya ng mga Pilipino. Ang journey ni Meerah Khel, mula sa pagiging 680 gramo na preemie hanggang sa pagiging isang masayahing little big boss, ay isang patunay na sa gitna ng kadiliman, laging may liwanag at pag-asa, lalo na kung may kalakip itong panalangin at pagmamahal ng isang pamilya. Ang pag-aalala ni Ogie sa kanyang miracle baby ay nagpapaalala sa lahat na ipagdiwang ang bawat milestone at ang bawat hininga, dahil ang buhay mismo ay ang pinakadakilang himala.