ANG MAPAIT NA KATOTOHANAN SA LIKOD NG TAGUMPAY NI LYCA GAIRANOD

Noong 2014, isang maliit na batang babae mula sa Cavite ang sumabog sa buong bansa—si Lyca Gairanod, ang tinig na nagpatigil sa milyun-milyong Pilipino sa kanilang panonood. Galing siya sa mahirap na pamilya, anak ng isang mangangalakal ng basura, at lumaki sa kalsada, kumakanta habang nag-iipon ng mga bote at lata para lang may makain. Ang kanyang tagumpay sa The Voice Kids ay parang kwento ng pelikula—isang “rags to riches” na pangarap na natupad. Ngunit sa likod ng mga palakpakan at papuri, may isang hindi alam ng karamihan: ang mapait na realidad ng showbiz at ng biglang pagbabago ng buhay ng isang bata.

Matapos manalo, nagbago ang lahat para kay Lyca. Biglang nagkaroon siya ng pangalan, ng pera, at ng spotlight. Pero kasabay nito, nawala ang kanyang simpleng pagkabata. Habang ang ibang bata ay naglalaro sa labas, siya ay nag-eensayo ng mga kanta, nagti-taping, at humaharap sa kamera na may pilit na ngiti kahit pagod na pagod na. “Masaya po ako, pero minsan gusto ko lang pong maging normal ulit,” minsan niyang nasabi sa isang panayam.

Hindi rin naging madali ang pressure mula sa industriya. Lahat ng kilos niya ay sinusuri, bawat pagkakamali ay pinag-uusapan. Mula sa kanyang pananamit hanggang sa mga post niya sa social media, laging may mata ng publiko na nakatutok. May mga pagkakataong binabatikos siya dahil sa pagbabago ng kanyang itsura o paraan ng pananalita—na para bang bawal siyang lumaki o magbago. “Hindi ko po alam kung anong gusto nila. Kapag mahiyain ako, sasabihin nila suplada ako. Kapag masayahin ako, sasabihin naman nagbago na ako,” ibinahagi niya minsan sa isang vlog.

Ngunit higit pa sa pressure ng publiko, mas mabigat ang personal na laban ni Lyca. Matapos ang kasikatan, nagkaroon ng problema ang kanyang pamilya—mga isyung pinansyal at hindi pagkakaunawaan. Minsan ay lumabas sa balita na siya mismo ang umaalalay sa kanyang mga magulang, tinutulungan silang makabangon habang pinapasan ang bigat ng responsibilidad bilang breadwinner. Para sa isang batang hindi pa man ganap na tin-edyer, napakalaking pasanin ito.

May mga gabi raw na umiiyak siya mag-isa, iniisip kung saan siya dadalhin ng lahat ng ito. “Akala ko po kapag sikat ka, masaya ka na. Pero minsan po, parang gusto ko lang pong bumalik sa dati — sa tahimik na buhay namin kahit mahirap,” sabi ni Lyca sa isang emosyonal na panayam sa radio. Ang mga katagang iyon ay nagpaiyak hindi lang sa mga tagahanga niya, kundi maging sa mga taong nakaka-relate sa bigat ng kanyang dinadala.

Sa kabila ng lahat, hindi siya sumuko. Pinili niyang gamitin ang kanyang boses — hindi lang sa pagkanta, kundi sa pagbibigay inspirasyon sa kabataan. Nagsimula siyang maglabas ng mga kanta tungkol sa pag-asa, sa pagbangon, at sa katotohanan ng buhay. Sa kanyang social media, madalas siyang magbahagi ng mga mensahe ng pasasalamat sa mga taong patuloy na sumusuporta sa kanya kahit tahimik na ang spotlight. “Hindi ko po kailangang laging nasa TV para maramdaman kong mahal ako ng mga tao,” wika niya.

Ngunit kamakailan, isang nakakagulat na post ni Lyca ang nagpaalab ng diskusyon online. Sa kanyang caption: “Minsan, kailangan mong mawala para muling matagpuan ang sarili mo.” Marami ang nagtaka — may pinagdadaanan ba siya? Lumalabas na pansamantala raw siyang lumayo sa showbiz upang bigyang pansin ang kanyang pag-aaral at mental health. Sa isang panayam, inamin niyang dumaan siya sa matinding anxiety at burnout. “Kahit gusto kong magpasaya ng iba, hindi ko magawa kung ako mismo, wasak na sa loob,” sabi niya nang umiiyak.

Sa kabila ng mga pagsubok, muling nagningning ang kanyang liwanag. Sa mga huling buwan, nakita siyang bumabalik sa entablado — hindi na bilang batang hinahangaan, kundi bilang isang dalagang matatag at totoo. Ang kanyang bagong mga awitin ay puno ng damdamin at karunungan na bihira sa kanyang edad.

Ngayon, si Lyca Gairanod ay simbolo na ng lakas at pag-asa. Hindi na lang siya “bata mula sa Cavite na nanalo sa singing contest” — isa na siyang babae na nakaranas ng pagtaob ng mundo at natutong bumangon muli.

Sa huli, ang tanong na dati niyang itinatanong sa sarili ay tila nasagot na: Sulit ba ang tagumpay?
At sa ngiti niyang puno ng kapayapaan ngayon, malinaw ang sagot — oo, basta hindi mo nakakalimutan kung sino ka bago ka sumikat.