Resbak ng Barangay Ginebra: Japeth Aguilar Naghalimaw, Tambak Malala ang NLEX sa Makasaysayang Laban!

Matapos ang ilang larong tila nawawala sa ritmo, muling nagpasiklab ang Barangay Ginebra San Miguel sa isang laban na puno ng puso, galit, at hindi matatawarang determinasyon. Sa isang gabi na nagpaalab sa mga manonood sa loob ng arena at sa harap ng kani-kanilang mga telebisyon, pinatunayan ng Ginebra na ang “Never Say Die” spirit ay hindi kailanman kumukupas.

Ang laban kontra NLEX Road Warriors ay hindi lamang isang simpleng tagumpay — isa itong matinding resbak, isang pahayag ng Ginebra na kahit ilang beses silang madapa o magtamo ng pagkatalo, babangon at babawi sila sa mas malakas at mas magiting na paraan. Sa pamumuno ni Japeth Aguilar at Scottie Thompson, dalawang haligi ng koponan, muling nakita ng mga fans ang Ginebra na kanilang minahal: agresibo, buo ang loob, at walang inuurungan.

Simula pa lang, apoy na ang Ginebra

Pagbukas pa lang ng unang quarter, dama agad ng lahat na ibang klaseng Ginebra ang nasa court. Mabilis, disiplinado, at may tiyak na layunin — bumawi at ipamukha sa lahat na hindi sila dapat maliitin.

Si Scottie Thompson, ang reigning MVP at puso ng Barangay Ginebra, ay nagpakita agad ng kanyang leadership sa pamamagitan ng kontroladong ball movement at matatalinong pasa. Hindi lang basta puntos ang inambag niya — siya ang nagdikta ng ritmo ng laro. Sa bawat assist, rebound, at drive to the basket, ramdam ang kanyang presensya. Sa laban na ito, nagtala siya ng 12 puntos, 6 rebounds, at 11 assists, halos triple-double performance na nagpayanig sa crowd.

Kasabay nito, si Japeth Aguilar ay naglabas ng kanyang halimaw na anyo. Mula sa mga malalakas na dunk hanggang sa solidong depensa, tila walang makapigil sa kanya. Ang kanyang enerhiya sa loob ng court ay nagbigay-buhay hindi lamang sa kanyang mga kakampi kundi pati na rin sa mga tagahanga. Sa tuwing babagsak ang bola sa ring matapos ang isa niyang highlight dunk, sumasabog ang sigawan ng mga fans — para bang muling bumalik sa prime ang Aguilar na kinatatakutan ng buong liga.

Ang pagtatangkang lumaban ng NLEX

Hindi naman basta-basta sumuko ang NLEX Road Warriors. Sa unang bahagi ng laro, sinubukan nilang makasabay sa bilis at intensity ng Ginebra. Pinangunahan sila ni Jeremiah Gray, na nagtala ng 11 puntos sa loob lamang ng 11 minuto, at ni Brandon Ramirez, na nagtangkang magbigay ng spark mula sa perimeter.

Sa isang sandali, tila nagkakaroon ng momentum ang NLEX matapos ang back-to-back three-pointers nina Ramirez at Holt, na nagbigay sa kanila ng bahagyang pag-asa. Ngunit gaya ng inaasahan, mabilis itong nabura. Sa ilalim ng apat na minuto bago matapos ang unang half, muling binawi ng Ginebra ang kontrol sa pamamagitan ng depensa ni Aguilar at playmaking ni Thompson.

Ang mga tirang “high off the glass” ni Scottie ay parang mga kutsilyong tumutusok sa depensa ng NLEX, habang si Norbert Torres mula sa bench ay nagdagdag ng apat na mahahalagang puntos. Sa pagtatapos ng unang kalahati, lumobo na ang lamang ng Ginebra sa 26-11, at tila nagsisimula nang bumigay ang Road Warriors.

Ikatlong yugto: Ang tuluyang pagguho ng NLEX

Sa pagsisimula ng third quarter, mas lalong nagningas ang opensa ng Ginebra. Habang si Scottie Thompson ay patuloy sa kanyang orchestrated offense, naglabas naman ng bagong armas ang Barangay Ginebra sa pamamagitan ng mga back-to-back three-pointers nina Cyrus Torres at Kevin Rosario.

Sa bawat tira mula sa labas, tila unti-unting nawawala ang kumpiyansa ng NLEX. Habang lumalalim ang laro, makikita sa mukha ni Robert Bolick ang pagkadismaya. Sanay ang mga manonood na makita si Bolick na agresibo at mataas ang kumpiyansa, ngunit ngayong gabi, ibang-iba ang eksena. Halos walang epekto ang kanyang mga tira, at tila hindi makahanap ng ritmo ang kanilang opensa.

Sa gitna ng third quarter, nagpakawala si Thompson ng nine straight points, na lalo pang nagpalobo ng kalamangan. Sa puntong ito, 68-51 na ang score, at malinaw sa lahat — nasa kamay na ng Ginebra ang laban.

Ang bawat pasa ni Thompson ay nagiging puntos. Ang bawat salag ni Japeth ay nagiging fastbreak. Ang depensa ng NLEX ay tuluyang bumagsak, habang ang crowd ng Ginebra ay humihiyaw ng “Ginebra! Ginebra!” sa bawat play.

Fourth quarter: Ang pagputok ng halimaw na si Japeth Aguilar

Pagpasok ng fourth quarter, hindi na nag-aksaya ng oras si Japeth Aguilar. Parang isang halimaw na gustong tapusin ang laban, sunod-sunod ang kanyang mga highlight plays — alley-oop dunk, chasedown block, at isang monster putback na nagpayanig sa buong arena.

Si Aguilar ay nagtapos na may 24 puntos, ilang rebounds, at mga depensang nagligtas ng Ginebra sa bawat tangka ng NLEX na makabawi. Hindi lang siya scorer, kundi inspirasyon. Sa tuwing nakikita siya ng kanyang mga kakampi na lumalaban sa ilalim, parang may bagong enerhiya ang buong team.

Kasabay nito, si RJ Aarenos ay nakinabang sa mga assist ni Scottie, nagtala ng ilang puntos na nagsemento sa kalamangan ng Ginebra. Sa mga huling minuto, naging ceremonial na lamang ang laban. Habang pinapatunog ng buzzer ang pagtatapos ng laro, nakataas ang kamay ni Japeth, nakangiti si Scottie, at tila isang mensaheng malinaw sa lahat — bumalik na ang Barangay Ginebra.

Ang katahimikan ni Robert Bolick

Sa panig ng NLEX, isa sa pinakamalaking tanong ng gabi ay kung ano ang nangyari kay Robert Bolick. Kilala siya bilang isa sa mga pinaka-consistent na scorers ng liga, ngunit sa laban na ito, tila nawala ang kanyang magic. Walang ritmo, walang leadership, at tila nabura sa depensa ng Ginebra.

Maraming fans ang napansin ang kanyang kakulangan ng intensity. Sa ilang pagkakataon, nakaupo lamang siya sa bench, nakatungo, at tila hindi makapaniwala sa nangyayari. Kung dati ay siya ang humahatak ng momentum para sa NLEX, ngayon ay siya ang naging simbolo ng kanilang pagkalugmok.

Ang ganitong performance ay hindi karaniwan para kay Bolick, at siguradong magsisilbing wake-up call ito hindi lamang para sa kanya, kundi para sa buong koponan ng NLEX.

Ang pagbabalik ng “Never Say Die”

Para sa Barangay Ginebra, ang laban na ito ay higit pa sa panalo sa scoreboard. Isa itong simbolo ng muling pagkabuhay. Sa mga panahong marami nang kumukwestiyon kung kaya pa ba nilang makipagsabayan, muling ipinakita ng koponan kung bakit sila tinatawag na hari ng PBA.

Ang “Never Say Die” mantra ay muling nabuhay sa bawat pasa ni Thompson, sa bawat dunk ni Aguilar, at sa bawat sigaw ng kanilang mga fans. Ito ang tatak na naghiwalay sa Ginebra sa iba — hindi lang sila naglalaro para manalo, naglalaro sila para sa bayan, para sa masa, at para sa puso.

Ang emosyon ng mga fans

Sa social media, umapaw ang mga komento mula sa mga fans ng Ginebra. Marami ang nagsabing tila bumalik ang glory days ng koponan. “Ito ang Ginebra na gusto naming makita!” sabi ng isang netizen. “Hindi lang panalo, kundi paninindigan!”

Ang laban ay nagbigay ng pag-asa at inspirasyon sa mga tagahanga na ilang beses ding nadismaya sa mga nakaraang laro. Maraming nagkomento na si Scottie Thompson ay muling nagpatunay na siya ang puso ng Ginebra, habang si Japeth Aguilar naman ay nananatiling haligi ng kanilang depensa at energy.

Konklusyon: Hindi basta panalo, kundi pahayag ng lakas

Sa pagtatapos ng gabi, malinaw ang mensahe ng Barangay Ginebra: hindi pa tapos ang kwento. Ang tambak na ibinigay nila sa NLEX ay hindi lamang isang statistical win — ito ay paalala sa buong liga na kapag ang Ginebra ay nasaktan, inaasahan mo na may matinding resbak.

Ang laban ay nagtapos sa tambakang score na nagpabagsak sa morale ng NLEX, ngunit nagbigay naman ng bagong buhay sa Ginebra. Habang si Japeth Aguilar ay nakangiti at tinatanggap ang palakpakan, at si Scottie Thompson ay tahimik na naglalakad papunta sa bench matapos ang halos triple-double performance, alam ng lahat — ito ay simula pa lamang.

Ang Barangay Ginebra ay hindi lang isang koponan. Isa itong simbolo ng tapang, tibay, at walang katapusang pagbangon. Sa bawat laban, dala nila ang diwa ng “Never Say Die” — at sa laban na ito, muling napatunayan nila kung bakit sila tinatawag na hari ng hardcourt.